อาฤธโม 22 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 แลพวกยิศราเอลก็ยกเดินไปตั้งอยู่ที่ราบเตียนของโมอาบริมแม่น้ำยาระเด็นตรงเมืองยะริโฮฟากข้างนี้. 2 แลบาลาคบุตรซีโฟรได้เห็นบรรดาการที่พวกยิศราเอลได้ทำแก่พวกอะโมรี. 3 แลโมอาบก็กลัวคนเหล่านั้นเพราะเขามากมาย, แลโมอาบก็เป็นทุกข์อยู่เพราะพวกยิศราเอล. 4 แลโมอาบก็ว่าแก่ผู้เฒ่าผู้แก่, เมืองมิตยานว่า, บัดนี้คนทั้งปวงนั้นจะกินบรรดาที่อยู่ล้อมรอบเราเสีย, ประดุจดังวัวกินหญ้าที่ทุ่งนา, ครั้งนั้นบาลาคบุตรซีโฟรเป็นเจ้าเมืองโมอาบ. 5 ท่านก็ใช้คนไปหาบีละอามบุตรบะโฮระ, อยู่ฟะโธระริมแม่น้ำประเทศพวกเขา, ให้เชิญเขาว่าดูกรท่านมีหมู่คนขึ้นมาจากประเทศอายฆุบโต, แลเขาทั้งหลายก็แผ่ออกไปทั่วพื้นแผ่นดินมาตั้งอยู่ตรงหน้าเราแล้ว. 6 เหตุฉะนี้ข้าพเจ้าขอเชิญท่านมาแช่งคนทั้งปวงนี้, เพราะเขามีกำลังมากกว่าข้าพเจ้าให้ข้าพเจ้าตีเอาชัยชะนะเขาได้, จะได้ขับไล่เขาเสียจากแผ่นดิน, เพราะข้าพเจ้ารู้อยู่ว่าท่านได้อวยพรแก่ผู้ใดผู้นั้นก็มีพร, แลท่านได้แช่งผู้ใดผู้นั้นก็ต้องคำแช่ง. 7 แลผู้เฒ่าผู้แก่ของโนอาบ, แลผู้เฒ่าผู้แก่ของมิตยานก็ ถือบำเหน็จแห่งการทำนายนั้นในมือของเขา, มาถึงบีละอามกล่าวแก่เขาถึงคำของบาลาค. 8 บีละอามจึงว่าแก่เขาว่า, ท่านทั้งหลายจงยับยั้งที่นี่คืนหนึ่งแล้วข้าพเจ้าจึงจะบอกแก่ท่าน, ตามคำที่พระยะโฮวาจะตรัสสั่งแก่ข้าพเจ้า, ผู้เฒ่าแก่ของโมอาบก็ยับยั้งอยู่กับบีละอาม. 9 และพระเจ้าเสด็จมายังบีละอามตรัสถามว่า, “คนนั้นที่มายับยั้งอยู่กับเจ้าคือผู้ใด?” 10 บีละอามจึงทูลตอบพระเจ้าว่า, บาลาคบุตรซีโฟรเจ้าเมืองโมอาบได้ใช้คนมาหาข้าพเจ้าว่า, 11 นี่แหละมีคนมาจากประเทศอายฆุบโตเต็มไปทั่วพื้นแผ่นดิน, ขอเชิญท่านมาแช่งเขา, เพื่อข้าพเจ้าจะได้มีกำลังชัยชะนะแก่เขา, แลขับไล่เขาออกเสีย. 12 แลพระเจ้าทรงตรัสแก่บีละอามว่า, “เจ้าอย่าไปด้วยเขาเลย, เจ้าอย่าแช่งพวกนั้น, เพราะเขาทั้งหลายเป็นที่อวยพร.” 13 บีละอามก็ลุกขึ้นแต่เช้ากล่าวแก่คนใช้ของบาลาคว่า, ท่านทั้งหลายจงกลับไปยังเมืองของท่าน, เพราะพระยะโฮวาไม่ยอมให้ข้าพเจ้าไปกับท่าน. 14 แลผู้เฒ่าผู้แก่ของโมอาบลากลับไปถึงบาลาค, กล่าวว่าบีละอามไม่ยอมมาด้วยข้าพเจ้า 15 บาลาคจึงได้ใช้คนอื่นผู้ใหญ่ยิ่งมากกว่าคนก่อนไป. 16 แลเขาทั้งหลายมาถึงบีละอามว่าแก่บีละอามว่า, บาลาคบุตรซีโฟรว่าดังนี้, ขอท่านอย่าให้มีเหตุขัดขวางห้ามท่านไม่ให้มาถึงเราเลย. 17 เพราะเราจะตั้งแต่งท่านขึ้นให้มียศมาก, แลท่านจะว่าอย่างไรเราจะกระทำตาม, เหตุฉะนี้ขอท่านจงมาแช่งคนเหล่านี้เถิด. 18 แลบีละอามตอบแก่คนใช้ของบาลาคว่า, ถ้าแม้นบาลาคจะเอาเงินทองเต็มเรือนของท่านให้แก่ ข้าพเจ้าๆ จะล่วงเกินคำของพระยะโฮวาพระเจ้าของข้าพเจ้าจะทำมากหรือน้อยก็ไม่ได้. 19 แต่ขอท่านทั้งหลายจงยับยั้งอยู่นี่คืนวันนี้ก่อนเพื่อข้าพเจ้าจะได้รู้ว่าพระยะโฮวาจะตรัสสั่งประการใดแก่ข้าพเจ้าอีก. 20 กลางคืนวันนั้นพระเจ้าจึงเสด็จมาสู่บีละอามตรัสแก่ เขาว่า, “ถ้าคนเหล่านั้นมาเรียกเจ้าอีก, เจ้าจงลุกขึ้นไปกับเขา, แต่ทว่าคำที่เราจะสั่งแก่เจ้าๆ จงกระทำตามคำสั่งนั้นเถิด.” 21 แลบีละอามก็ลุกขึ้นแต่เช้า, ผูกลาของตนไปกับพวกผู้เฒ่าผู้แก่ของโมอาบ. 