Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Gallatë 5:1 - Dhjata e Re 1827

1 Qëndroni adha pa luajturë ndë lefteri që na lefterosi nevet Krishti, e mos mbleksi pa ndë zgjedhë të skllavisë.

Gade chapit la Kopi




Gallatë 5:1
42 Referans Kwoze  

Ndashti Zoti është Shpirti. E tek është Shpirti i Zotit, atje është lefteri.


Sepse juvet, o vëllazër, jini thirrturë nd’elefteri, po vështroni mirë të mos bëni elefterinë aformi të kurmit, po punoni njeri-jatërinë me dashuri.


Si të lefterosurë, e të mos kini lefterinë si një të mbuluarë të së keqesë, ma posi ropt’ e Perndisë.


Sepse do të mos urdhërojë juvet, sepse s’jini ndënë nom, po ndënë hir.


Sepse nomi i Shpirtit së jetësë mbë Krishtinë Iisunë, më lefterosi mua nga nomi i fajit edhe i vdekëjësë.


Ma ndashti si njohtë Perndinë, a të thom më mirë, si u njohtë nga Perndia, qish ktheneni prapë ndë stihi të smundura e të varfëra, mb’ato që dojëtë njëherë të ktheni përsëri të punoni?


E larë kurminë me ujë të pastruarë, le të ruaj pa luajturë molloin’ e besësë (sepse ësht’ i besësë ai që na ka taksurë).


Ma për vëllazërit’ e rrem që hinë fshehura të vijnë re elefterinë tënë, që kemi mbë Krishtinë Iisunë, që të na skllavosjënë nevet.


Pra andaj, o vëllazër, nukë jemi nevet djelm të skllavësë, po të zonjësë.


Kij adha ndër mënd ato që more, e që digjove, e ruaji e metanois; e ndë mos qëndrofç cgjuarë, do të vij tek ti posi kusar, e do të mos e diç ç’kohë vij tek tij.


Tuke taksurë ature lefterinë, tek janë ata skllevt’ e prishëjësë, sepse nga ajo punë që mundetë gjithëkush, mb’atë bënetë edhe skllav.


Rriji zgjuarë, qëndroni ndë besë, bënuni si burra, e forconi.


Po ndashti jemi lefterosurë nga nomi i vdekëjësë që jeshëm lidhurë mbë të, që të punojëmë sikundr’ është Shpirti i ri, e jo sikundrë qe gramma e lashtë.


E si u lefterostë nga faji, u bëtë shërbëtorë mbë të drejtë.


E ndashti dha pse gucitni ju Perndinë, të viri zgjedhënë mbë qafë të mathitivet, që atë as baballarëtë tanë, as nevet mundm ta mbajëm?


Sepse ai që kur qe rop është thirrë te Zoti, ësht’ eleftero mbë Zotnë, ashtu kush është thirrë kur qe eleftero, është shërbëtuar i Krishtit.


Të dashurë, si paçë të madhe silloi t’u shkruajë juvet për shpëtim të gjithëvet bashkë, u gjëndçë shtrënguarë t’u shkruaj juvet, e t’u lutem që të lëftoni për besë që është dhënë shënjtorëvet njëherë.


Përveçe të biri sikundrë kërkon Ungjilli i Krishtit, që ja të vij unë e t’u shoh juvet, ja për së largut të digjoj për juvet të thonë, që qëndroni pa luajturë, ndë një Shpirt e ndë një zëmërë, tuke punuarë gjithë bashkë ndë besë të Ungjillit.


Qëndroni adha tuke ngjeshurë mishnë tuaj me të vërtetë, e veshurë me kallkan të së drejtësë.


Po mbai atë që kini, ngjera sa të vij unë.


Kur kemi adha një Arhieref të madh, që shkoi ndëpër Qiell, Iisunë të bir’ e Perndisë, le të mbajëmë molloinë tënë.


Sepse jemi bërë shokër me Krishtinë, ndë mbajtishim pa luajturë ngjera më pastaje themelin’ e të qënit.


Ma Krishti është posi bir mbi gjithë shtëpi të tij. Ajo shtëpi e tija jemi nevet, ndë mbajtishim ngjera mbë të sosurë pa luajturë tharosnë e nder’ e shpëresësë.


Qëndroni adha pa luajturë, vëllazër, e mbai porsitë që kini mpsuarë, aqë nga fjala onë, kaqë nga karta onë.


Sepse nevet ndashti rrojmë, ndë qëndrofi juvet pa luajturë mbë Zonë.


Ma Ierusalimi që është lart, ësht’ elefterë. Ajo është mëmma e nevet gjithëvet.


Ma si erdhi besa, nukë jemi më ndënë pedhagogonë.


Pra andaj, vëllazërit’ e mi të dashuritë, jini të patundurë e të stereosurë, tuke tepëruarë gjithënjë ndë punë të Zotit, sepse e diji që mu(n)dimi juaj nuk’ ësht’ i mbrazëtë mbë Zotnë.


Se lidhjënë barrë të mëdha, edhe të rënda shumë, e i ngarkojënë mbi krahë të njerëzet, po as me gjishtin’ e ture nukë duanë t’i tundinë ato.


Kur rron adha burri saj, nd’u bashkoftë me tjatër burrë, bënetë kurvë. Ma ndë vdektë burri saj, është lefterosurë nga nomi, që të mos jetë ajo kurvë, nd’u martoftë me tjatër burrë.


Sepse nukë kini marrë përsëri Shpirtin’ e skllavisë për frikë, po kini marrë Shpirtin’ e Iothesisë mbë bij, që me atë thërresëmë: Avva, o Tatë.


Sepse juvet duroni atë që u skllavos, atë që u ha, atë që u vjedh, atë që mbahetë mbë të madh, atë që u rreh juvet faqenë.


Po verën’ e re ndë kaçupe të ra duhetë të vëmë, e të dia do të ruhenë.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite