Kapłańska 10 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Śmierć synów Aarona

¹ Wówczas synowie Aarona, Nadab i Abihu, wzięli kadzielnice, każdy swoją, włożyli w nie ogień i nałożyli na nie kadzidła, i ofiarowali przed obliczem JHWH obcy ogień, którego im nie nakazał.

² Wtedy wyszedł ogień sprzed oblicza JHWH i pochłonął ich, tak że zmarli przed obliczem JHWH.

³ Wówczas Mojżesz powiedział do Aarona: Oto, co przekazał JHWH: Na bliskich Mi okazuje się moja świętość, a wobec całego ludu – moja chwała. I Aaron zamilkł.

⁴ A Mojżesz przywołał Miszaela i Elsafana, synów Uzziela, stryja Aarona, i powiedział do nich: Zbliżcie się i wynieście waszych braci sprzed [miejsca] świętego na zewnątrz obozu.

⁵ Zbliżyli się więc i wynieśli ich w ich tunikach na zewnątrz obozu – tak, jak polecił Mojżesz.

Zakaz żałoby

⁶ I powiedział Mojżesz do Aarona i do Eleazara, i do Itamara, jego synów: Nie rozwichrzajcie swoich głów i nie rozdzierajcie swoich szat, abyście nie pomarli i aby [On] nie rozgniewał się na całe zgromadzenie. A wasi bracia – cały dom Izraela – niech [oni] opłakują ten pożar, który wzniecił JHWH.

⁷ Nie odchodźcie od wejścia do namiotu spotkania, abyście nie pomarli, gdyż oliwa namaszczenia JHWH jest na was. I postąpili według słów Mojżesza.

Nakaz trzeźwości w czasie służby

⁸ I przemówił JHWH do Aarona tymi słowy:

⁹ Wina ani odurzającego napoju nie pij ani ty, ani twoi synowie z tobą, gdy będziecie wchodzili do namiotu spotkania, abyście nie pomarli. Jest to ustawa wieczysta dla waszych pokoleń,

¹⁰ abyście umieli rozróżniać między tym, co święte, a tym, co pospolite, między tym, co nieczyste, a tym, co czyste,

¹¹ i abyście nauczali synów Izraela wszystkich ustaw, które oznajmił wam JHWH za pośrednictwem Mojżesza.

Przypomnienie o zaopatrzeniu należnym kapłanom

¹² I przemówił Mojżesz do Aarona oraz do Eleazara i Itamara, jego pozostałych synów: Weźcie ofiarę z pokarmów, która pozostała z wdzięcznych darów JHWH, i zjedzcie ją, [to jest] przaśniki, obok ołtarza, gdyż jest ona świętością nad świętościami.

¹³ Będziecie ją więc spożywali w miejscu świętym, gdyż jest ona twoją częścią i częścią twoich synów z wdzięcznych darów JHWH – bo tak mi przykazano.

¹⁴ Również mostek ofiary kołysanej i łopatkę szczególnego daru będziecie spożywać w miejscu czystym, ty i twoi synowie, i twoje córki z tobą, ponieważ są twoją częścią i częścią twoich synów, daną [wam] z rzeźnych ofiar pokoju [składanych przez] synów Izraela.

¹⁵ Łopatkę szczególnego daru i mostek ofiary kołysanej wraz z wdzięcznymi darami [kawałków] tłuszczu przyniosą do zakołysania [nimi] w ofierze kołysanej przed obliczem JHWH, a następnie będą dla ciebie i dla twoich synów z tobą na mocy wieczystej ustawy – jak przykazał JHWH.

Przykład troski o sprawowaną służbę

¹⁶ A gdy Mojżesz pilnie szukał kozła ofiary za grzech, oto [okazało się, że] został on spalony. Wtedy rozgniewał się na Eleazara i na Itamara, synów Aarona, którzy mu pozostali:

¹⁷ Dlaczego nie spożyliście ofiary za grzech w miejscu świętym? Bo jest ona przecież świętością nad świętościami, a [On] dał ją wam, by usunąć winę zgromadzenia, by przebłagać za nich przed obliczem JHWH.

¹⁸ Oto nie wniesiono [części] jej krwi do wnętrza [miejsca] świętego! Należało ją spożyć w [miejscu] świętym, tak jak przykazałem.

¹⁹ Wtedy Aaron przemówił do Mojżesza: Oto dzisiaj złożyli oni przed obliczem JHWH swoją ofiarę za grzech i swoją ofiarę całopalną, a spotyka mnie coś takiego! Gdybym spożył dziś ofiarę za grzech, czy byłoby to słuszne w oczach JHWH?

²⁰ Gdy Mojżesz to usłyszał, uznał to za słuszne.