N badenmailu, ai siyaman ma kan ka kɛ karanmɔɔilu ri, baa ai ka a lɔn ko andeilu mɛnilu ye mɔɔilu karanna, an na kiti ri gbɛlɛya ka tamin mɔɔ tɔilu ta la.
Ka Piyɛri to kuma wo la, duru yelen nara ka birin ii kun na. Kumakan do bɔra duru rɔ ko: «N diyana dencɛ le ten. N sɛwani ale la kosɛbɛ. Ai ye ai tolo malɔ a la.»
Ni karanden kɛra a la karanmɔɔ ɲɔɔn di, a dan de wo ri. Ni jɔn kɛra a jɔntii ɲɔɔn di, a dan de wo ri. A ye di? Ni mɔɔilu ka kuma juu fɔ lutii jɛrɛ ma ko Ibulusa le ye a ri, ii tɛ do fɔ lu kɔndɔ mɔɔilu ma ka tamin wo kan wa?
Isa ka a ɲa lase a kɔ ma ka Yaya la karanden fila wo yen mɛn tɛrɛ bilani a kɔfɛ. A ka ii maɲininka ko: «Ai ye nfen de kɔ.» Ii ka a jabi: «Rabi, i siini mi?» Rabi kɔrɔ ye le Heburu kan dɔ ko karanmɔɔ.
A nara ka Isa yen su tun da ko: a ka a fɔ ko: «Rabi, an ka a lɔn ko Alla le ka i kelaya an ma, ka na an karan. Mɔɔ si ti se wo kabannako tɔɔmasereilu ɲɔɔn kɛla ni Alla tɛ a fɛ.»