Przysłów 6 - UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

¹ Synu mój, jeśli poręczyłeś za swego bliźniego i dałeś porękę za obcego;

² Związałeś się słowami ust twoich, schwytany jesteś mową twoich ust.

³ Uczyń więc tak, synu mój, uwolnij się, gdy wpadłeś w ręce swego bliźniego; idź, upokórz się i nalegaj na twego bliźniego.

⁴ Nie daj snu swoim oczom i nie pozwól powiekom drzemać.

⁵ Uwolnij się jak sarna z rąk myśliwego i jak ptak z ręki ptasznika.

⁶ Idź do mrówki, leniwcze, przypatrz się jej drogom i bądź mądry;

⁷ Chociaż nie ma ona wodza ani przełożonego, ani pana;

⁸ To w lecie przygotowuje swój pokarm i gromadzi w żniwa swą żywność.

⁹ Jak długo będziesz leżał, leniwcze? Kiedy wstaniesz ze swego snu?

¹⁰ Jeszcze trochę snu, trochę drzemania, trochę założenia rąk, aby zasnąć;

¹¹ A twoje ubóstwo przyjdzie jak podróżny i twój niedostatek jak mąż uzbrojony.

¹² Człowiek nikczemny i niegodziwy chodzi z przewrotnością na ustach;

¹³ Mruga swymi oczyma, mówi swymi nogami, wskazuje swymi palcami;

¹⁴ Przewrotność jest w jego sercu, stale knuje zło i sieje niezgodę.

¹⁵ Dlatego nagle spadnie na niego nieszczęście; nagle zostanie złamany i pozbawiony ratunku.

¹⁶ Jest sześć rzeczy, których nienawidzi PAN, siedem budzi w nim odrazę:

¹⁷ Wyniosłe oczy, kłamliwy język i ręce, które przelewają krew niewinną;

¹⁸ Serce, które knuje złe myśli; nogi, które spiesznie biegną do zła;

¹⁹ Fałszywy świadek, który mówi kłamstwa, i ten, który sieje niezgodę między braćmi.

²⁰ Synu mój, strzeż przykazania twego ojca i nie odrzucaj prawa twojej matki.

²¹ Przywiąż je na zawsze do serca twego i zawieś je sobie na szyi.

²² Gdy będziesz chodził, poprowadzi cię; gdy zaśniesz, strzec cię będzie, a gdy się obudzisz, będzie mówić do ciebie;

²³ Bo przykazanie jest pochodnią, prawo światłością, a upomnienia do karności są drogą życia;

²⁴ Aby cię strzegły przed złą kobietą i przed gładkim językiem obcej kobiety.

²⁵ Nie pożądaj w twoim sercu jej piękności i niech cię nie łowi swymi powiekami.

²⁶ Bo dla kobiety nierządnej zubożeje człowiek o kawałek chleba, a żona cudzołożna czyha na cenne życie.

²⁷ Czy może ktoś wziąć ogień w zanadrze, a jego szaty się nie spalą?

²⁸ Czy może ktoś chodzić po rozżarzonych węglach, a jego nogi się nie poparzą?

²⁹ Tak ten, kto wchodzi do żony swego bliźniego; ktokolwiek ją dotknie, nie będzie bez winy.

³⁰ Nie pogardza się złodziejem, jeśli kradnie, by nasycić swoją duszę, będąc głodnym;

³¹ Ale jeśli go złapią, zwróci siedmiokrotnie albo odda cały dobytek swego domu.

³² Lecz kto cudzołoży z kobietą, jest pozbawiony rozsądku; kto tak robi, gubi swoją duszę.

³³ Znajdzie chłostę i wstyd, a jego hańba nie będzie zmazana.

³⁴ Bo zazdrość rozpala gniew mężczyzny i nie będzie pobłażał w dniu zemsty.

³⁵ Nie będzie miał względu na żaden okup i nie przyjmie darów, choćbyś najwięcej mu dawał.