เยเรมีย์ 34 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 นี่เป็นคำซึ่งมาถึงยิระมะยาแต่พระยะโฮวา, เมื่อนะบูคัศเนซัรเจ้าเมืองบาบูโลน, แลบรรดากองทัพท่าน, แลบรรดาราชธานีแห่งแผ่นดินโลก, ที่ได้ขึ้นแก่เมืองนะบูคัศเนซัร, ทั้งบรรดาไพร่พลที่กำลังรบต่อเมืองยะรูซาเลมและรบต่อสู้บ้านเมืองที่ขึ้นแก่เมืองยะรูซาเลมนั้นว่า, 2 พระยะโฮวาพระเจ้าแห่งยิศราเอลได้ตรัสดังนี้ว่า, ไปเฝ้าซิดคียากษัตริย์เมืองยะฮูดา, แลบอกแก่เจ้าว่า, พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะเราจะมอบกรุงนี้ไว้ในมือกษัตริย์เมืองบาบูโลน, 3 แลเขาจะเผาเมืองเสียให้ไหม้, แลเจ้าจะหลบหลีกจากมือเขามิได้, แต่เจ้าจะต้องจับเป็นแน่, แลจะต้องมอบไว้ในมือเขา, แลตาของเจ้าจะได้เห็นตาของกษัตริย์บาบูโลน, 4 แลเขาจะพูดแก่เจ้าด้วยปากต่อปากแลเจ้าจะต้องไปถึงเมืองบาบูโลน, ถึงกระนั้นโอ้ซิดคียากษัตริย์เมืองยะฮูดา, จงฟังคำพระยะโฮวาเถิด. พระยะโฮวาได้ตรัสแก่ตัวเจ้าดังนี้ว่า, เจ้าจะไม่ตายด้วยคมกะบี่, 5 แต่เจ้าจะต้องตายในความสุขตามปกติ, แลเขาทั้งหลายจะมีการเผาศพของเจ้า, ตามธรรมเนียมปู่ย่าตายายของเจ้าคือกษัตริย์ทั้งหลายที่ได้เป็นอยู่ก่อนเจ้า, เขาจะได้เผาเครื่องหอมเพราะศพเจ้า, แลเขาทั้งหลายจะโศกเศร้าร้องไห้ร่ำไรว่า, โอ้โอ๋ท่านผู้เป็นเจ้า, เพราะเราได้ประกาศคำนั้นแล้ว, พระยะโฮวาได้ตรัส. 6 ขณะนั้นยิระมะยาผู้ทำนายได้บอกแต่บรรดาคำเหล่านี้แก่ซิดคียากษัตริย์แห่งตระกูลยะฮูดาในเมืองยะรูซาเลม, 7 เมื่อกองทัพของกษัตริย์เมืองบาบูโลนกำลังรบต่อเมืองยะรูซาเลม, แลต่อบรรดาเมืองที่เหลืออยู่แห่งยะฮูดา, แลต่อเมืองลาคิศ, แลต่อเมืองบะเซคา, เพราะเมืองเหล่านี้ที่ยังมีกำแพงอยู่เหลือจากบ้านเมืองแห่งตระกูลยะฮูดา 8 นี่เป็นคำที่ได้มาถึงยิระมะยาแต่พระยะโฮวา, เมื่อภายหลังซิดคียากษัตริย์ได้สัญญาไว้แก่บรรดาไพร่พลซึ่งอยู่ที่เมืองยะรูซาเลม, เพื่อจะประกาศความปล่อยทาสแก่คนทั้งปวง, 9 คือว่าให้ชายทุกคนปล่อยทาสชายของตัวเสีย, และชายทุกคนให้ปล่อยทาสของตัว, ที่เป็นชาติเฮ็บรายชายหรือหญิงให้ไปเป็นไทย. เพื่อจะไม่ให้มีผู้ใดปรนนิบัติตัวด้วยทาสเหล่านั้น, คือเขาที่เป็นแต่ชาติยูดายเป็นพี่น้องกัน. 10 แลเมื่อบรรดาเจ้านาย, แลบรรดาไพร่พลที่ได้เข้าส่วนในความสัญญานั้นได้ยินว่า, คนทั้งปวงทุกคนจะต้องปล่อยทาสชายของตัว, แลคนทุกตัวคนจะต้องปล่อยทาสหญิงของตัวให้ไปเป็นไทย, เพื่อจะไม่ให้ผู้ใดปรนนิบัติตัวด้วยทาสเหล่านั้นอีกเลย, คนทั้งปวงก็ได้ฟังแลได้ปล่อยทาสให้ไป. 11 แต่เมื่อภายหลังเขาทั้งหลายได้กลับใจ, แลกระทำให้ทาสชายทาสหญิงที่เขาทั้งหลายได้ปล่อยให้ไปนั้น, ให้กลับมาเข้าอยู่ใต้บังคับ, 12 เพื่อจะให้เป็นทาสชายทาสหญิงต่อไป, เหตุฉะนี้, คำแห่งพระยะโฮวามาถึงยิระมะยามาแต่พระยะโฮวาว่า, 