Micheasza 6 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Proces między PANEM a Jego ludem

¹ Posłuchajcie uważnie tego, co mówi JHWH: Powstań, wnieś skargę wobec gór, niech wzgórza usłyszą twój głos!

² Słuchajcie, góry, skargi JHWH, wy, niewzruszone fundamenty ziemi! Gdyż JHWH ma sprawę ze swym ludem, z Izraelem toczy spór.

³ Ludu mój! Cóż ci uczyniłem? Czym ci się uprzykrzyłem? Odpowiedz Mi!

⁴ Bo wyprowadziłem cię z ziemi egipskiej, wykupiłem cię z domu niewoli, posłałem przed tobą Mojżesza, Aarona oraz Miriam.

⁵ Ludu mój! Dalej, przypomnij sobie: O co zabiegał Balak, król Moabu? A co odpowiedział mu Bileam, syn Beora, pomiędzy Szittim a Gilgal? Niech cię to przekona o sprawiedliwości dzieł JHWH!

⁶ Z czym spotkam JHWH, zgięty przed Bogiem z wysoka? Czy spotkam Go z całopaleniami z cieląt jednorocznych?

⁷ Czy JHWH podobają się tysiące baranów, miriady strumieni [wylanej] oliwy? Czy za moje przestępstwo dam swego pierworodnego, owoc mego łona za grzech mojej duszy?

⁸ Oznajmiono ci, człowieku, co jest dobre, i czego JHWH oczekuje od ciebie: Tylko tego, byś stosował prawo, kochał łaskę i pokornie chodził z twoim Bogiem.

⁹ Głos JHWH woła do miasta – a rozsądek widzi Twoje imię: Słuchajcie rózgi i Tego, który ją wyznaczył!

¹⁰ Czy wciąż jest w tym mieście dom bezbożnego, skarby zdobyte nieprawością i efa skąpa, przeklęta?

¹¹ Czy mam je oczyścić [z zarzutów] mimo nieprawych szal, mimo sakiewki z fałszywymi odważnikami?

¹² [To miasto], które jego bogaci wypełnili gwałtem, jego mieszkańcy mówią kłamstwo, a w ich ustach – zdradliwy język.

¹³ Dlatego też Ja osłabiłem cię ciosem, spustoszeniem – za twoje grzechy.

¹⁴ Będziesz ty jadł, lecz się nie najesz – pustka [będzie] w twoich wnętrznościach. Wyniesiesz, lecz nie uratujesz, a co uratujesz, to wydam pod miecz.

¹⁵ Będziesz ty siał, ale nie skosisz, wytłoczysz ty oliwki, lecz nie namaścisz się oliwą, podobnie z moszczem – nie napijesz się wina.

¹⁶ Przestrzegałeś ustaw Omriego i wszelkich czynów domu Achaba – postępowaliście według ich rad! Dlatego uczynię cię pustkowiem, jej mieszkańców – pośmiewiskiem. Mój ludu, będziesz znosił hańbę!