Kapłańska 6 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Ofiara za sprzeniewierzenia świadome

¹ I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:

² Ktokolwiek zgrzeszy i dopuści się sprzeniewierzenia wobec JHWH przez to, że zaprze się wobec swojego bliskiego rzeczy powierzonej na przechowanie lub rzeczy przekazanej jako zabezpieczenie, lub rzeczy zrabowanej, lub [przez to, że] wyzyskał swojego bliskiego,

³ albo [przez to, że] znalazł rzecz zgubioną i zaparł się tego, i przysięgał fałszywie w czymś z tego wszystkiego, co [bywa, że] człowiek robi, aby przez to zgrzeszyć;

⁴ jeśli więc tak się stanie, że zgrzeszy i zawini, to zwróci rzecz zrabowaną, którą [sobie] przywłaszczył, lub korzyść zdobytą wyzyskiem, lub rzecz powierzoną na przechowanie, którą przejął jako swoją, albo rzecz zagubioną, którą znalazł,

⁵ albo to wszystko, co do czego fałszywie przysięgał – i wynagrodzi to w pełni, i dołoży do tego jeszcze jedną piątą. Temu, do którego to, [co sprzeniewierzył,] należy, odda to w dniu swej ofiary za przewinienie.

⁶ A jako swoją ofiarę za przewinienie przyprowadzi do JHWH barana bez skazy, z trzody, według twojego oszacowania; jako ofiarę za przewinienie [przyprowadzi go] do kapłana.

⁷ Kapłan zaś dokona za niego przebłagania przed obliczem JHWH – i będzie mu przebaczone, cokolwiek uczynił, by przez to obciążyć się przewinieniem.

Postanowienia dotyczące ofiary całopalnej

⁸ I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:

⁹ Przykaż Aaronowi i jego synom tak: Takie jest prawo dotyczące ofiary całopalnej: Ta ofiara całopalna pozostaje na palenisku ołtarza przez całą noc aż do rana, a ogień ołtarza będzie na nim płonął.

¹⁰ Kapłan zaś przywdzieje swoją lnianą szatę i lniane spodnie wdzieje na ciało swoje, i zgarnie popiół, na który ogień strawił ofiarę całopalną na ołtarzu, i złoży go obok ołtarza.

¹¹ Następnie zdejmie swoje szaty, a wdzieje szaty inne i wyniesie popiół na zewnątrz obozu, na miejsce czyste.

¹² Jednak ogień na ołtarzu będzie na nim płonął – i nie zgaśnie. Rano zatem kapłan będzie rozpalał na nim drwa i układał na nich ofiarę całopalną, i spalał na niej tłuszcz ofiary pokoju.

¹³ Ogień będzie płonął na ołtarzu stale – nie zgaśnie.

Postanowienia dotyczące ofiary z pokarmów

¹⁴ A takie jest prawo dotyczące ofiary z pokarmów: Składać ją będą synowie Aarona przed obliczem JHWH, z przedniej strony ołtarza.

¹⁵ [Składający ją] weźmie z niej w garść najlepszej mąki ofiary z pokarmów wraz z [częścią] jej oliwy oraz całe kadzidło, które jest na ofierze z pokarmów, i spali to na ołtarzu jako przyjemną woń, jako przypomnienie, dla JHWH.

¹⁶ Pozostałość zaś ofiary z pokarmów spożyją Aaron i jego synowie. Przaśniki będą spożywane w miejscu świętym, spożyją ją na dziedzińcu namiotu spotkania.

¹⁷ Nie będzie się tego piekło na zakwasie, jako ich dział dałem im ją z moich wdzięcznych darów, jest to świętością nad świętościami, podobnie jak ofiara za grzech i jak ofiara za przewinienie.

¹⁸ Może ją spożywać każdy mężczyzna wśród synów Aarona. Jest to ustawa wieczna dla waszych pokoleń, [dotycząca] wdzięcznych darów JHWH. Każdy, kto ich dotyka, ma być poświęcony.

Postanowienia dotyczące kapłańskiej ofiary z pokarmów

¹⁹ I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:

²⁰ Taka jest ofiara Aarona i jego synów, którą będą składali JHWH [już] w dniu swojego namaszczenia: dziesiątą część efy najlepszej mąki [pszennej] w ramach stałej ofiary z pokarmów, połowę z tego rano, a drugą połowę wieczorem.

²¹ Będzie się to przyrządzać na oliwie na patelni. Przyniesiesz zaczynione, wypieczone kawałki ofiary z pokarmów [i] ofiarujesz woń przyjemną dla JHWH.

²² Będzie ją przygotowywał namaszczony kapłan, [następca Aarona, ustanowiony] po nim spośród jego synów. Wieczysta ustawa JHWH: Będzie [ona] całkowicie spalana.

²³ Każda więc kapłańska ofiara z pokarmów ma być całkowicie [spalana] – nie będzie się jej spożywało.

Postanowienia dotyczące ofiary za grzech

²⁴ I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:

²⁵ Przemów do Aarona i jego synów: Takie jest prawo dotyczące ofiary za grzech: Ofiara za grzech będzie zarzynana przed obliczem JHWH w tym samym miejscu, w którym zarzynana jest ofiara całopalna. Jest ona świętością nad świętościami.

²⁶ Kapłan, który składa ofiarę za grzech, może [też] ją spożywać. Będzie spożywana w miejscu świętym, na dziedzińcu namiotu spotkania.

²⁷ Każdy, kto dotyka jej mięsa, ma być poświęcony, a jeśli coś z jej krwi opryska szatę, wówczas to, co na niej spryskane, wypierzesz w miejscu świętym.

²⁸ A naczynie gliniane, w którym je gotowano, zostanie rozbite, a jeśli gotowano je w naczyniu miedzianym, to zostanie ono wyszorowane i wypłukane wodą.

²⁹ Każdy mężczyzna spośród kapłanów może ją spożywać. Jest ona świętością nad świętościami.

³⁰ Jednak żadna ofiara za grzech, której [część] krwi wnosi się do namiotu spotkania, aby dokonać przebłagania w [miejscu] świętym, nie będzie spożywana – ma być spalona w ogniu.