Jeremiasza 48 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Proroctwo o Moabie

¹ O Moabie. Tak mówi JHWH Zastępów, Bóg Izraela: Biada Nebo, gdyż jest spustoszone! Zawstydzone, wzięte Kiriataim! Zawstydzona twierdza i rozbita!

² Nie ma już pieśni pochwalnej dla Moabu, w Cheszbonie obmyślili mu nieszczęście: Chodźmy i wytnijmy go, by przestał być narodem! Także ty zamilkniesz, Madmeno! Pójdzie za tobą miecz!

³ Słuchaj! Krzyk z Choronaim! Spustoszenie i wielkie zniszczenie!

⁴ Zniszczony jest Moab; sprawiają, że słychać krzyk jego młodych.

⁵ Tak! Ścieżką do Luchit z płaczem, zdążają z płaczem! Tak, na zboczu Choronaim wrogi krzyk zniszczenia usłyszeli.

⁶ Uciekajcie! Ratujcie swoją duszę! Stańcie się jak jałowiec na pustyni!

⁷ Tak! Ponieważ polegasz na swoich dziełach i na swoich skarbach, także ty zostaniesz wzięty! I wyjdzie Kemosz do niewoli, jego kapłani i jego książęta razem z nim!

⁸ I nadciągnie niszczyciel na każde miasto! Żadne miasto nie ujdzie! I zginie dolina! I spustoszą równinę – jak powiedział JHWH.

⁹ Dajcie znak Moabowi, gdyż całkiem uleci! A jego miasta staną się pustkowiem – nie będzie w nich mieszkańca!

¹⁰ Przeklęty, kto wykonuje dzieło JHWH z niedbalstwem, i przeklęty, kto wstrzymuje Jego miecz od krwi!

¹¹ Cieszył się bezpieczeństwem Moab od swojej młodości i odpoczywał on przy swym wystałym winie, nie przelewano go z naczynia do naczynia i nie szedł do niewoli. Dlatego zachował się jego smak, a jego zapach [pozostał] niezmieniony.

¹² Dlatego oto idą dni – oświadczenie JHWH – gdy poślę na niego piwnicznych, którzy go przeleją, opróżnią jego naczynia i ich dzbany potłuką.

¹³ I zawstydzi się Moab z powodu Kemosza, jak dom Izraela zawiódł się na Betel, na swojej ufności.

¹⁴ Jak możecie mówić: Jesteśmy bohaterami i ludźmi dzielnymi w walce?

¹⁵ Wystąpił niszczyciel Moabu i jego miast, a kwiat jego młodzieży poszedł na rzeź – oświadczenie Króla, którego imię brzmi JHWH Zastępów.

¹⁶ Bliska jest klęska Moabu – aby przyjść, jego nieszczęście bardzo pośpiesza!

¹⁷ Opłakujcie go, wszyscy, którzy go otaczacie, i wszyscy, którzy znacie jego imię! Mówcie: Jakże złamana mocna laska, wspaniałe berło!

¹⁸ Zejdź [na dół] z chwały i usiądź w pragnieniu, mieszkanko, córko Dibonu, gdyż niszczyciel Moabu wystąpił przeciw tobie, zniszczył twoje warownie!

¹⁹ Stań na drodze i rozejrzyj się, mieszkanko Aroeru! Wypytaj zbiega i zbiegłą, powiedz: Co się stało?

²⁰ Zawstydzony jest Moab, bo pobity, zawódźcie i krzyczcie, głoście w Arnonie, że Moab jest zniszczony!

²¹ I sąd przyszedł na ziemię równinną, na Cholon i na Jahzę, i na Mefaat,

²² i na Dibon, i na Nebo, i na Bet-Diblataim.

²³ I na Kiriataim, i na Bet-Gamul, i na Bet-Meon,

²⁴ i na Kerijot, i na Bosrę, i na wszystkie miasta ziemi Moabu, dalekie i bliskie.

²⁵ Ścięty jest róg Moabu i jego ramię złamane – oświadczenie JHWH.

²⁶ Upijcie go, gdyż wywyższał się nad JHWH! Niech chlapie się Moab w swoich wymiocinach i niech nawet będzie pośmiewiskiem!

²⁷ Bo czy nie był ci Izrael pośmiewiskiem? Czy złapano go wśród złodziei, że natrząsałeś się przy każdym twym mówieniu o nim?

²⁸ Opuśćcie miasta i zamieszkajcie w skałach, mieszkańcy Moabu! I bądźcie jak gołębica gnieżdżąca się u wylotu, w otworze przepaści!

²⁹ Słyszeliśmy o pysze Moabu! Bardzo pyszny! O jego zadufaniu i jego pysze, i jego dumie, i wyniosłości jego serca.

³⁰ Ja znam – oświadczenie JHWH – jego zarozumiałość i niewłaściwe przechwałki, że nie tak postępowali.

³¹ Dlatego będę zawodził nad Moabem, nad całym Moabem krzyczał [z żalem] – nad ludźmi z Kir-Cheresu będzie wzdychał.

³² Bardziej niż opłakiwano Jazer, będę opłakiwał ciebie, winogradzie Sybmy, twoje pędy przekroczyły morze, aż do morza Jazer sięgnęły; na twoje owocobranie i na twoje winobranie spadł niszczyciel!

³³ I znikły radość i wesele z sadów i z ziemi Moabu, i wino z kadzi wysączyłem, nie tłoczy [już] wesołek – wesołek [już] nie jest wesołkiem!

³⁴ Od krzyku Cheszbonu aż do Elale, aż do Jahaz podali ich głos. Od Soaru do Choronaim [i] Eglat Szeliszijja, bo również wody Nimrim staną się ruiną.

³⁵ I sprawię – oświadczenie JHWH – że nie będzie miał kto w Moabie wychodzić na miejsce ofiarne i kadzić jego bogom.

³⁶ Dlatego moje serce nad Moabem pojękuje niczym flety. I moje serce nad ludźmi z Kir-Cheres pojękuje niczym flety, dlatego że dostatki, które posiadł, poginęły.

³⁷ Tak, na każdej głowie łysina, każda broda obcięta, na wszystkich rękach nacięcia, a na biodrach wór.

³⁸ Na wszystkich dachach Moabu i na jego placach jest tylko narzekanie, gdyż rozbiłem Moab jako naczynie, którego nikt nie pragnie – oświadczenie JHWH.

³⁹ Jakże rozbity! Zawódźcie! Jakże odwrócił się plecami ze wstydem! I stał się Moab pośmiewiskiem i postrachem u wszystkich, którzy go otaczają.

⁴⁰ Gdyż tak mówi JHWH: Oto jak orzeł spikuje i rozciągnie swe skrzydła nad Moabem!

⁴¹ Miasta wzięte i twierdze przechwycone; i stanie się w tym dniu serce bohaterów Moabu jak serce kobiety w bólach [rodzenia].

⁴² I Moab będzie zniszczony tak, że przestanie być ludem, gdyż wynosił się nad JHWH!

⁴³ Groza, jama i sidło – na ciebie, mieszkańcu Moabu! – oświadczenie JHWH.

⁴⁴ Kto ujdzie przed grozą, wpadnie w jamę, a kto wyjdzie z jamy, wpadnie w sidło, gdyż [to] sprowadzę na niego, na Moab, w roku jego nawiedzenia – oświadczenie JHWH.

⁴⁵ W cieniu Cheszbonu przystanęli bezsilni uchodźcy, lecz z Cheszbonu wychodzi ogień, a płomień spomiędzy Sychona i pożera skroń Moabu i czuprynę synów [wojennego] zgiełku.

⁴⁶ Biada tobie, Moabie! Zginął lud Kemosza! Tak! Wzięci twoi synowie w niewolę, a twoje córki – na wygnanie.

⁴⁷ Lecz przywrócę powodzenie Moabowi w dniach ostatecznych – oświadczenie JHWH. Dotąd wyrok na Moab.