Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Gallatë 2:20 - Dhjata e Re 1827

20 Me Krishtinë jam mbërthierë ndë Kruq, e nukë rroj më unë, po rron mbë mua Krishti, e jetënë që rroj unë ndashti ndë kurm, e rroj mbë besë të Krishtit, të birit së Perndisë, t’atij që më deshi mua e dha vetëhen’ e tij për mua.

Gade chapit la Kopi




Gallatë 2:20
65 Referans Kwoze  

Ndashti ata që janë të Krishtit, kanë mbërthierë kurminë bashkë me xanxëra të ture e me dëshërime.


Kur mëndonemi nevet këtë, se nd’është një vdekurë për të gjithë, të gjith’ adha vdiqnë, e për të gjithë vdiqi një që të mos rrojënë më mbë vetëhe të ture, po mb’atë që vdiq e u ngjall për ta.


E nd’është që vdiqm bashkë me Krishtinë, besojëmë që edhe do të rrojëmë me të bashkë.


Ma nga meje qoftë larg të mburrem për jatërë, përveçe ndë Kruq të Zotit sonë Iisu Hristoit. Mb’atë jeta ime është kruqasurë mbë mua, edhe unë mbë jetë.


Dhoqimasni vetëvetëhenë që të njihni ndë jini ndë besë, vetëhenë tuaj ksetaksni. A nukë njihni juvet vetëvetëhenë, që Iisu Hristoi është ndër ju? Përveçe ndë mos jini për të hedhurë poshtë.


E mos bëni anët’ e kurmit suaj armë të së shtrëmbërësë ndë faj; po bëni vetëhenë kurban te Perndia si të gjallë pas vdekëjësë, e anët’ e kurmit suaj bëni armë të së drejtësë te Perndia.


Që vdiqi për nevet, që të rrojmë me të bashkë, kaqë kur jemi cgjuarë, aqë kur jemi fleturë.


Ai që dha vetëhen’ e tij për nevet, që të na shpëton nevet nga çdofarë paranomie, e të na qëron mbë vetëhe të tij, një llao të cgjedhurë, e ziliar mbë punëra të mira.


Nga ai që dha vetëvetëhenë për faje tona, të na nxjerë nevet nga këjo jetë e sorme e ligë, sikundr’ është thelim’ e Perndisë, e Babait sonë.


Që të jenë të gjithë një, sikundrë je ti, baba, mbë mua, e unë mbë ti, që të jenë edhe ata një mbë nevet, që të besojënë bota se ti më dërgove.


Po ndë mes të gjithë këture na mundjëmë më shumë me anë t’atij që na deshi nevet.


E e dimë që i biri Perndisë ka ardhurë, e na ka dhënë nevet mënd të njohëmë atë që ësht’ e vërtetë, e jemi ndë të vërtetinë, të bir’ e tij Iisu Hristonë. Kij është Perndia e vërtetë, edhe jeta e pasosurë.


E ecëni mbë dashuri, sikundr’ na deshi edhe Krishti nevet, e dha vetëhen’ e tij për nevet mblatë e kurban te Perndia, për të mirisurë.


Të gjitha mund t’i bëj me anë të Krishtit që më forcon mua.


Që të rrijë Krishti ndë zëmëra tuaj me anë të besësë.


E që ndonjë pa s’është bërë i drejtë mbanë Perndisë me anë të nomit, është çfaqurë, sepse i drejti do të rrojë nga besa.


Sepse Perndia kaqë e deshi botënë, saqë dha të bir’ e tij të vetëminë, që cilido që të besojë nde ai të mos humbasë, po të ketë jetën’ e pasosurë.


E ndë ecimë ndë dritë, kemi shoqëri njeri me jatërinë me të, e gjaku i Iisu Hristoit, birit së tij, qëron nevet nga çdofarë fajit.


Mb’atë deshi Perndia të bën të njihnë çfarë gjëri qe të pasurit’ e nderit të këtij mistirioit ndë fili të tjera, që ai është Krishti ndër juvet, shpëresë e nderit.


Që me anë t’atij muarrm edhe të hijturitë me anë të besësë ndë këtë dhurëti, që qëndrojëmë, e mburemi mbë shpëresë të nderit së Perndisë.


Sepse të drejtëtë (gjiqi) e Perndisë dëftonetë me anë t’atij (Ungjillit) besë mbë besë, sikundr’ është shkruarë: I drejti nga besa do të rrojë.


Kërkoni juvet të bëni dhoqimi mb’atë Krishtinë që flet mbë mua, ai për juvet nuk’ ësht’ i smundurë, po ësht’ i fortë mbë juvet.


