เลวีนิติ 15 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 พระยะโฮวาตรัสแก่โมเซและอาโรนว่า, 2 “จงกล่าวแก่พวกยิศราเอลว่าแก่เขาทั้งหลายว่า, ‘คนที่มีแผลเป็นหนองในเนื้อตัวที่เนื้อหนัง, คนนั้นเป็นมลทินเพราะแผลนั้น. 3 ดังนี้แหละเขาจะเป็นมลทินเพราะหนองไหลนั้น. แม้นแผลในเนื้อหนังของเขามีหนองก็ดี, หรือแผลปิดไม่มีหนองก็ดี, เขาก็เป็นมลทินอยู่. 4 คนที่มีหนองไหลนั้นจะนอนที่ไหนๆ ที่นั่นก็เป็นมลทิน, และจะนั่งลงที่ใดๆ อันนั้นก็เป็นมลทิน. 5 ผู้ใดถูกต้องที่เขาเป็นมลทินจะต้องซักผ้าของคนและอาบน้ำ, ผู้นั้นก็เป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น. 6 และผู้ใดนั่งในที่คนมีหนองไหลนั้นจะต้องซักผ้าของตนและอาบน้ำ; ผู้นั้นเป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น. 7 และผู้ใดถูกต้องเนื้อตัวของคนที่มีหนองไหลจะต้องซักผ้าของตนและอาบน้ำ: คนนั้นเป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น. 8 ถ้าคนที่มีหนองไหลนั้นบ้วนน้ำลายถูกคนสะอาด, คนนั้นต้องซักผ้าของตนและอาบน้ำ; เขาเป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น. 9 ถ้าและคนที่มีหนองไหลนั้นขี่ม้า เครื่องมานั้นก็เป็นมลทิน. 10 และผู้ใดถูกต้องของที่มีอยู่ใต้คนที่มีหนองไหลนั้นก็จะเป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น, และผู้ที่หยิบเอาของเหล่านั้นไปจะต้องซักผ้าของตนและอาบน้ำ: เขาเป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น. 11 และผู้ใดถูกต้องคนที่มีหนองไหลและไม่ล้างมือ, คนนั้นต้องซักผ้าของตนและอาบน้ำ; เขาเป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น. 12 ถ้าคนที่มีหนองไหลนั้น ถูกต้องที่ใช้สรอยเป็นภาชนะดินก็ต้องทุบเสียให้แตก; ถ้าเป็นภาชนะไม้ก็ให้ล้างด้วยน้ำ 13 “ครั้นแผลคนนั้นปิดไม่มีหนองแล้ว เขาจะคอยอยู่เจ็ดวัน, ซักผ้าของคนและอาบน้ำใสสะอาด. 14 และในวันที่แปดเขาต้องเอานกเขาสองตัวหรือนกพิราบหนุ่มคู่หนึ่ง, มาถึงประตูพลับพลาประชุมต่อพระพักตรพระยะโฮวาให้แก่ปุโรหิต 15 และปุโรหิตจะบูชาถวายตัวหนึ่งสำหรับไถ่โทษ และตัวหนึ่งสำหรับเผาบูชา; และปุโรหิตจะบูชาไถ่โทษต่อพระพักตรพระยะโฮวา; เพราะคนที่มีหนองไหลนั้น 16 “และคนที่มีพืชน์สำหรับเกิดเผ่าพันธุ์เคลื่อนแล้วผู้นั้นต้องเอาน้ำล้างเนื้อตัว, จะเป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น. 17 และผ้าก็ดีหรือหนังก็ดีที่ถูกพืชน์สำหรับบังเกิดเผ่าพันธุ์นั้น, จะต้องซักล้างน้ำจะเป็นมลทินถึงเวลาเย็น. 18 และหญิงใดๆ ที่นอนกับคนที่เป็นมลทินเพราะพืชน์สำหรับบังเกิดเผ่าพันธุ์เคลื่อนนั้น, เขาทั้งสองจะต้องอาบน้ำ: เขาจะเป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น 19 “และผู้หญิงที่มีระดูและมีโรคตกเลือดต้องอยู่ต่างหากเจ็ดวัน, และถ้าผู้ใดถูกต้องหญิงนั้นจะเป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น. 20 ถ้าผู้หญิงนั้นนอนหรือนั่งที่ไหนที่นั่นก็เป็นมลทิน. 21 ถ้าผู้ใดถูกต้องที่นอนของหญิงนั้นจะต้องซักผ้าของตนและอาบน้ำ: จะเป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น. 22 ถ้าผู้ใดถูกต้องที่นั่งของหญิงนั้น, จะต้องซักผ้าของตนและอาบน้ำ: เขาจะเป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น. 23 ถ้าของลามกนั้นติดอยู่ที่นอนหรือที่นั่ง, ผู้ใดถูกต้องสิ่งอันนั้นจะเป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น. 24 ถ้าผู้ใดนอนกับผู้หญิงนั้น, และถูกต้องของลามกนั้น เขาจะเป็นมลทินอยู่เจ็ดวัน, และที่นอนของคนนั้นจะเป็นมลทินด้วย 25 “ผู้หญิงที่ตกเลือดอยู่หลายวันจึงพ้นกำหนด, ที่เขาต้องอยู่ต่างหากนั้น, จะเป็นมลทินอยู่ตลอดวันเหล่านั้น. 26 และที่นอนของหญิงนั้น, ในวันที่ตกเลือดก็จะเป็นมลทินอยู่: ถ้าเขานั่งที่ไหนที่นั่นก็เป็นมลทินด้วย. 27 ผู้ใดจะถูกต้องของเหล่านี้จะเป็นมลทิน, เขาต้องซักผ้าของตนและอาบน้ำ: เขาเป็นมลทินจนถึงเวลาเย็น. 28 แต่ทว่าถ้าเลือดที่ตกนั้นหยุดหาย, หญิงนั้นจะต้องคอยอยู่อีกเจ็ดวัน แล้วจึงจะเป็นสะอาด. 29 และในวันที่แปดหญิงนั้นจะต้องเอานกเขาสองตัว หรือนกพิลาบหนุ่มคู่หนึ่งมาถึงปุโรหิตที่ประตูพลับพลาประชุม. 30 และปุโรหิตจะถวายตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่โทษ, และตัวหนึ่งเป็นเครื่องเผาบูชา; ปุโรหิตจะกระทำบูชาไถ่โทษคือพระพักตรพระยะโฮวา, เพราะคนที่ตกเลือดนั้น 31 “ดังนี้แหละท่านจะชำระพวกยิศราเอลให้ปราศจากมลทินของเขา, กลัวเกลือกว่าเขาจะต้องตายในการบาป เมื่อเขาทำวิหารของเราที่อยู่ท่ามกลางเขาให้เป็นมลทิน 32 “นี้เป็นบัญญัติแก่คนที่มีหนองไหล, และแก่คนที่ทำให้ตัวเป็นลามก, 33 และแก่หญิงที่มีระดูและตกเลือดทั้งผู้ชายและหญิง, และแก่คนที่นอนกับคนที่เป็นมลทิน.” |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society