เยเรมีย์ 50 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 เป็นคำที่พระยะโฮวาได้ตรัสโดยยิระมะยาต่อสู้เมืองบาบูโลน, แลต่อสู้ประเทศเคเซ็ด. 2 เจ้าจงบอกในท่ามกลางเมืองทั้งหลาย, แลป่าวประกาศ, แลจงยกธงตั้งขึ้น, จงป่าวประกาศอย่ากำบัง, จงบอกว่า, บาบูโลนต้องจับได้แล้ว, เบละต้องตกตะลึงไป, มะโรดัคต้องหักลง, รูปเคารพทั้งหลายของเขาตกตะลึงไป, รูปเทียมพระของเขาต้องหักเป็นท่อนๆ แล้ว. 3 เพราะมีเมืองยกมาแต่ฝ่ายเหนือต่อสู้เมืองบาบูโลน, เมืองนั้นจะกระทำให้ประเทศบาบูโลนเริดร้างไป, แลจะไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ที่นั้น, เขาทั้งหลายเลื่อนหนีออกไป, เขาก็ออกไปแล้ว, ทั้งคนแลสัตว์โดยรัจ ฉาน. 4 ในวันเดือนเหล่านั้นแลในเวลานั้น, ลูกหลานแห่งพวกยิศราเอลจะมา, ทั้งพวกยิศราเอลแลลูกหลานแห่งตระกูลยะฮูดาด้วยกัน, จะเดินไปพลางร้องไห้พลาง, แลจะแสวงหาพระเจ้าของเขา, พระยะโฮวาได้ตรัส. 5 เขาทั้งหลายจะไต่ถามด้วยทางที่จะไปเมืองซีโอน, มีหน้าของเขาตั้งตรงไปยังเมืองซีโอน, บอกว่า, มาเถิด, ให้เราท่านทั้งหลายเอาตัวเราเข้าแก่พระยะโฮวา, เป็นไมตรีสัญญาตั้งเป็นนิตย์ถาวรที่จะลืมไปมิได้เถิด 6 ไพร่พลของเราเป็นฝูงแกะหลงหายไป, ผู้รักษาทั้งหลายนั้นได้กระทำให้เขาเดินผิดไป, ผู้รักษาเขาได้กระทำให้เลี้ยวออกจากทางที่บนภูเขาทั้งหลาย, เขาทั้งปวงได้ไปจากภูเขาถึงเนินเขา, เขาได้ลืมที่นอนของตัว. 7 บรรดาคนที่ได้พบปะเขานั้นได้กินเขาทั้งหมด, แลพวกศัตรูของเขาได้บอกว่า, พวกเราไม่ได้ทำผิด, เพราะเขาทั้งหลายได้ทำผิดต่อพระยะโฮวา, ผู้เป็นที่ได้อาศัยความสัตย์, คือพระยะโฮวาผู้เป็นที่หวังใจของปู่ย่าตายายของเขา. 8 จงเลื่อนหนีออกจากที่ท่ามกลางเมืองบาบูโลน, แลไปจากประเทศแห่งเคเซ็ด, แลให้เป็นเหมือนอย่างแพะตัวผู้ที่ได้นำฝูงแพะไปนั้นเถิด 9 เพราะนี่แน่ะ, เราจะปลุกประเทศใหญ่ทั้งหลายแต่ตำบลฝ่ายเหนือ, แลจะบันดาลให้เขายกมาต่อสู้บาบูโลนเป็นกองใหญ่, แลเขาทั้งหลายจะตั้งตัวเพื่อจะยุทธนาการต่อสู้บาบูโลน, เมืองบาบูโลนจะต้องจับแต่ตรงนั้น, ลูกธนูของเขาจะเป็นเหมือนคนมีกำลังใหญ่ชำนิชำนาญ, จะไม่หันกลับเปล่าสักตัวเดียว. 10 แลเมืองเคเซ็ดจะต้องเป็นของปล้น, แลบรรดาคนที่ปล้นเขานั้นจะอิ่มใจ, พระยะโฮวาได้ตรัส. 11 ดูกรเจ้าทั้งหลายที่ได้ทำลายที่มฤดกของเรา, จะเป็นไปดังนี้เพราะเจ้าได้ยินดี, แลเพราะเจ้าได้ชื่นชม, 12 แลเพราะเจ้าวิ่งกะโดดดุจดังนางวัวรุ่นด้วยกินหญ้า, แลได้ร้องดุจม้าตัวมีกำลัง, มารดาของเจ้าจะต้องตกตะลึงนัก, ผู้ที่คลอดเจ้าจะมีความละอาย, ก็นี่แน่ะ, ประเทศทั้งหลายอันอยู่ที่สุดปลาย, 13 เป็นป่าโล่งเป็นแผ่นดินแห้ง, แลเป็นทะเลทราย. เพราะความพิโรธแห่งพระยะโฮวา, เมืองนั้นจะไม่มีผู้ใดอยู่, แต่ที่นั้นจะเริดร้างทีเดียว, ทุกทั่วคนที่เดินผ่านหน้าเมืองบาบูโลนจะตกตะลึงไป, แลจะสูดปากประมาทด้วยความทรมานทั้งหลายของเขา. 14 เจ้าทั้งหลายจงแต่งตัวเพื่อจะรบต่อสู้เมืองบาบูโลนโดยรอบ, แต่บรรดาที่สำหรับโก่งธนูนั้น, จงยิงลูกธนูตรงเมืองบาบูโลน, อย่าเสียดายลูกธนูเลย, เพราะเมืองบาบูโลนได้ทำผิดต่อพระยะโฮวา. 15 จงโห่ร้องต่อสู้เมืองบาบูโลนโดยรอบ, บาบูโลนได้ยกมือของตัวให้เขาแล้ว, เสารับรองเมืองบาบูโลนล่มลงแล้ว, กำแพงเมืองบาบูโลนต้องพังทำลายลงหมด, เหตุนี้เป็นเพราะความกริ้วแห่งพระยะโฮวา, จงเอาโทษแก่เมืองบาบูโลน, จงกระทำแก่เมืองบาบูโลน, เหมือนบาบูโลนได้กระทำแก่เมืองอื่นเถิด. 16 จงตัดผู้หว่านพืชขาดจากบาบูโลน, ทิ้งผู้ที่ถือเคียวในเวลาเกี่ยวข้าวเถิด. เขาทั้งหลายจะหันกลับหาพวกของตัวทุกตัวคนเพราะกลัวกะบี่อันข่มขี่, แลเขาทั้งหลายจะหนีไปถึงประเทศของตัวทุกคน 17 พวกยิศราเอลเป็นฝูงแกะต้องกระจัดกระจายไป, สิงห์โตทั้งหลายได้ขับไล่เขาไปเสีย, กษัตริย์เมืองอาซูระได้กัดกินเขาเป็นต้น, แลทีหลังนะบูคัศเนซัรองค์นี้ผู้เป็นเจ้าเมืองบาบูโลนได้หักกะดูกของเขาเสียหมด. 18 เหตุดังนี้พระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลาย, เป็นพระเจ้าฝ่ายพวกยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะ, เราจะลงโทษแก่เจ้าเมืองบาบูโลนแลแผ่นดินของเขา, เหมือนอย่างเราได้ลงโทษแก่เจ้าเมืองอาซูระ. 19 แลเราจะนำพวกยิศราเอลมาถึงที่อยู่ของเขาอีก, แลเขาจะกินบนคารเม็ลแลมาซาน, แลจิตต์ใจของเขาจะอิ่มบนเขาเอ็ฟรายิมแลฆีละอาด. 20 ในวันเหล่านั้นแลในเวลานั้น, ความบาปแห่งยิศราเอลเขาจะต้องสืบหา, แลจะไม่มี, แลความผิดทั้งหลายของยะฮูดา (เขาจะเสาะหา), แลความผิดนั้นเขาจะไม่ปะ, เพราะว่าเราจะยกความผิดของเขาทั้งหลายที่เราได้เลือกสรรรักษาไว้, พระยะโฮวาได้ตรัส. 21 จงขึ้นไปต่อสู้ประเทศมิราธาอิม, จำเพาะตรงประเทศนั้น, แลให้ต่อสู้ชาวเมืองพิคด, จงฆ่าเสียแลจงทำลายเสียสิ้นเชิง. ซึ่งอยู่ที่ข้างหลังเขานั้น, พระยะโฮวาได้ตรัส, แลจงกระทำตามแต่บรรดาทุกสิ่งซึ่งเราได้สั่งแก่เจ้าเถิด. 22 มีเสียงยุทธนาการกันในประเทศนั้น, แลมีเสียงแห่งความทำลายใหญ่. 23 ค้อนสำหรับทั่วแผ่นดินโลกต้องตัดหักเสียแล้วอย่างไรหนอ, บาบูโลนเป็นที่เริดร้างในท่ามกลางเมืองทั้งปวงแล้วนั้นอย่างไรหนอ. 24 เราได้ปักบ่วงแร้วไว้คันหนึ่ง, สำหรับจะได้ดักเจ้า, แลเจ้าต้องติดในที่นั้นด้วย, แลเจ้าไม่ทันรู้, โอ้บาบูโลน, เขาจะต้องปะเจ้าแล้ว, แลเจ้าต้องติดด้วย, เพราะเจ้าได้ขัดขวางต่อสู้พระยะโฮวา. 