Edhe nga Iisu Hristoi, që është martir i vërtetë, e i pari ndë të lerë nga të vdekuritë, e i pari i mbretëret së dheut, ai që na deshi nevet, e na lau nevet nga fajetë tona me gjak të tij.


E për të priturë të birit së tij nga Qielltë, atë që ngjalli ai nga të vdekuritë, Iisunë që na shpëtoi nevet nga urgjia që duan të vinte.


Unë jam dëlmuari i mirë. Dëlmuari i mirë vë Shpirtin’ e tij për dhënt’ e tij.


Sikundrë më dërgoi mua ai babai që rron, edhe unë rroj për babanë. Ashtu edhe ai që të hajë mua, do të rrojë me anë time.


Ja, që rri mbë derë, e çokanis derënë; kush të më digjojë zënë, e të më hapjë derënë, do të hij tek ai, e do të dërkuj me të bashkë, e ai me mua.


T’atij që e doji juvet pa parë, mb’atë që edhe ndashti besoni pa parë, e me të besuarë gëzoni me një gëzim të paksijisurë e të lëvduarë.


Si edhe i biri i njeriut, që s’erdhi të shërbenetë, po të shërbejë, edhe të apë shpirtin’ e tij kseshpërblim për shumë.


Ndonjë nukë ka më të madhe dashuri se këjo, që të lërë njeri kokënë për miq të tij.


E si e dimë që nukë bënetë njeriu i drejtë nga punët’ e nomit, po me anë të besësë Iisu Hristoit, besojmë edhe nevet mbë Iisu Hristonë, që të bënemi të drejtë për besë të Krishtit, e jo për punët’ e nomit, sepse ndonjë njeri do të mos bënetë i drejtë për punët’ e nomit.


Sepse ndë ecëjmë navet ndë kurm, nukë si do kurmi bënemi trima.


E nevet besuam, e njohm se ti je Krishti, i biri Perndisë gjallë.


I thot’ atij Nathanaili: Nga se më njeh? Ju përgjegj Iisui e i thot’ atij, që: Pa thirturë dhe ti Filippoi, kur jeshë ndënë fik, të paçë ti.


Jo se urdhërojëmë besënë tuaj, po jemi shokë mbë gëzim tuaj, sepse ju qëndroni ndë besë.


E pa mënuarë dhidhaks ndë Sinagoje Krishtinë, që kij është i biri i Perndisë.


Ju burratë doi gratë tuaj, sikundrë edhe Krishti deshi Qishënë, e dha për atë vetëhen’ e tij.


(Se ecëjëmë me besë, e jo me të parë).


Babai e do të birë, e ja dha gjithë punëratë ndë dorë të tij.


E navet kemi parë, edhe martirisjëmë që babai ka dërguarë të bir’e tij për të sosurë botënë.


E tek vijnë udhësë, erdhë mbë ca ujë. E thotë i dredhuri: Ja ujë. Ç’më mbodhis mua të pagëzonem?


E u qas tek ai Djalli e i tha: Ndë është që je biri i Perndisë, thuaj të bënenë këto gurë bukë.


Gjuqi thom i Perndisë për besë të Iisu Hristoit, mbë të gjithë e mbi gjith’ ata që besojënë, sepse nuk’ është ndonjë të shquarë.


Atë që u paradhos për faje tona, e u ngjall për të ndrequrë tënë.


Sepse kur jeshëm nevet edhe të sëmurë, mbë kohë të vëjierë Krishti vdiqi për nevet që jeshëm të pabesë.


Ma na dëfton nevet Perndia dashurin’ e tij, sepse kur jeshëm edhe fajëtorë nevet, Krishti vdiqi për ne.


Pa nd’është Krishti mbë juvet, kurmi vërtet ësht’ i vdekurë për aformi të fajit. Ma Shpirti rron nga an’ e së drejtësë.


Sepse ndonjë nga nesh s’rron për vetëhe, e ndonjë s’vdes për vetëhe.


E ai pa që është bashkuarë me Zotnë, është një Shpirt me të.


Sepse na shtrëngon nevet dashuria e Krishtit.


E vërteta e Krishtit është mbë mua, që do të mos më mbilletë goja mbi këta të mburturë ndë vënd t’Ahaisë.


Sepse jeta ime është Krishti, e vdekëja ndë fitim.


Sepse cilido Arhieref vihetë për të prurë dhurëtira e kurbane, andaj duhetë që të ketë edhe kij gjëkafshë për të prurë.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite