มาระโก 2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940ทรงรักษาคนง่อย 1 ครั้นล่วงไปหลายวัน พระองค์ได้เสด็จไปในเมืองกัปเรนาอูมอีก, และคนทั้งหลายได้ยินว่าพระองค์อยู่ในตึก. 2 ในทันใดนั้นคนเป็นอันมากมาประชุมกันจนไม่มีที่จะรับ, จะเข้าใกล้ประตูก็ไม่ได้, พระองค์จึงเทศนาสั่งสอนเขา. 3 แล้วมีสี่คนหามคนง่อยคนหนึ่งมาหาพระองค์. 4 เมื่อเขาเข้าไปให้ถึงพระองค์ไม่ได้เพราะคนมาก. เขาจึงรื้อดาดพาหลังคาตึกที่พระองค์อยู่นั้น. และเมื่อรื้อแล้วเขาเอาที่นอนที่คนง่อยกำลังนอนอยู่นั้นหย่อนลง. 5 เมื่อพระเยซูทรงเห็นความเชื่อของเขา. พระองค์จึงตรัสแก่คนง่อยนั้นว่า. “ลูกเอ๋ย. ความผิดของเจ้าทรงโปรดยกเสียแล้ว.” 6 แต่มีพวกอาลักษณ์ลางคนนั่งอยู่ที่นั่น. และเขาคิดในใจว่า. 7 “คนนี้พูดหมิ่นประมาทเช่นนี้ ทำไมเล่าใครจะยกความผิดได้เว้นแต่พระเจ้าองค์เดียว?” 8 ในทันใดนั้น, เมื่อพระเยซูทรงทราบในพระทัยว่าเขาคิดในใจอย่างนั้น. พระองค์จึงตรัสแก่เขาว่า. “เหตุไฉนท่านทั้งหลายมาคิดในใจอย่างนี้เล่า? 9 ซึ่งจะว่ากับคนง่อยว่า. ‘ความผิดของเจ้าโปรดยกเสียแล้ว.’ หรือจะว่า. ‘จงยกที่นอนเดินไปเถิด.’ ข้างไหนจะง่ายกว่ากัน? 10 แต่ว่าเพื่อท่านทั้งหลายจะได้รู้ว่า บุตรมนุษย์มีอำนาจจะโปรดยกโทษในแผ่นดินโลกได้.” พระองค์จึงตรัสแก่คนง่อยว่า. 11 “เราสั่งเจ้าว่า, จงลุกขึ้นยกที่นอนไปยังบ้านของตนเถิด.” 12 ในทันใดนั้นคนง่อยได้ลุกขึ้นยกที่นอนของตนเดินออกไปต่อหน้าคนทั้งปวง คนทั้งปวงก็ประหลาดใจนัก จึงสรรเสริญพระเจ้าว่า, “เราไม่เคยเห็นเช่นนี้เลย.” 13 ฝ่ายพระองค์ได้เสด็จไปตามชายทะเลอีก ประชาชนก็มาหาพระองค์. และพระองค์ได้ทรงสั่งสอนเขา. 14 เมื่อพระองค์กำลังเสด็จไปนั้น ได้ทรงเห็นชายคนหนึ่งชื่อเลวีบุตรอาละฟายนั่งอยู่ที่ด่านภาษี, พระองค์จึงตรัสแก่เขาว่า. “จงตามเรามาเถิด.” เขาก็ลุกขึ้นตามพระองค์ไป ทรงเสวยร่วมกับคนบาป 15 เมื่อพระองค์ทรงนั่งเสวยพระกระยาหารในเรือนของเลวี, มีพวกเก็บภาษีและคนบาปหลายคนนั่งโต๊ะด้วยกันกับพระเยซูและพวกศิษย์ของพระองค์, เพราะมีคนมากติดตามพระองค์ไป. 16 