Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -

ปฐมกาล 43 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

1 การ​กันดาร​อาหาร​ก็​ยิ่ง​ทวี​หนัก​ขึ้น​ใน​แผ่น​ดิน​นั้น.

2 อยู่​มา​เมื่อ​สะเบียง​อาหาร​ที่​ซื้อ​มา​แต่​แผ่น​ดิน​อาย​ฆุบ​โต​หมด​แล้ว, บิดา​จึง​บอก​แก่​ลูกชาย​ว่า, “จง​ไป​ซื้อ​ข้าว​มา​สัก​หน่อย.”

3 ยูดาจึง​ตอบ​แก่​บิดา​ว่า, “ท่าน​ผู้ใหญ่​นั้น​บัญชา​แก่​ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​เป็น​เด็ดขาด​ว่า, ‘​ถ้า​แม้น​ไม่​พา​น้อง​ชาย​มา​ด้วย​จะ​ไม่​ได้​เห็น​หน้า​เรา​อีก.’

4 ถ้า​บิดา​ยอม​ให้​น้อง​ไป​ด้วย​ข้าพ​เจ้า, ข้าพ​เจ้า​ก็​จะ​ไป​ซื้อ​ข้าว​ให้​บิดา;

5 แต่​ถ้า​แม้น​บิดา​ไม่​ยอม​ให้​น้อง​ไป, ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ไม่​ไป, เพราะ​ท่าน​ผู้​นั้น​ได้​บัญชา​แก่​ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ว่า, ‘ถ้า​ไม่​ได้​น้อง​มา​ด้วย, จะ​ไม่​ได้​เห็น​หน้า​เรา​อีก.’ ”

6 ยิศ​รา​เอล​จึง​ว่า, “เหตุ​ไฉน​เจ้า​ทำ​ให้​เรา​ได้​ความ​ร้อนใจ​เช่นนี้: ที่​ไป​บอก​แก่​ท่าน​ผู้​นั้น​ว่า​มี​น้อง​ชาย​อีก?”

7 เขา​จึง​ตอบ​ว่า, “ท่าน​ผู้ใหญ่​นั้น​ได้​ซักไซ้​ไต่ถาม​ถึง​พวก​ข้าพ​เจ้า​โดย​ถี่ถ้วน, ทั้ง​ข้าพ​เจ้า​และ​ญาติพี่น้อง​ของ​ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ด้วยว่า: ‘บิดา​ยัง​อยู่​หรือ​ไม่?’ ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​รับ​ตาม​คำถาม​นั้น: จะ​ล่วง​รู้​ว่า​ท่าน​บังคับ​ให้​พา​น้อง​ชาย​ลง​มา​ด้วย​ได้​หรือ?”

8 ยูดาจึง​พูด​แก่​ยิศ​รา​เอล​ผู้​บิดา​ว่า, “ขอ​ท่าน​ได้​ให้​เด็ก​นั้น​ไป​กับ​ฉัน, จะ​พา​กัน​ไป​เพื่อ​จะ​ไม่​พินาศ, แต่​จะ​มี​ชีวิต​เป็น​อยู่, ทั้ง​พวก​ฉัน​และ​ท่าน​กับ​ลูกอ่อน​ทั้ง​หลาย​ด้วย.

9 ข้าพ​เจ้า​รับประกัน​เด็ก​นั้น; ถ้า​ไม่​พา​มา​ให้​ท่าน​เห็น​อีก, ท่าน​จง​ลงโทษ​ข้าพ​เจ้า​เถิด: ข้าพ​เจ้า​จะ​สู้​ทน​รับโทษ​นั้น​เป็นนิตย์:

10 ถ้า​ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ไม่​ช้า​อยู่​เช่นนี้, ก็​จะ​ได้​กลับ​มา​เป็น​ครั้ง​ที่​สอง​แล้ว.”

11 ฝ่าย​ยิศ​รา​เอล​บิดา​จึง​บอก​บุตรชาย​ทั้ง​หลาย​ว่า, “ถ้า​อย่าง​นั้น​จง​ทำ​อย่าง​นี้: คือ​จง​เอา​ผลไม้​อย่าง​ดี​ที่​มี​ใน​แผ่น​ดิน​นี้, ยางไม้​หอม, กับ​น้ำผึ้ง, เครื่อง​หอม​และ​มด​ยอบ, ลูก​นัด​และ​ลูก​อา​ลม​อน​ใส่​กะ​สอบ​เอา​ไป​เป็น​เครื่องบรรณาการ​แก่​ท่าน​ผู้ใหญ่​นั้น;

