Przysłów 1 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Przypowieści Salomona: Zbiór pierwszy Młodym na drogę Cel przysłów i pouczeń

¹ Przypowieści Salomona, syna Dawida, króla Izraela:

² Dla poznania mądrości i karności, dla zrozumienia wywodów rozumu,

³ dla przyjęcia pouczeń o byciu roztropnym, o sprawiedliwości, sądzie i prawości,

⁴ dla udzielenia prostym przezorności, [a] młodym poznania i rozwagi.

⁵ Niech mądry słucha i pomnaża wiedzę, a rozumny niech nabywa wskazówek,

⁶ by zrozumieć przypowieść i przenośnię, słowa mędrców oraz ich zagadki.

Podstawa mądrości

⁷ Bojaźń JHWH jest początkiem poznania; głupcy gardzą mądrością i karnością.

Przestroga przed uleganiem złym wpływom

⁸ Słuchaj, mój synu, pouczenia swego ojca i nie porzucaj nauki swojej matki,

⁹ bo one są wdzięcznym wieńcem na twej głowie i naszyjnikiem na twojej szyi!

¹⁰ Jeśli, mój synu, chcą cię zwabić grzesznicy, nie ulegnij [namowom]!

¹¹ Gdyby mówili: Chodź z nami! Zasadźmy się na krew, bez przyczyny zaczatujmy na niewinnego,

¹² pochłoniemy ich żywcem jak Szeol i w całości – jak schodzących do grobu.

¹³ Nagrabimy wszelkich cennych bogactw, napełnimy łupem nasze domy.

¹⁴ Rzuć swój los między nami, jedna kiesa będzie u nas wszystkich!

¹⁵ Nie idź, mój synu, w drogę razem z nimi, powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki!

¹⁶ Gdyż ich nogi biegną ku złu i śpieszą ku rozlewowi krwi.

¹⁷ Lecz na darmo zasypano ziarnem sieć na oczach wszelkiego ptactwa!

¹⁸ Oni bowiem zasadzają się na własną krew, czatują na własne dusze.

¹⁹ Takie są ścieżki wszystkich chciwych zysku: odbiera on duszę własnych panów.

Otwarte zaproszenie mądrości

²⁰ Mądrość głośno woła na zewnątrz, podnosi swój głos na placach,

²¹ woła na rogu [ulic pełnych] zgiełku, wygłasza swe mowy u wejścia w miejskich bramach:

²² Jak długo [wy], prości, chcecie kochać się w prostactwie, wy, szydercy, zachwycać się szyderstwem i wy, głupcy, nienawidzić poznania?

²³ Zawróćcie na moje ostrzeżenie! Oto wylewam przed wami mego ducha, obwieszczam wam moje słowa.

²⁴ Ponieważ wołałam, a nie chcieliście słuchać, wyciągałam swą rękę, ale nikt nie zważał,

²⁵ i porzuciliście całą moją radę, nie przyjęliście mojego ostrzeżenia,

²⁶ dlatego i ja śmiać się będę z waszej klęski, wyszydzę, gdy ogarnie was strach –

²⁷ gdy padnie na was zagłada niczym burza i wasza klęska nadciągnie jak wichura, gdy dosięgnie was udręka i strapienie.

²⁸ Wtedy wzywać mnie będą, lecz im nie odpowiem, poszukiwać mnie, ale mnie nie znajdą.

²⁹ [To] dlatego, że nienawidzili poznania i nie obrali bojaźni JHWH.

³⁰ Nie przyjęli mojej rady, pogardzili moim każdym ostrzeżeniem.

³¹ Dlatego będą jedli z owocu swojej drogi i nasycą się swoimi wymysłami.

³² Bo odstępstwo prostych ich zabija, a beztroska głupców ich gubi.

³³ Lecz kto mnie słucha, będzie mieszkał bezpiecznie, będzie wolny od strachu przed złem.