ฝ่ายอาลักษณ์แห่งพวกฟาริซาย, เมื่อเห็นพระองค์ทรงรับประทานอาหารกับพวกเก็บภาษีและคนบาป, จึงถามศิษย์ของพระองค์ว่า, “เหตุไฉนอาจารย์ของท่านจึงกินและดื่มด้วยกันกับคนเก็บภาษีและคนบาปเล่า?” 17 ครั้นพระเยซูทรงได้ยินดังนั้น, จึงตรัสแก่เขาว่า, “คนปกติไม่ต้องการหมอ, แต่คนเจ็บต้องการหมอ เรามิได้มาเพื่อจะเรียกคนชอบธรรม, แต่มาเรียกคนบาป.” 18 เวลานั้นพวกศิษย์ของโยฮันและพวกฟาริซายกำลังถือศีลอดอาหาร เขาจึงมาถามพระองค์ว่า, “เหตุไฉนพวกศิษย์ของโยฮันและพวกฟาริซายถือศีลอดอาหาร, แต่พวกศิษย์ของพระองค์ไม่ถือ?” 19 พระเยซูจึงตรัสแก่เขาว่า, “สหายของเจ้าบ่าวจะอดอาหารเมื่อเจ้าบ่าวยังอยู่กับเขาได้หรือ เจ้าบ่าวอยู่ด้วยสหายนานเท่าใด, สหายก็อดอาหารไม่ได้นานเท่านั้น. 20 แต่วันหนึ่งเจ้าบ่าวกับสหายจะต้องจากกันไป ในวันนั้นสหายจะอดอาหาร. 21 ไม่มีผู้ใดเอาท่อนผ้าทอใหม่มาปะเสื้อเก่า ถ้าทำอย่างนั้นท่อนผ้าทอใหม่ที่ปะเข้านั้นจะทำให้เสื้อเก่าขาดกว้างออกไปอีก. 22 และไม่มีผู้ใดเอาน้ำองุ่นใหม่มาใส่ไว้ในถุงหนังเก่า ถ้าทำอย่างนั้นน้ำองุ่นใหม่จะทำให้ถุงเก่านั้นขาดไป, ทั้งน้ำองุ่นและถุงก็จะเสียไปด้วยกัน. แต่นํ้าองุ่นใหม่นั้นต้องใส่ไว้ในถุงหนังใหม่.” บุตรมนุษย์เป็นเจ้าแห่งวันซะบาโต 23 ในวันซะบาโตวันหนึ่งพระองค์กำลังเสด็จไปในนาข้าว, และเมื่อพวกศิษย์ของพระองค์กำลังเดินไปก็เด็ดรวงข้าวเรื่อยไป. 24 ฝ่ายพวกฟาริซายจึงถามพระองค์ว่า, “ทำไมศิษย์ของท่านจึงทำการที่ผิดกฎของวันซะบาโต?” 25 พระองค์จึงตรัสแก่เขาว่า, “พวกท่านยังไม่ได้อ่านหรือ ซึ่งท่านดาวิดได้กระทำเมื่อขาดอาหารและอดอยาก, ทั้งท่านและพรรคพวกด้วย, 26 คือคราวเมื่ออะบีอาธารเป็นมหาปุโรหิต. ท่านดาวิดได้เข้าไปในโบสถ์ของพระเจ้า และกินขนมซึ่งตั้งถวาย. ที่กฎหมายห้ามไม่ให้ใครกิน เว้นแต่พากปุโรหิตเท่านั้น, และยังซํ้าส่งให้คนที่มากับท่านกินด้วย?” 27 พระองค์จึงตรัสแก่เขาว่า. “วันซะบาโตนั้นตั้งไว้สำหรับมนุษย์. มิใช่ตั้งมนุษย์ไว้สำหรับวันซะบาโต 28 เหตุฉะนั้นบุตรมนุษย์เป็นเจ้าแห่งวันซะบาโตด้วย.” |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society