I ri se ka a fɔ i badenma yɛ di ko: ‹N badenma, ɲamanin mɛn ye i ɲa ma, n di wo bɔ i ɲa ma›, ka a tɛrɛn fɛrɛn ye i jɛrɛ ɲa ma? Jɛrɛmayuwa! I ye fɛrɛn wo bɔ i jɛrɛ ɲa ma fɔlɔ. Kosa i jɛrɛ ɲa ri laka. Wo rɔ, i ri se ka ɲamanin bɔ i badenma ɲa ma.»
Maari ka salibon kuntii jabi: «Ai ye jɛrɛmayuwailu le ri. I ɲa lɔ! Ni nisi wala fali kɛra ai bolo, ai tɛ wa ii furɛn ka ii mayɛlɛman ka ii lamin Ɲɔɲɔ lon wa?
Isa ka a fɔ ii yɛ ko: «Sika tɛ a rɔ, ai ri kuma kɔrɔlama ɲin fɔ n yɛ ko: ‹Dandalila, i ka kan ka i jɛrɛ lakɛndɛya fɔlɔ.› Ai ri a fɔ n yɛ fanan ko: ‹I ka ko mɛnilu kɛ Kapɛrinahumu, an ye woilu kalama. I ye woilu ɲɔɔn kɛ i jɛrɛ fanan wara rɔ yan.›»
Tɔɔmasere mɛnilu ye kɛla sankolo ni duukolo kan, ai kusan woilu faranfasila. Kɔni Alla ye ko mɛnilu kɛla bi mɔɔilu tɛma, nfenna ai ma kusan woilu fanan faranfasila? Ai jɛrɛmayuwailu!