Apolalipsi 20:1 - Dhjata e Re 1827

¹ E paçë ëngjëll që cbrit nga qielli, e mban quçn’ e avisit, e një zinçir të madh mbë dorë të tij.

Apolalipsi 20:1 Referans Kwoze

Apolalipsi 1:18

Edhe i gjalli, po qeshë vdekurë, e ja, tek jam i gjallë ndë jetë pas jetësë. Ashtu është. E kam quçet’ e pisësë edhe të vdekëjësë.

2 Petrosë 2:4

Sepse ndë mos kurceu Perndia Ëngjëjtë kur fëjienë, po i shtiu ndë Tartaro, e lidhurë me zinçirë të errëcirësë i dha të ruhenë për gjuq.

Iudhësë 1:6

Edhe Ëngjëjtë që nukë ruajtinë të lartët’ e ture, po lanë vëndn’ e ture, i ruan mbuluarë nd’errëcirë ndë zinçirë të pasosurë mbë gjuq të ditësë madhe.

Apolalipsi 18:1

E pas këturevet paçë një ëngjëll që cbriti nga qielli, e kish urdhër të madh; e dheu u ndrit nga të llampsurit’ e tij.

Apolalipsi 10:1

E paçë një tjatër Ëngjëll të fortë, që zbrit nga qielli, e i pështjellë me një mjergullë, e kish mbë kokë të tij një ilibe; e faqea e tij posi dielli, e këmbët’ e tij posi kollona të flakta.

Lluka 8:31

E i lutej atij të mos i porsitjë ata të hijënë ndë det.

Apolalipsi 20:3

E vuri atë nd’aviso, e mbilli atë, e e vulosi mbi të, që të mos pllanepsjë më miletetë ngjera sa të sosenë të një mijë vjetë e pastaje duhetë që të cgjidhetë ai për pak kohë.