25 พระยะโฮวาได้เบิกคลังอาวุธของพระองค์ออก, แลได้เอาเครื่องศาตราวุธทั้งปวงสำหรับความกริ้วของพระองค์ออกมาแล้ว, เพราะว่าพระยะโฮวา, พระเจ้าแห่งพลโยธาทั้งหลาย, มีการธุระในประเทศเคเซ็ด. 26 จงเข้ามาต่อสู้กับบาบูโลนแต่ที่สุดปลาย, จงเปิดคลังสินค้าทั้งปวงของเมือง, จงกระทำให้เมืองนั้นเป็นเหมือนกองๆ, แลจงทำลายเสียให้สิ้นเชิง, อย่าให้เหลืออยู่ในสักสิ่งหนึ่งเลย. 27 จงฆ่าแต่บรรดาวัวตัวผู้ของเขา, ให้วัวนั้นลงไปถึงที่ฆ่าตัวเสีย, วิบากจงมีแก่ชาวเมืองนั้น. เพราะวันกำหนดของเขามาถึงแล้ว, คือเวลาสำหรับจะลงโทษแก่เขา. 28 มีเสียงร้องแห่งชาวเมืองที่ได้หนีไปพ้นออกจากประเทศเมืองบาบูโลน, เพื่อจะได้ป่าวประกาศในเมืองซีโอน, ซึ่งความพิโรธแห่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเรา, คือความพิโรธแห่งโบสถ์ของพระองค์. 29 จงเรียกประชุมพวกคนสำหรับรบศึกด้วยธนูมาให้มาต่อสู้เมืองบาบูโลน, เจ้าทั้งหลายสำหรับโก่งธนู, จงมาตั้งทัพล้อมรอบต่อสู้เมืองบาบูโลน, อย่าให้ผู้ใดที่นั้นหนีไปได้จงตอบแทนแก่เมืองบาบูโลนตามอย่างที่บาบูโลนได้กระทำ (แก่เมืองอื่น), จงทำแก่เมืองบาบูโลนตามแต่บรรดาอย่างที่เมืองบาบูโลนได้กระทำ, เพราะเมืองบาบูโลนได้เป็นใจจองหองต่อสู้ผู้บริสุทธิ์แห่งยิศราเอล. 30 เหตุฉะนี้คนหนุ่มทั้งปวงของบาบูโลนจะล้มลงที่ถนนทั้งหลาย, แลบรรดาคนใช้สำหรับการศึกของเมืองนั้นจะต้องตัดขาดออกในวันนั้น, พระยะโฮวาได้ตรัส. 31 นี่แน่ะ, โอ้เจ้าผู้จองหองนัก, เราได้ตั้งต่อสู้เจ้าแล้ว, พระยะโฮวาพระเจ้าแห่งพลโยธาทั้งหลายได้ตรัส, เพราะวันกำหนดของเจ้ามาถึงแล้ว, คือเวลาที่เราจะเยี่ยมลงโทษแก่เจ้า. 32 แลผู้ที่จองหองจะสะดุดกะเดื่องแลล้มลง, แลจะไม่มีผู้ใดที่จะพะยุงเขาขึ้น. แลเราจะก่อไฟในบ้านเมืองของเขา, แลไฟนั้นจะกินแต่บรรดาทุกสิ่งอันล้อมรอบเขา 33 พระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลายได้ตรัสดังนี้ว่า, พวกลูกยิศราเอลทั้งพวกลูกยะฮูดาได้ต้องข่มขี่ด้วยกัน, แลบรรดาคนที่ได้จับเขาไว้เป็นพวกชะเลยนั้นได้ยุดหน่วงเขาไว้มั่นคง, ไม่ยอมปล่อยเข้าไป. 34 ผู้ช่วยไถ่เขามีกำลังใหญ่, นามชื่อของท่านคือพระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลาย, พระองค์จะช่วยความคดีของเขาโดยดีแท้, เพื่อประสงค์จะให้ประเทศมีความสุข, แลให้ชาวเมืองบาบูโลนเกิดความสุข. 35 พระยะโฮวาได้ตรัสว่า, มีกะบี่อยู่เหนือชาวเคเซ็ด, แลเหนือพวกเจ้านาย, แลเหนือพวกมีปัญญาแห่งเมืองบาบูโลน. 36 มีกะบี่อยู่เหนือจำพวกมุสา, แลจำพวกนั้นจะคลั่งไป, แลมีกะบี่เหนือจำพวกกล้าหาญใหญ่, แลเขาทั้งปวงจะตกตะลึงไป. 37 แลมีกะบี่อยู่เหนือม้าทั้งปวงของเขา, แลเหนือราชรถทั้งปวงของเขา, แลเหนือบรรดาพลเมืองที่ระคนปนกันหลายชาติในท่ามกลางเมืองบาบูโลน, แลเขาทั้งหลายกลับเป็นเหมือนพวกผู้หญิง. แลมีกะบี่อยู่เหนือคลังทั้งปวงของบาบูโลน, แลคลังนั้นจะมีผู้ร้ายปล้นเอาไป. 