Jama ba woilu tɛma mɔɔ siyaman tɛrɛ lemɛniyani a ma. Ii ka a fɔ ko: «Ni Mɔɔ Ɲenematɔmɔnin wa na, a ri tɔɔmasere kabannakoilu kɛ ka tamin cɛɛ ɲin ta wa?»
Ii ka tamaro bolon ta ka wa a labɛn ka ii sɛwa kan nabɔ ko: «Alla tando!» «Duwawu ye a yɛ, Mɛn ye nala Maari tɔɔ rɔ ten!» «Duwawu ye Isirayɛli Mansa Ba yɛ!»
Mɔɔ mɛnilu tɛrɛ ye Isa ɲɛfɛ, a ni mɛnilu tɛrɛ ye a kɔfɛ, woilu tɛrɛ ye ii kan ba labɔla ko: «Tandoli ye kɛ mansa Dawuda dencɛ yɛ! Mɛn ye nala Maari tɔɔ rɔ ten, Alla ra ɲumaya kɛ wo yɛ. Tandoli ye kɛ sankolo rɔ!»
«Ai ye a fɔ Siyonkailu yɛ ko: ‹Ai ɲa lɔ! Ai la mansa natɔ le ten. A fanmajiini, a siini falimuso le kan. Ɔɔn, a siini fali den kan, falimuso denni kɔnin.›»
Mɔɔ mɛn ba duwa i yɛ ka i miri koɲuma, n di ɲumaya kɛ wo tii yɛ. Mɔɔ mɛn ba i danka, n di tɔrɔya la wo kan. I ri kɛ sababu ri, siyailu bɛɛ ri baraka sɔrɔn n bolo.»