12 เอา​เงิน​ไป​สอง​เท่า, คือ​ทั้ง​เงิน​ที่​ติด​มา​ใน​กะ​สอบ​นั้น​ก็​ให้​ติด​มือ​กลับ​ไป​ด้วย; ชะรอย​เขา​เผลอ​ไป:

13 จง​พา​กลับ​ไป​หา​ท่าน​ผู้ใหญ่​กับ​น้อง​ชาย​ของ​เจ้า​ด้วย:

14 ขอ​พระเจ้า​ผู้​ทรง​เดชานุภาพ​โปรด​บันดาล​ให้​ท่าน​ผู้​ใหญ​นั้น​เมตตา​แก่​ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย, ให้​ปล่อย​พี่ชาย​กับ​เบ็น​ยา​มิ​นก​ลับ​มา. หากว่า​จะ​ต้อง​พลัดพราก​จาก​บุตร​ไป​ก็ตาม​เถิด.”

15 ฝ่าย​บุตร​ก็​เอา​เครื่องบรรณาการ และ​เงิน​สอง​เท่า​กับ​เบ็น​ยา​มิ​น​พา​กัน​ไป​ยัง​แผ่น​ดิน​อาย​ฆุบ​โต, ได้​เข้า​ไป​หา​โย​เซฟ​แล้ว​ยืน​อยู่​ตรงหน้า

16 เมื่อ​โย​เซฟ​เห็น​เบ็น​ยา​มิ​น​มา​กับ​พี่ชาย, จึง​สั่ง​คน​ต้น​เรือน​ว่า, “จง​พา​คน​เหล่านี้​ไป​ที่​บ้าน​เรา; ให้​ฆ่า​สัตว์​และ​จัด​โต๊ะ​ไว้, เพราะ​คน​เหล่า​นี้​จะ​มา​รับประทาน​ด้วย​กัน​กับ​เรา​ใน​เวลา​เที่ยง”

17 คน​ต้น​เรือน​ก็​ทำ​ตาม​คำ​โย​เซฟ​สั่ง, แล้ว​พา​พี่ชาย​เข้า​ไป​ใน​บ้าน.

18 พี่ชาย​เหล่านั้น​กลัว, เพราะ​เขา​พา​เข้า​ไป​ใน​เรือน​โย​เซฟ; จึง​พูด​กัน​ว่า, “เขา​พา​พวกเรา​มา​ที่นี่​เพราะ​เงิน​ที่​ติด​ไป​ใน​กะ​สอบ​ครั้ง​ก่อน​นั้น; ท่าน​หาเหตุ​ใส่​โทษ​พวกเรา, จะ​จับตัว​ไว้​เป็น​ทาส, ทั้ง​จะ​ริบ​เอา​ลา​ด้วย.”

19 เขา​ก็​เข้า​ไป​หา​คน​ต้น​เรือน​ของ​โย​เซฟ​ที่​ประตู​เรือน​,

20 และ​พูด​ว่า, “ท่าน​เจ้าข้า, ข้าพ​เจ้า​ลง​มา​แต่​ครั้ง​ก่อน​จะ​ซื้อ​ข้าว​จริง ๆ;

21 ครั้น​ข้าพ​เจ้า​ไป​ถึง​ที่พัก, ก็​เปิด​กะ​สอบ​ออก​ดู, เห็น​เงิน​อยู่​ใน​ปาก​กะ​สอบ​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า​ทุกคน; เงิน​นั้น​ยัง​ครบ​อยู่​เหมือน​แต่ก่อน: ข้าพ​เจ้า​ได้​นำ​เงิน​นั้น​ติด​มือ​กลับ​มา​ให้.

22 ข้าพ​เจ้า​ได้​เอา​เงิน​มา​จะ​ซื้อ​ข้าว​อีก: เงิน​ที่อยู่​ใน​กะ​สอบ​นั้น​ผู้ใด​ใส่​ไว้​ข้าพ​เจ้า​ไม่​ทราบ​เลย.”

23 คน​ต้น​เรือน​จึง​ตอบ​ว่า, “จง​เป็นสุข​เถิด, อย่า​ได้​กลัว​เลย: พระเจ้า​ของ​ท่าน​และ​ของ​บิดา​ท่าน​บันดาล​ให้​มี​เงิน​อยู่​ใน​กะ​สอบ: เงิน​ของ​ท่าน​นั้น​เรา​ได้​รับ​แล้ว.” คน​ต้น​เรือน​ก็​พา​ซี​โมนอ​อก​มา​หา​เขา.