22 แลพระเจ้าทรงพิโรธแก่บีละอามเพราะเขาไป, แลทูตพระยะโฮวามายืนอยู่สกัดทางของบีละอามไว้, บีละอามก็ขี่บนหลังลาบ่าวสองคนก็ตามไป. 23 ลานั้นก็แลเห็นทูตพระยะโฮวายืนอยู่ที่ทางถือกระบี่ในมือของท่าน, ลานั้นก็หลีกเลี่ยงจากทางไปถึงที่นา, แลบีละอามก็ตีลาจะให้หันกลับเข้าทางอีก. 24 แต่ทูตพระยะโฮวายืนอยู่ที่ทางหว่างสวนองุ่น, มีกำแพงทั้งสองข้าง. 25 เมื่อแลเห็นทูตพระยะโฮวา, ลานั้นก็หลีกไปกระทบข้างกำแพงถูกตีนบีละอามฟกช้ำ, บีละอามตีลาอีก. 26 แลทูตพระยะโฮวาก็ล่วงทางไปน้อยหนึ่ง, ยืนอยู่ที่ทางแคบอันไม่มีที่หลีกข้างขวามือหรือข้างซ้ายมือได้. 27 ครั้นลาแลเห็นทูตพระยะโฮวาก็หมอบตัวลงบีละอามนั่งทับอยู่, แลบีละอามมีความโกรธเคืองมากเอาไม้เท้าตีลาอีก. 28 แลพระยะโฮวาก็บันดาลเปิดปากของลา, ลานั้นก็พูดแก่บีละอามว่า, ข้าได้ผิดประการใดต่อท่านๆ จึงมาตีข้าถึงสามครั้งดังนี้เล่า. 29 บีละอามจึงตอบกับลานั้นว่า, เพราะเจ้าได้ขัดขืนใจเราๆ จะใคร่ได้กระบี่ที่มือของเราฟันเจ้าเสีย. 30 ลานั้นตอบแก่บีละอามว่า, ข้าเป็นลาของท่านที่ท่านได้ขี่, จำเดิมแต่วันที่ท่านได้เข้ามาจนถึงวันนี้มิใช่หรือ, ข้าเคยทำเช่นนี้แก่ท่านหรือ, เขาตอบว่าหาเคยมีไม่ 31 พระยะโฮวาก็บันดาลเปิดตาของบีละอาม, เขาก็แลเห็นทูตพระยะโฮวายืนอยู่ที่ทางถือกระบี่ในมือของท่าน, แล้วบีละอามก็กราบซบหน้าลงกับแผ่นดิน. 32 ทูตพระยะโฮวาจึงถามบีละอามว่า, เหตุไรท่านจึงตีลาของท่านถึงสามครั้งนี้เล่า, เราออกสกัดกั้นท่านไว้เพราะท่านขัดขืนเรา. 33 ลานั้นก็แลเห็นเราแลได้หลีกเลี่ยงไปเสียจากเราสามครั้งนี้. ถ้าแม้ว่าลามิได้หันไปจากเราแล้ว, เราจะได้ประหารชีวิตท่านเอาชีวิตลานั้นรอดเป็นแท้. 34 บีละอามจึงตอบแก่ทูตพระยะโฮวาว่า, ข้าพเจ้าได้ทำผิดแล้วด้วยไม่ได้รู้ว่าท่านยืนสกัดทางข้าพเจ้า, บัดนี้ถ้าท่านไม่เห็นชอบข้าพเจ้าจะกลับไปเสีย. 35 ทูตพระยะโฮวาจึงตอบแก่บีละอามว่า, “ท่านจงไปกับคนเหล่านั้นเถิด,” แต่ทว่าคำที่เราจะสั่งแก่ท่านๆ จงกล่าวตามคำนั้นเถิด, บีละอามก็ไปกับผู้เฒ่าผู้แก่ของบาลาค. 36 ครั้นบาลาคได้ยินว่าบีละอามมาแล้ว, ท่านก็ออกไปรับบีละอามที่เมืองของโมอาบริมอะระโนนที่สุดแผ่นดินของท่าน. 37 บาลาคก็กล่าว แก่บีละอามว่า, เราได้อุสส่าห์ใช้คนไปเชิญมามิใช่หรือ, เหตุไฉนท่านไม่มาหาเราเล่า, เราอาจตั้งท่านขึ้นให้มียศมิใช่หรือ. 38 บีละอามจึงตอบบาลาคว่า, ข้าพเจ้ามาถึงท่านแล้ว, บัดนี้ข้าพเจ้าอาจจะกล่าวอะไรได้เล่า, คำซึ่งพระเจ้าใส่ในปากข้าพเจ้าๆ จะกล่าวคำนั้น. 39 แลบีละอามก็ไปด้วยบาลาคถึงตำบลคิระยัธฮูโซธ. 40 บาลาคก็เอาวัวตัวผู้แลแกะทำเครื่องสักการะบูชา, แล้วให้บีละอามแลผู้เฒ่าผู้แก่ที่ไปด้วยเขานั้นบ้าง. 41 ครั้นมา ณ วันพรุ่งบาลาคก็พาบีละอามขึ้นไปที่สูงของบาละ, เพื่อจะให้ดูสุดปลายของคนทั้งปวงนั้น. |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society