Łukasza 12 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

¹ W tych okolicznościach, gdy wokół zgromadził się kilkudziesięciotysięczny tłum, tak że deptali się nawzajem, zaczął mówić najpierw do swoich uczniów: Strzeżcie się zakwasu, to jest obłudy, faryzeuszów.

² Nie ma zaś nic ukrytego, co nie zostanie ujawnione, ani tajnego, co nie zostanie poznane.

³ Stąd cokolwiek powiedzieliście w ciemności, zostanie usłyszane przy świetle, a to, o czym szeptaliście w skrytkach do ucha, zostanie ogłoszone z dachów [domów].

Odwaga w głoszeniu dobrej nowiny

⁴ Mówię zaś wam, moim przyjaciołom: Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nie mają już nic do zrobienia.

⁵ Wskażę wam, kogo macie się bać: Bójcie się Tego, który po zabiciu ma prawo wtrącić do Gehenny. Tak! Mówię wam: Tego się bójcie!

⁶ Czy pięciu wróbli nie sprzedają za dwa assariony? A ani jeden z nich nie jest zapomniany przed Bogiem.

⁷ Lecz nawet włosy waszej głowy wszystkie są policzone. Przestańcie się bać! Znaczycie więcej niż wiele wróbli.

⁸ Mówię zaś wam: Do każdego, kto Mnie wyzna przed ludźmi, Syn Człowieczy przyzna się przed aniołami Boga.

⁹ Każdy zaś, kto się Mnie zaprze przed ludźmi, także dozna zaparcia się go przed aniołami Boga.

¹⁰ Każdemu, kto powie słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie odpuszczone; temu zaś, kto zbluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie odpuszczone.

¹¹ A gdy was będą ciągać do synagog, przed rządy i władze, nie martwcie się, jak lub czym się obronić albo co powiedzieć;

¹² Duch Święty bowiem pouczy was w tej godzinie, co trzeba powiedzieć.

Jezus wobec sporu o majątek

¹³ Powiedział Mu zaś ktoś z tłumu: Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, aby podzielił się ze mną dziedzictwem.

¹⁴ Lecz On odpowiedział mu: Człowieku, kto Mnie ustanowił sędzią lub rozjemcą nad wami?

¹⁵ Powiedział też do nich: Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, gdyż nie z dostatku własnych dóbr człowiek czerpie swoje życie.

¹⁶ Opowiedział im też taką przypowieść: Pewnemu bogatemu człowiekowi dobrze obrodziło pole.

¹⁷ Zaczął więc sobie myśleć: Co mam zrobić, gdyż nie mam gdzie zgromadzić moich plonów?

¹⁸ I powiedział: To zrobię: Zburzę moje stodoły, zbuduję większe i zgromadzę tam całe moje zboże oraz moje dobra.

¹⁹ I powiem swojej duszy: Duszo, masz wiele dóbr złożonych na wiele lat; odpoczywaj, najedz się, napij się, świętuj!

²⁰ Bóg zaś powiedział mu: Bezmyślny! Tej nocy zażądają twojej duszy, a to, co przygotowałeś, czyje będzie?

²¹ Tak będzie z tym, kto gromadzi skarby dla siebie, lecz co do Boga nie jest bogaty.

O tym, co najważniejsze

²² Do swoich zaś uczniów powiedział: Dlatego mówię wam: Przestańcie martwić się o duszę, o to, co by zjeść, a także o ciało, o to, w co by się ubrać.

²³ Dusza bowiem znaczy więcej niż pokarm, a ciało niż ubranie.

²⁴ Przypatrzcie się krukom, że nie sieją ani żną, nie mają też spichlerza ani stodoły – i Bóg karmi je; o ile więcej wy znaczycie niż ptaki!

²⁵ Kto z was, troszcząc się, może do długości swego [życia] dodać [choćby] godzinę?

²⁶ Jeśli więc nawet tego, co najmniejsze, nie potraficie, dlaczego martwicie się o resztę?

²⁷ Przypatrzcie się liliom, jak rosną; nie trudzą się ani nie przędą, a mówię wam, nawet Salomon w całej swojej chwale nie odziewał się tak, jak jedna z nich.

²⁸ Jeśli więc trawę na polu, która dziś jest, a jutro będzie wrzucona do pieca, Bóg tak przyozdabia, o ileż bardziej was, o małowierni?

²⁹ Więc i wy przestańcie szukać, co by tu zjeść lub co by tu wypić, i przestańcie się niepokoić.

