8 Gjithë sa kanë ardhurë përpara meje, janë kusarë edhe hajdut, po s’u digjuanë ature dhëntë.
Vërtet, vërtet u thom juvet: Ai që s’hin nga dera nd’avlli të dhëndet, po hipën nga tjatër anë, ai është kusar e hajdut.
Sepse përpara këture ditet u ngre Thevdhai, e thosh vetëhenë se çoç është, me atë u bashkua një nemur ngjera katërqind njerëz. U vra ai, edhe gjith’ ata që i besuanë atij u përhapnë, e s’mbeti ndonjë.
Dhënt’ e mia, digjojënë zënë tim, edhe unë i njoh ato, e ato vijënë pas meje.
Ma nukë do të venë pas së huajit, po do të ikëjënë prej si, sepse zën’ e së huajet nuk’ e njohënë.