38 มีฝนแล้งเหนือน้ำทั้งปวงของบาบูโลน, แลน้ำทั้งปวงนั้นจะต้องแห้งเสียหมด, เพราะประเทศนั้นเป็นสำหรับไว้รูปพระแกะ, แลเขาทั้งปวงคลั่งไปด้วยรูปแกะนั้น. 39 เหตุฉะนี้สัตว์เถื่อนทั้งหลายแห่งป่าเปลี่ยวทั้งหมาป่าจะได้อาศัยอยู่ที่นั่น. แลนกออศคริชจะอยู่ที่นั่น, แลเมืองบาบูโลนจะไม่มีมนุษย์อยู่อีกต่อไปเป็นนิตย์, หรือจะไม่เป็นที่ๆ มนุษย์อาศัยได้ตั้งแต่ชั่วอายุต่ออายุต่อไป. 40 ดุจพระเจ้าได้บันดาลให้เมืองซะโดมแลเมืองอะโมราล้มลง, แลบ้านเมืองที่อยู่เคียงกันฉันใดนั้น, จะไม่มีมนุษย์ผู้ใดอาศัยอยู่ในเมืองบาบูโลนฉันนั้น, หรือจะไม่มีบุตรชายมนุษย์ผู้ใดที่จะอยู่นั้นได้, พระยะโฮวาได้ตรัส. 41 นี่แน่ะ, มีพลเมืองแต่ฝ่ายเหนือ, แลเมืองใหญ่, แลกษัตริย์หลายองค์ที่ต้องปลุกขึ้นมาแต่ชายแห่งแผ่นดินโลก. 42 เขาทั้งปวงจะถือธนูแลทวน, เขาเป็นใจฉกรรจ์, แลไม่ได้สำแดงความเมตตา, เสียงปากของเขาก็คลื่นดุจน้ำทะเล, แลเขาทั้งปวงขี่บนม้าทุกคนเตรียมขะบวนทัพเหมือนคนหนึ่งคนใดที่จะรบศึก, โอ้ลูกหญิงเมืองบาบูโลน, เขาจะต่อสู้เจ้า. 43 เจ้าเมืองบาบูโลนได้ยินเสียงข่าวของเขาทั้งปวง, แลมือของเจ้าจึงอ่อนเปลี้ยไป, ความปวดสาหัสได้จับเอาเขา, ความเบ่งดุจหญิงคนหนึ่งคนใดที่กำลังคลอดบุตรอยู่. 44 นี่แน่ะ, เขาจะขึ้นมาดุจสิงห์โตแต่แม่น้ำยาระเดนที่ท่วมฝั่ง, จะมาถึงที่อยู่แห่งคนมีกำลังนัก, แต่เราจะกระทำให้เขาทั้งปวงนั้นหนีจากเมืองเร็วพลัน, ที่ไหนจะมีมนุษย์ผู้ใดอันเลือกสรร, ผู้นั้นเราจะตั้งเหนือเมืองบาบูโลน. ด้วยว่าใครจะเป็นเหมือนเรา, แลใครจะกำหนดเวลาให้เรา, แลใครจะเป็นผู้เลี้ยงแกะผู้อาจยืนต่อหน้าเราได้. 45 เหตุฉะนี้เจ้าทั้งหลายจงสะดับฟังความดำริแห่งพระยะโฮวา, ที่พระองค์ได้ดำริต่อสู้เมืองบาบูโลน, แลการที่พระองค์ได้ตั้งพระทัยจะพาต่อสู้แผ่นดินประเทศชาติเคเซ็ด, แท้จริงตัวเล็กน้อยที่สุดในหมู่นั้นเขาจะชักนำออกมาภายนอก, แท้จริงพระองค์จะกระทำที่อยู่ของเขาทั้งปวงนั้นเป็นที่ร้างเปลี่ยวด้วยเขา. 46 แผ่นดินโลกสะเทือนอยู่เพราะเสียงอึกทึกที่เขาทั้งหลายมาตีเมืองบาบูโลน, แลความร้องไห้นั้นเป็นที่เขาได้ยินในท่ามกลางเมืองทั้งปวง |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society