Apolalipsi 16:8 - Dhjata e Re 1827

⁸ E i katërti ëngjëll derdhi kupën’ e tij mbi diellinë; e ju dha atij të digj njerëzitë me të ngrohëtë e me zjar.

Apolalipsi 16:8 Referans Kwoze

Apolalipsi 14:18

E një tjatër Ëngjëll dolli nga thisiastiri, e ish që kish urdhër mbi zjar. E thirri me një zë të madh, atij që kish drapërinë e prëhurë, e i tha: Dërgo drapërinë tënd të prëhurinë, e vil rrusht’ e vështit së dheut; sepse u poqnë rrusht’ e tij.

Bëratë 2:20

Dielli do të kthenetë mb’erësirë, e Hënëza mbë gjak, pa ardhurë edhe dita e Zotit, e madhia, e llampsura.

Mattheo 13:6

E poqë dolli (leu) Dielli u dogj, e sepse nukë kish rrënjë u tha.

Apolalipsi 9:2

E hapi puzn’ e avisit, e hipi tim nga puzi, posi tim i një furrësë madhe. E u err dielli edhe era nga timi i puzit.

Apolalipsi 8:12

E i katërti Ëngjëll i ra zurnasë; e u plagosnë e treta pjesë e diellit, e e treta pjesë e hënëzësë, e e treta pjes’ e ullet, kaqë sa u err e treta e ature, e ndajë e treta e ature nukë ip dritë, ashtu edhe natësë.

Apolalipsi 7:16

E do të mos kenë më as u, as et, edhe do të mos bjerë dielli mbi ta, as ndonjë vapë.

Apolalipsi 6:12

E paçë kur hapi vulën’ e gjashtëtë, e ja, e u bë tërmet i madh, e dielli u errëcua posi thes prej qimevet, edhe hënëza u bë posi gjak.

Lluka 21:25

E do të jenë nishane ndë Diell, e ndë Hënëzë, e ndë ulle; e ndë dhe gjithë filitë mbë të dredhurë nga frika që bën prej gjëmimit së detit e prej thëllimit.