³⁰ Tego wszystkiego bowiem szukają narody tego świata; wasz Ojciec zaś wie, że tego potrzebujecie.

³¹ Lecz szukajcie Jego Królestwa, a te rzeczy będą wam dodane.

³² Nie bój się, mała trzódko, gdyż waszemu Ojcu spodobało się dać wam Królestwo.

³³ Sprzedajcie swoje posiadłości i złóżcie jałmużnę. Sporządźcie sobie sakiewki, które się nie niszczą, skarb niewyczerpany w niebiosach, gdzie złodziej nie podchodzi i mól nie pożera,

³⁴ bo tam, gdzie jest wasz skarb, będzie też wasze serce.

Wezwanie do czujności

³⁵ Niech wasze biodra będą przepasane i lampy zapalone;

³⁶ a wy podobni do ludzi oczekujących swego pana, aż wróci z wesela, abyście gdy przyjdzie i zapuka, natychmiast mu otworzyli.

³⁷ Szczęśliwi ci słudzy, których pan, gdy przyjdzie, zastanie czuwających. Zapewniam was, że przepasze się, usadzi ich przy stole, po czym podejdzie i będzie im usługiwał.

³⁸ Czy przyjdzie o drugiej, czy o trzeciej straży i tak ich zastanie – szczęśliwi oni będą!

³⁹ To zaś wiedzcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie zjawi się złodziej, nie dopuściłby do włamania w swoim domu.

⁴⁰ I wy bądźcie gotowi, gdyż Syn Człowieczy przyjdzie o godzinie, której się nie domyślacie.

⁴¹ Wtedy Piotr zapytał: Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich?

⁴² A Pan odpowiedział: A kto jest tym wiernym rządcą, roztropnym, którego pan ustanowił nad swoją służbą [domową], aby im dawał przydział zboża o czasie?

⁴³ Szczęśliwy ten sługa, którego jego pan, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego.

⁴⁴ Rzeczywiście, mówię wam, postawi go nad całym swoim mieniem.

⁴⁵ Jeśli jednak sługa ten powiedziałby w swoim sercu: Mój pan zwleka z przyjściem – i zacząłby bić służących i służące, jeść, pić i upijać się,

⁴⁶ przyjdzie pan tego sługi w dniu, w którym się nie spodziewa, i o godzinie, w której nie oczekuje, przetnie go na pół, a jego dział wyznaczy mu z niewiernymi.

⁴⁷ Ten zatem sługa, który znał wolę swego pana, lecz nie przygotował się ani nie postąpił według jego woli, odbierze wiele [razów].

⁴⁸ Ten natomiast, który [jej] nie znał, a zrobił coś zasługującego na baty, odbierze niewiele razów. Od każdego bowiem, komu wiele dano, wiele będzie się żądać, i od tego, komu wiele powierzono, więcej będzie się wymagać.

Zapowiedź podziałów

⁴⁹ Ogień przyszedłem rzucić na ziemię i jak pragnę, aby już zapłonął.

⁵⁰ W chrzcie mam być zanurzony i jak jestem udręczony, póki się to nie dopełni.

⁵¹ Czy myślicie, że zjawiłem się, aby dać ziemi pokój? Wcale nie; mówię wam, raczej rozdwojenie.

⁵² Od teraz bowiem pięciu w jednym domu będzie podzielonych; trzej przeciw dwom i dwaj przeciw trzem;

⁵³ będą podzieleni ojciec z synem i syn z ojcem, matka z córką i córka z matką, teściowa ze swoją synową, a synowa z teściową.

Ważność znaków czasu

⁵⁴ Powiedział też tłumom: Gdy zobaczycie chmurę podnoszącą się na zachodzie, zaraz mówicie: Nadciąga burza – i tak się dzieje.

⁵⁵ A gdy wieje z południa, mówicie: Będzie upał – i jest.

⁵⁶ Obłudnicy! Oblicze ziemi i nieba umiecie rozeznawać, więc jak to jest, że nie umiecie rozeznawać tego czasu?

Wezwanie do ugodowości

⁵⁷ Dlaczego też sami z siebie nie rozstrzygacie, co jest sprawiedliwe?

⁵⁸ Kiedy bowiem udajesz się ze swoim przeciwnikiem do urzędnika, [już] w drodze podejmij trud, by uwolnić się od niego, aby nie zaciągnął cię do sędziego, a sędzia nie przekazał cię posterunkowemu, a posterunkowy nie wrzucił cię do więzienia.

⁵⁹ Mówię ci, na pewno nie wyjdziesz stamtąd, póki nie oddasz ostatniego leptona.