Kapłańska 17 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Jedno miejsce dla składania ofiar

¹ I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:

² Przemów do Aarona i do jego synów, i do wszystkich synów Izraela – i powiedz im: Oto jest Słowo, w którym JHWH przykazał:

³ Jeśli ktokolwiek z domu Izraela zarżnie cielca lub owcę, lub kozę, w obozie, albo kto zarżnie [je] na zewnątrz obozu,

⁴ zamiast je przyprowadzić przed wejście do namiotu spotkania, aby [je] złożyć jako dar dla JHWH przed przybytkiem JHWH, to zostanie mu to poczytane za przelew krwi – przelał krew – i człowiek ten zostanie odcięty od swojego ludu.

⁵ Ma tak być dlatego, by synowie Izraela przyprowadzali swoje rzeźne ofiary, które zarzynają w ofierze na polu, do JHWH, przed wejście do namiotu spotkania, do kapłana, i zarzynali je jako ofiary pokoju dla JHWH.

⁶ Wtedy kapłan obleje krwią ołtarz JHWH u wejścia do namiotu spotkania, a tłuszcz spali na woń przyjemną dla JHWH.

⁷ Nie będą więc już więcej zarzynali swoich rzeźnych ofiar dla kozłów, za którymi [idąc], dopuszczają się nierządu – będzie to dla nich wieczystą ustawą dla ich pokoleń.

⁸ Powiedz im zatem: Jeśli ktokolwiek z domu Izraela lub spośród przychodniów, którzy mieszkają pośród nich, będzie składał ofiarę całopalną albo rzeźną,

⁹ a przed wejście do namiotu spotkania jej nie przyprowadzi, aby ją przysposobić dla JHWH, to człowiek ten zostanie odcięty od swojego ludu.

Zakaz spożywania krwi

¹⁰ Każdy też z domu Izraela lub spośród przychodniów mieszkających wśród nich, kto by spożywał jakąkolwiek krew, to zwrócę swoje oblicze przeciw duszy spożywającej krew i wytnę ją spośród jej ludu,

¹¹ gdyż dusza ciała jest we krwi, a Ja dałem wam ją na ołtarz, dla przebłagiwania za wasze dusze, ponieważ to krew dokonuje przebłagania za duszę.

¹² Dlatego powiedziałem do synów Izraela: Żadna dusza spośród was nie będzie spożywała krwi, także przychodzień mieszkający pośród was nie będzie spożywał krwi.

¹³ A każdy, kto spośród synów Izraela lub spośród przychodniów mieszkających wśród nich upoluje łup, zwierzę albo ptaka – [z tych], które się jada – niech wypuści jego krew i przykryje ją prochem [ziemi].

¹⁴ Gdyż duszą każdego ciała – jego krew; w jego duszy ona; dlatego powiedziałem do synów Izraela: Nie będziecie spożywali krwi żadnego ciała, gdyż dusza wszelkiego ciała to jego krew – każdy, kto by ją spożywał, zostanie odcięty.

¹⁵ Każda też dusza, która spożyłaby padlinę lub [zwierzę] rozszarpane – czy to tubylec, czy przychodzień – wypierze swoje szaty i umyje się w wodzie, i będzie nieczysty aż do wieczora, a [potem] będzie czysty.

¹⁶ A jeśli nie wypierze i swego ciała nie umyje, obciąży się winą.