2 E kish mbë dorë të tij një kartëzë të hapëtë; e vuri këmbën’ e tij të djathëtënë ndë det, e të mëngjërënë mbë dhe.
E Ëngjëlli që paçë të qëndruarë mbi det edhe mbi dhe, ngrijti dorën’ e tij ndër qiell.
E kur hapi vulën’ e ditë, digjova kafshn’ e ditë që thosh: Eja e shih.
E si erdhi afër Iisui, u foli ature, e u tha: M’u dha çdo urdhër ndë Qiell edhe ndë dhe.
E paçë kur hapi qengji një nga të shtatë vulatë, e digjova një nga të katër kafshëtë që thosh me zë si të gjëmimit: Eja e shih.