Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Efesio 5:8 - Dhjata e Re 1827

8 Sepse njëherë jeshëtë errëcirë, ma ndashti dritë mbë Zotnë. Ecëni si djelmt’ e dritësë.

Gade chapit la Kopi




Efesio 5:8
43 Referans Kwoze  

Përsëri Iisui u foli ature, e u tha: Unë jam drita e botësë. Ai që vjen pas meje, do të mos ecëjë nd’erësirë, po do të ketë dritën’ e jetësë.


E ndë ecimë ndë dritë, kemi shoqëri njeri me jatërinë me të, e gjaku i Iisu Hristoit, birit së tij, qëron nevet nga çdofarë fajit.


T’u hapç ature sitë që të kthenenë nga erësira mbë dritë, e nga urdhëri i Satanait mbë Perndinë, që të marrënë ata të ndëjierit’ e fajevet e pjesë me Shënjtorë, me anë të besësë që është mbë mua.


Ai që na shpëtoj nevet nga urdhëri i errëcirësë e na ka shpurë ndë mbretëri të birit së dashurisë tij.


Unë arçë dritë ndë dinia, që kush të besojë mbë mua, të mos mbetetë ndë mes t’erësirësë.


Ato kanë mëntë skotisurë, janë mërguarë nga të rruaritë si do Perndia, për të padijturë që është mbë to, për aformi të së verbuarit që është ndë zëmërë të ture.


Ngjera sa kini dritënë, besoni mbë dritë, që të bëneni të bijt’ e dritësë. Këto tha Iisui e vate e u fsheh prej suresh.


Mb’ato që patë rruarë njëherë, sikundrë qe shpeti i kësaj jetet, sikundrë ish arhondi që ka urdhër mbi këtë erë, Shpirti që ndashti urdhëron ndë bij të së pabesëvet.


Sepse ajo Perndia që tha: Të llampsjë nga errëcira dritë, ajo vetë na llampsi ndë zëmëra tona, për të ndriturë të së njohurit të nderit së Perndisë ndë faqe të Iisu Hristoit.


Sepse qem edhe nevet njëherë të marrë, të pabindurë, të humburë, skllevt’ e dëshërimevet e çdolloi pëlqimevet tuke rruarë ndënë të keqe e ndë zili, t’urrierë nga bota, e tuke urrierë njeri-jatërinë.


E e mburi zoti konomn’ e pabesë, se bëri me mënd. Sepse të bijt’ e kësaj jetet janë ndë brez të ture më të mënçurë se të bijt’ e dritësë.


Sepse nukë kemi të lëftojmë nevet me mish a me gjak, po me arhira, me urdhëratës, me ata që kanë mbë dorë këtë jetë t’errurë, me Shpirtëre të liga, t’erësë.


E nevet të gjithë me faqe zbuluarë vështrojmë si ndë pasqirë nder’ e Zotit, mb’atë të tillë Ikonë kthenemi e vijmë nga një nder mbë tjatër nder, si prej Shpirtit së Zotit.


Për të ndriturë nd’ata që rrijnë ndë hie, e ndë skotadh të vdekëjesë, për të ndrequrë këmbëtë tona mb’udhë të paqesë.


Mos duajni të bashkoni ndë një të tillënë zigare me të pabesë, sepse ç’pjesë ka e drejta me të panomënë? A ç’shoqëri ka drita me errëcirë?


E nga ai jini juvet me anë të Zotit Krisht, që është bërë për nevet sofi nga Perndia, e e drejtë e Shënjtërim, e shpëtim.


E ke vetëhenë tënde se u dëfton udhënë të verbëret, e je drit’ e ature që janë nd’erësirë,


Ishte drita e vërtetë, që ndrit çdo njeri që vjen ndë këtë jetë.


Llaoi që rrij ndë erësirë, pa dritë të madhe, edhe ata që rrijnë ndë erësi, edhe ndë skotadh të vdekëjësë dritë feksi mb’ata”.


Ndë rrojmë me Shpirt, me Shpirt edhe le të ecëjmë.


Sepse ndonëse e njohnë Perndinë, nuk’ e nderuanë si Perndi, a ta efharistisnë, po u marruanë ndë mënd të ture, e u erëcua e pamëndia zëmër’ e ture.


E ecëni mbë dashuri, sikundr’ na deshi edhe Krishti nevet, e dha vetëhen’ e tij për nevet mblatë e kurban te Perndia, për të mirisurë.


Sepse bëri Perndia sikur nukë pa kohët’ e së padijturit, ndashti porsit gjithë njerëzitë ndë çdo vënd të bëjënë metani.


Bëni dha pemmë që të gjajë me metani.


U thot’ adha ature Iisui: Akoma pakëzë kohë është me juvet drita. Ecëni ngjera sa keni dritë, të mos u zërë juvet erësira. E ai që ecën nd’erësirë, nukë di se ku vete.


Nata shkoi e u afërua dita. Ejani të lëmë dha punët’ e errëcirësë, e të vishemi armët’ e dritësë.


Lëvdojmë babanë që na bëri të zotë të jemi pjesëtarë nevet ndë pjesë të shënjtorëvet mbë dritë.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite