Jakuba 2 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Potępienie stronniczości

¹ Bracia moi, nie łączcie wiary naszego Pana Jezusa, Chrystusa chwały, z wyróżnianiem jednych osób przed drugimi.

² Bo gdyby wszedł na wasze zgromadzenie człowiek ze złotym pierścieniem na palcu i w lśniącej szacie oraz przyszedł ubogi w znoszonej szacie,

³ a wy zwrócilibyście uwagę na tego w lśniącej szacie i powiedzielibyście: Ty usiądź tu wygodnie, a ubogiemu powiedzielibyście: Ty stań lub usiądź tam u mojego podnóżka,

⁴ to czy nie dopuściliście między sobą do osądu i czy nie staliście się sędziami [kierującymi się] błędnym rozumowaniem?

⁵ Posłuchajcie, bracia moi ukochani, czy nie Bóg wybrał ubogich w tym świecie, a bogatych w wierze i [przez to] dziedziców Królestwa, które obiecał tym, którzy Go kochają?

⁶ Wy tymczasem pogardziliście ubogim. Czy nie bogaci was wyzyskują i nie oni ciągają was po sądach?

⁷ Czy nie oni bluźnią szlachetnemu imieniu, które zostało nad wami wezwane?

⁸ Jeśli rzeczywiście wypełniacie zgodnie z Pismem królewskie prawo: Będziesz kochał swojego bliźniego jak samego siebie, postępujecie szlachetnie.

⁹ Lecz jeśli wyróżniacie jednych przed drugimi, popełniacie grzech, jako uznani przez Prawo za przestępców.

¹⁰ Ktokolwiek bowiem zachowałby całe Prawo, a potknął się w jednym, stałby się winien wszystkiego.

¹¹ Bo Ten, który powiedział: Nie cudzołóż, powiedział też: Nie zabijaj; jeśli więc nie cudzołożysz, ale zabijasz, stałeś się przestępcą Prawa.

¹² Tak mówcie i tak czyńcie, jak ci, którzy mają być sądzeni przez prawo wolności.

¹³ Sąd bowiem bez miłosierdzia temu, kto nie okazał miłosierdzia – miłosierdzie triumfuje nad sądem.

Związek wiary z uczynkami

¹⁴ Co za pożytek, moi bracia, jeśli ktoś mówi, że ma wiarę, lecz nie ma uczynków? Czy wiara jest w stanie go zbawić?

¹⁵ Jeśli brat albo siostra są nadzy i pozbawieni są codziennego pożywienia,

¹⁶ a ktoś spośród was im powie: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i nasyćcie, nie zaspokajając jednak potrzeby ich ciała, jaki z tego pożytek?

¹⁷ Tak i wiara, jeśli nie ma uczynków, martwa jest sama w sobie.

¹⁸ Lecz powie ktoś: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki; pokaż mi swoją wiarę bez uczynków, a ja ci pokażę wiarę z moich uczynków.

¹⁹ Ty wierzysz, że Bóg jest jeden? Pięknie czynisz; demony również wierzą – i drżą.

²⁰ Chcesz zaś poznać, pusty człowieku, że wiara bez uczynków jest bezużyteczna?

²¹ Czyż Abraham, nasz ojciec, nie z uczynków został usprawiedliwiony, gdy ofiarował na ołtarzu swego syna Izaaka?

²² Widzisz, że wiara współdziałała z jego uczynkami i z uczynków wiara została uczyniona doskonałą.

²³ I wypełniło się Pismo, które mówi: Abraham zaś uwierzył Bogu i zostało mu to policzone jako sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga.

²⁴ Widzicie, że człowiek zostaje usprawiedliwiony z uczynków, a nie jedynie z wiary.

²⁵ A podobnie i Rahab, nierządnica, czy nie z uczynków została usprawiedliwiona, gdy przyjęła posłów i wypuściła inną drogą?

²⁶ Bo jak ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków jest martwa.