Hebrajczyków 4 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

O odpoczynku, w który wprowadza wiara

¹ Bójmy się zatem, aby czasem – choć obietnica wejścia do Jego odpoczynku pozostaje aktualna – ktoś z was nie uznał, że go ona nie dotyczy,

² gdyż i nam, podobnie jak tamtym, oznajmiona została dobra nowina; im jednak zwiastowane słowo nie przyniosło korzyści, ponieważ nie byli złączeni w wierze z tymi, którzy usłyszeli.

³ Do odpoczynku bowiem wchodzimy [my], którzy uwierzyliśmy – jak stwierdził: Jak przysiągłem w moim gniewie: Nie wejdą do mojego odpoczynku – pomimo [Jego] dzieł dokonanych od założenia świata.

⁴ Tak bowiem stwierdził gdzieś o dniu siódmym: I odpoczął Bóg siódmego dnia od wszystkich swoich dzieł.

⁵ A tutaj znowu: Nie wejdą do mojego odpoczynku.

⁶ Jeśli więc niektórzy mają do niego wejść, a ci, którym najpierw zwiastowano dobrą nowinę, nie weszli z powodu nieposłuszeństwa,

⁷ to znowu wyznacza pewien dzień, „dzisiaj”, i mówi po tak długim czasie za pośrednictwem Dawida to, co przedtem zostało powiedziane: Dziś, jeśli usłyszycie Jego głos, nie znieczulajcie waszych serc.

⁸ Gdyby ich bowiem Jozue wprowadził do odpoczynku, [Bóg] nie mówiłby po takim czasie o innym dniu.

⁹ A zatem pozostaje odpoczynek szabatni dla ludu Bożego;

¹⁰ kto bowiem wszedł do Jego odpoczynku, ten też odpoczął od swoich dzieł, jak Bóg od swoich.

¹¹ Postarajmy się zatem wejść do tego odpoczynku, aby ktoś z was nie upadł, tak jak w tym przykładzie nieposłuszeństwa.

¹² Gdyż Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż jakikolwiek obosieczny miecz, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić zamysły i zamiary serca;

¹³ i nie ma stworzenia zdolnego skryć się przed Jego obliczem, przeciwnie, wszystko jest obnażone i odsłonięte przed oczami Tego, przed którym przyjdzie nam zdać sprawę.

O Jezusie Chrystusie, prawdziwym Arcykapłanie

¹⁴ Mając więc wielkiego Arcykapłana, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trzymajmy się mocno tego, co wyznajemy.

¹⁵ Nie mamy bowiem takiego Arcykapłana, który by nie mógł współodczuwać naszych słabości, lecz doświadczonego we wszystkim, na [nasze] podobieństwo, z wyjątkiem grzechu.

¹⁶ Zbliżajmy się zatem z ufną odwagą do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i znaleźli łaskę ku pomocy w stosownej porze.