24 Чичирч, салганан газар дээгүүр давхиж, бүрээн дуунд ч зогсохгүй агсамнадаг.
24 Чичирч, догшрон тэрээр газар дээгүүр давхиж, бүрээн дуунд зогсохгүй агсамнадаг.
Тэд баярлан гайхсандаа итгэж ядан байхад нь Есүс тэднээс —Та нарт идэх юм байна уу? гэж асуухад
Хотод бүрээ үлээвээс хүмүүс цочирдохгүй гэж үү? Хотод гай зовлон тохиолдвол Үүнийг ЭЗЭН хийсэн бус уу?
Сэтгэл минь, сэтгэл минь! Би зовж байна. Зүрх минь, зүрх минь миний дотор цохилж байна. Би чимээгүй байж чадахгүй. Учир нь сэтгэл минь чи, Бүрээн дуу, дайны түгшүүрийг сонссон билээ.
Ярьж байгаагаа би Түүнд мэдэгдэх үү? Ямар хүн залгиулах гэж хүсэж байлаа?
Итгэлээ алдсан үед нь би инээмсэглэдэг байлаа. Царайны минь гэрэлд тэд урамшдаг байлаа.
Хэрэв би дуудаж, Тэр надад хариулсан бол Дуу хоолойг минь Тэр сонссон гэдэгт Би итгэж чадахгүй байх байсан.
Дээр нь сумны саадаг шажигнаж, жад ба хануур жад гялалзана.
Бүрээн дуунаар “Иин хо хо” цангинуулдаг. Тулааныг, жанжингуудын нүргэлэх дууг, дайны уухайг алсаас үнэртдэг билээ.
Би чагнаад сонсов. Тэд зөв бусыг ярив. Нэг ч хүн “Би юу хийчихэв?” гэж Буруу муугаа гэмшсэнгүй. Хүн бүр тулаанд давхин орж буй морь шиг л Өөрийнхөө зүгт эргэжээ.