1พงศาวดาร 13 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ดาวิดได้ทรงปรึกษากับนายพัน, นายร้อยและบรรดาผู้ที่เป็นหัวหน้า. 2 แล้วทรงตรัสแก่พวกยิศราเอลทั้งปวงว่า, ถ้าท่านทั้งหลายเห็นชอบ, และถ้าการนี้เป็นมาเแต่พระยะโฮวาพระเจ้าของเรา, ก็ให้เราใช้คนไปหาพี่น้องที่ยังเหลืออยู่ทั่วแผ่นดินยิศราเอล, กับพวกปุโรหิต, พวกเลวีที่อยู่ในเมือง, และที่ชายเมืองของเขาให้ประชุมกันมาหาพวกเรา, 3 ให้เราเชิญหีบสัญญาไมตรีของพระเจ้ากลับมาที่พวกเรา: ด้วยว่าคราวแผ่นดินซาอูลนั้น, พวกเราหาได้ไต่ถามถึงหีบนั้นไม่. 4 บรรดาพวกประชุมนั้นจึงทูลว่า, ควรจะกระทำด้วยว่าการนี้เป็นที่พอใจคนทั้งปวงแล้ว. 5 ดาวิดจึงรับสั่งให้พวกยิศราเอลตั้งแต่แม่น้ำซีโอระเขตต์แผ่นดินอายฆุบโต จนถึงทางเข้าเมืองฮามัธมาประชุมกัน, เชิญหีบสัญญาไมตรีของพระยะโฮวามาจากเมืองคีระยัธยะอารีม. 6 ดาวิดได้พาบรรดาพวกยิศราเอลไปยังเมืองบาละอะ, คือคีระยัธยะอารีมเขตต์ตระกูลยูดา, เพื่อจะเชิญหีบสัญญาไมตรีของพระเจ้าพระยะโฮวาผู้ทรงประทับอยู่เหนือรูปครูบิมทรงพระนามอันศักดิ์สิทธิ์. 7 เขาทั้งหลายเชิญหีบสัญญาไมตรีของพระเจ้า, บรรทุกเกวียนใหม่แห่ไปจากบ้านอะบีนาดาบ, ฝ่ายอุซากับน้องชายขับเกวียนไป. 8 ส่วนดาวิดกับบรรดาเชื้อวงศ์ยิศราเอล, ประโคมเพลงฉะเพาะพระยะโฮวาด้วยคำเพลง, ด้วยกระจับปี่, พิณสิบสาย, รำมะนา, ฉิ่ง, ฉาบและแตรเต็มกำลัง 9 ครั้นมาถึงลานชาวของคีโดน, โคได้กระทำหีบนั้นกระเทือน; อุซาก็เอื้อมมือจะจับไว้. 10 พระยะโฮวาทรงพระพิโรธต่ออุซา, และทรงสังหารเสีย, เพราะได้เหยียดมือต้องหีบนั้น; อุซาก็ขาดใจตายที่นั่นต่อพระพักตรของพระยะโฮวา. 11 ดาวิดทรงโทมนัศเพราะพระยะโฮวาทรงสังหารอุซาเสีย; ท่านจึงพระราชทานนามตำบลนั้นว่าเพะเร็ศอุซาจนถึงทุกวันนี้. 12 ครั้งนั้นดาวิดทรงเกรงกลัวพระเจ้า, จึงตรัสว่า, จะเชิญหีบสัญญาไมตรีแห่งพระเจ้ามายังเราอย่างไรได้? 13 ดาวิดไม่ได้เชิญหีบสัญญาไมตรีมายังท่านที่เมืองดาวิดแต่ได้รับสั่งให้เชิญเลี้ยวไปข้างบ้านโอเบ็ดอะโดมชาวเมืองฆัธ. 14 หีบของพระเจ้าจึงได้ตกอยู่กับครอบครัวของโอเบ็ดอะโดมนั้นสิ้นสามเดือน. และพระยะโฮวาทรงอวยพระพรให้ครอบครัวโอเบ็ดอะโดม, ทั้งให้บรรดาทรัพย์สิ่งของของท่านเจริญขึ้น |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society