24 คน​ต้น​เรือน​ก็​พา​คน​เหล่านั้น​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​ของ​โย​เซฟ, ตัก​น้ำ​ให้​เขา​ล้าง​เท้า, และ​จัด​ฟาง​ให้​ลา​เขา​กิน.

25 พวก​พี่ชาย​ก็​จัดเตรียม​เครื่องบรรณาการ​ไว้​คอยท่า​กว่า​โย​เซฟ​จะ​มา​ใน​เวลา​กลางวัน; ด้วย​เขา​ได้ยิน​ว่า​โย​เซฟ​จะ​มา​รับประทาน​โต๊ะ​ด้วย​กัน​ที่นั่น

26 เมื่อ​โย​เซฟ​กลับ​มา​บ้าน, เขา​ก็​ยก​เครื่องบรรณาการ​ที่​จัด​ไว้​พร้อม​มา​ให้​ใน​เรือน, แล้ว​กราบ​ลง​ไหว้​ถึง​ดิน.

27 โยเซฟ​ได้​ถาม​เขา​ว่า, “สบาย​อยู่​หรือ? บิดา​ผู้​ชะ​รา​ที่​พวก​ท่าน​พูด​ถึง​ครั้ง​ก่อน​นั้น​สบาย​อยู่​หรือ? ยัง​อยู่​หรือ?”

28 เขา​ตอบ​ว่า, “บิดา​ของ​ข้าพ​เจ้า​ผู้​ทาส​ของ​ท่าน​ยัง​อยู่​ดี, ยัง​มี​ชี​วิ​ต​อยู่;” แล้ว​เขา​ก็​น้อม​ศีรษะ​ลง​กราบไหว้

29 โยเซฟ​เงย​หน้า​ดู​เบ็น​ยา​มิ​น​น้อง​ชาย​มารดา​เดียวกัน​แล้ว​ถาม​ว่า, “คน​นี้​เป็น​น้อง​สุดท้อง​ที่​พวก​ท่าน​ได้​ว่า​แก่​เรา​ครั้ง​ก่อน​นั้น​หรือ?” โยเซฟ​จึง​ว่า, “บุตร​เอ๋ย, ขอ​ให้​พระเจ้า​ทรง​โปรด​แก่​เจ้า”

30 โยเซฟ​ก็​รีบ​ออก​ไป​จะ​ร้องไห้, ด้วย​สงสาร​น้อง​นัก; แล้ว​เข้า​ไป​ห้อง​ใน, ร้องไห้​อยู่​ใน​ห้อง.

31 โยเซฟ​ก็​แข็งใจ​กลั้น​น้ำตา​ล้าง​หน้าเสีย, แล้ว​กลับ​ออก​มา​สั่ง​ว่า, “จง​จัด​โต๊ะ​เถิด”

32 เขา​ก็​ยก​เครื่อง​ส่วน​ของ​โย​เซฟ​มา​ตั้ง​ไว้​แห่ง​หนึ่ง, ส่วน​ของ​พี่น้อง​แห่ง​หนึ่ง, ส่วน​ของ​พวก​อาย​ฆุบ​โต​ที่​จะ​มา​รับประทาน​ด้วย​นั้น​แห่ง​หนึ่ง; เพราะ​พวก​อาย​ฆุบ​โต​จะ​รับประทาน​รวม​กับ​พวก​เฮ็บ​ราย​ไม่​ได้, ด้วย​พวก​อาย​ฆุบ​โต​ถือ.

33 พวก​พี่น้อง​ก็​นั่ง​ตรงหน้า​โย​เซฟ​ตาม​ลำดับ, ตั้งแต่​พี่ใหญ่​ลง​มา​จนถึง​น้อง​สุดท้อง: พี่ชาย​ทั้งปวง​จึง​หลากใจ​นัก.

34 แล้ว​โย​เซฟ​ก็​ส่ง​เครื่อง​รับประทาน​ให้​พี่ชาย​เหล่านั้น: แต่​ของ​ที่​ส่ง​ให้​เบ็น​ยา​มิ​น​นั้น​มาก​กว่า​พี่ชาย​ทั้​ปวง​ถึง​ห้า​เท่า. เขา​ทั้ง​หลาย​ก็​กิน​ดื่ม​ด้วย​กัน​กับ​โย​เซฟ​จน​อิ่มหนำสำราญ​ใจ

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society

Thailand Bible Society
Swiv nou:



Piblisite