13 พระยะโฮวาพระเจ้าแห่งยิศราเอลได้ตรัสดังนี้ว่า, เราได้ทำความสัญญาบทหนึ่งด้วยปู่ย่าตายายของพวกเจ้า, เมื่อคราวที่เราได้พาพวกเขาออกจากประเทศอายฆุบโต, ออกมาจากเรือนทาสนั้นว่า, 14 เมื่อถึงปลายปีที่เจ็ด, เจ้าทั้งหลายทุกตัวคน, จงปล่อยทาสของตัวที่เป็นพี่น้องอันเป็นชาติเฮ็บราย, ซึ่งต้องขายตัวให้แก่เจ้านั้น, แลเมื่อผู้ทาสได้ปรนนิบัติเจ้าครบถ้วนหกปีแล้ว, เจ้าจงปล่อยทาสนั้นเสียให้ออกไปจากเจ้าเป็นไทย, แต่ปู่ย่าตายายทั้งหลายของพวกเจ้าหาได้ยินฟังคำเราไม่, หรือไม่ได้เงี่ยหูของเขาลงฟังเลย. 15 แลในคราวนี้เจ้าทั้งหลายได้กลับ, แลได้ประพฤติดีในที่เราเห็น, คือได้ประกาศให้เขาทุกคนปล่อยทาสที่เป็นเพื่อนบ้านกันเสีย, แลเจ้าทั้งหลายได้ทำความสัญญาบทหนึ่งไว้ต่อหน้าเราในวิหารที่เรียกด้วยนามของเรา. 16 แต่เจ้าทั้งหลายได้กลับใจเสียแลได้กระทำให้นามของเราลามกไป, แลชายทุกคนได้ทำให้ทาสชายของตัว, แลทาสหญิงของตัว, ซึ่งเราได้ปล่อยให้ไปตามชอบใจตัวนั้น, ให้กลับมาเขาอยู่ใต้บังคับ, เพื่อจะได้เป็นทาสชายทาสหญิงของพวกเจ้า. 17 เหตุดังนี้พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, เจ้าทั้งหลายไม่ได้ยินฟังคำเรา, เพื่อจะประกาศความปล่อยทาส, ทุกตัวคนให้แก่พี่น้องของตัว, แลทุกตัวคนให้แก่เพื่อนบ้านของตัวก็นี่แน่ะ, เราจะประกาศการปล่อยสำหรับตัวเจ้าทั้งหลาย, ให้ไปถึงคมกะบี่, แลถึงโรคตายห่า, แลถึงความอดอยาก, แลเราจะกระทำให้เจ้าทั้งปวงต้องกวาดเข้าไปถึงราชธานีทั้งปวงแห่งแผ่นดินโลก, พระยะโฮวาได้ตรัส. 18 แลเราจะให้ชายทั้งหลายที่ได้ผิดบทสัญญาของเรา, ที่ไม่ได้ประพฤติตามถ้อยคำแห่งความสัญญานั้นซึ่งเขาทั้งหลายได้ทำต่อหน้าเรา, เมื่อเขาได้ผ่าตัวลูกวัวออกเป็นสองท่อน, แล้วได้เดินไปในท่ามกลางระหว่างสองท่อนนั้น, 19 คือพวกเจ้าแห่งยะฮูดาแลพวกเจ้าแห่งยะรูซาเลม, และพวกขันที, แลพวกปุโรหิต, แลบรรดาไพร่พลเมือง, ที่ได้เดินไปในระหว่างทั้งสองท่อนตัวโคนั้น, 20 เราจะมอบเขาทั้งหลายนั้นไว้ในมือพวกศัตรูของเขา, แลในมือเขาทั้งหลายที่ได้เสาะหาชีวิตเขา, แลซากศพของเขาทั้งปวงจะเป็นภักษาหารแก่ฝูงนกในอากาศ, แลแก่ฝูงสัตว์บนพื้นแผ่นดินโลก. 21 แลซิดคียากษัตริย์เมืองยะฮูดา, แลพวกเจ้าของเขานั้น, เราจะมอบไว้ในมือของพวกศัตรูเขา, แลในมือของคนทั้งปวงที่สืบเสาะหาชีวิตของเขา, แลในมือกองทัพแห่งกษัตริย์บาบูโลน, ซึ่งได้ขึ้นไปจากเจ้าแล้วนั้น. 22 พระยะโฮวาได้ตรัสว่า, นี่แน่ะ, เราจะสั่งและจะบันดาลให้เขาทั้งปวงกลับมาถึงกรุงนี้ (อีก), แลเขาจะรบต่อเมืองนี้แลจะเอาได้, แลเขาจะเผาเมืองนี้เสียด้วยไฟ, แลเราจะกระทำให้บ้านเมืองแห่งยะฮูดานั้นร้างปราศจากชาวบ้านอยู่ |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society