Hebrajczyków 11 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Definicja wiary

¹ Wiara natomiast jest podstawą [spełnienia się] tego wszystkiego, co jest [treścią] nadziei; przekonaniem o [prawdziwości] rzeczy niewidzialnych.

Znaczenie wiary w oczach Boga i przykłady jej bohaterów

² Ze względu na taką [wiarę] starsi [ludu] otrzymali [dobre] świadectwo.

³ Dzięki wierze pojmujemy, że wszystko, co istnieje w czasie i przestrzeni, zostało ukształtowane Słowem Boga, tak że to, co widzimy, nie powstało z rzeczy widzialnych.

⁴ Dzięki wierze Abel złożył Bogu cenniejszą ofiarę niż Kain, przez którą otrzymał świadectwo, że jest sprawiedliwy, gdy Bóg poświadczył jego dary – i dzięki niej, [choć] umarł, wciąż przemawia.

⁵ Dzięki wierze został przeniesiony Henoch, tak że nie oglądał śmierci i nie znaleziono go, gdyż przeniósł go Bóg. Przed przeniesieniem bowiem otrzymał świadectwo, że podoba się Bogu;

⁶ bez wiary zaś nie można podobać się [Bogu]; kto bowiem przychodzi do Boga, musi uwierzyć, że On istnieje i wynagradza tych, którzy Go poszukują.

⁷ Dzięki wierze Noe, ostrzeżony o tym, czego jeszcze nie widziano, przejęty [przestrogą] zbudował arkę dla ocalenia swego domu; przez nią potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości według wiary.

⁸ Dzięki wierze Abraham usłuchał wezwania, aby wyjść do miejsca, które miał objąć w dziedzictwo, i wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie.

⁹ Dzięki wierze zamieszkał jako cudzoziemiec w ziemi obiecanej, na obczyźnie, żyjąc pod namiotami z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy.

¹⁰ Czekał bowiem na miasto o stałych fundamentach, którego architektem i wykonawcą jest Bóg.

¹¹ Dzięki wierze również sama Sara, niepłodna, otrzymała – i to pomimo podeszłego wieku – moc poczęcia, gdyż uznała Tego, który dał obietnicę, za godnego zaufania.

¹² Dlatego też od jednego, i to obumarłego, pochodzi niezliczoność niczym gwiazdy na niebie w wielości i jak piasek na brzegu morskim.

¹³ Ci wszyscy poumierali w wierze; nie otrzymali tego, co głosiły obietnice, lecz z daleka zobaczyli je i przywitali, i wyznali, że są gośćmi i przechodniami na ziemi.

¹⁴ Ci bowiem, którzy tak mówią, okazują, że szukają ojczyzny.

¹⁵ I jeśliby im chodziło o tę, z której wyszli, mieli czas do niej wrócić;

¹⁶ tymczasem oni spragnieni są lepszej, to jest niebieskiej. Dlatego Bóg nie wstydzi się ich, być nazywany ich Bogiem; przygotował im bowiem miasto.

¹⁷ Dzięki wierze Abraham, poddawany próbie, przyniósł na ofiarę Izaaka i ofiarował jednorodzonego – on, który otrzymał obietnicę

¹⁸ [i] do którego powiedziano: Od Izaaka nazwane będzie twoje nasienie,

¹⁹ licząc na to, że Bóg ma moc wskrzeszać nawet umarłych – skąd go też, mówiąc obrazowo, odzyskał.

²⁰ Dzięki wierze i w związku z [tym], co miało nastąpić, Izaak pobłogosławił Jakuba i Ezawa.

²¹ Dzięki wierze umierający Jakub pobłogosławił każdemu z synów Józefa i pokłonił się, wsparty o wierzchołek swojej laski.

²² Dzięki wierze konający Józef wspomniał o wyjściu synów Izraela i wydał polecenia dotyczące swoich kości.

²³ Dzięki wierze Mojżesz był przez trzy miesiące po narodzeniu ukrywany przez swoich rodziców, widzieli bowiem, że dziecko jest piękne, i nie przestraszyli się rozkazu króla.

²⁴ Dzięki wierze Mojżesz, kiedy dorósł, odmówił nazywania się synem córki faraona,

²⁵ i wolał raczej współcierpieć z ludem Bożym, niż zażywać przemijającej rozkoszy grzechu,

²⁶ uznając hańbę Chrystusową za większe bogactwo niż skarby Egiptu – kierował bowiem oczy na zapłatę.

²⁷ Dzięki wierze opuścił Egipt, nieprzestraszony gniewem króla; trzymał się bowiem Niewidzialnego tak, jak gdyby Go widział.

²⁸ Dzięki wierze obchodził Paschę i dokonał pokropienia krwią, aby nie dotknął ich ten, który zabijał pierworodne.

²⁹ Dzięki wierze przeszli przez Morze Czerwone jak po suchej ziemi, a gdy Egipcjanie podjęli tę próbę, potonęli.

³⁰ Dzięki wierze runęły mury Jerycha, okrążane przez siedem dni.

³¹ Dzięki wierze Rachab, nierządnica, nie zginęła razem z niewiernymi, gdyż przyjaźnie przyjęła zwiadowców.

³² I co mam jeszcze powiedzieć? Zabrakłoby mi bowiem czasu na opowiadanie o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie i Samuelu, i o prorokach,

³³ którzy dzięki wierze pokonali królestwa, zaprowadzili sprawiedliwość, doczekali spełnienia obietnic, zamknęli paszcze lwom,

³⁴ zgasili moc ognia, uniknęli ostrza miecza, umocnieni wydźwignęli się z niemocy, stali się mężni na wojnie, zmusili do odwrotu obce wojska.

³⁵ Kobiety otrzymały swoich zmarłych przez wskrzeszenie; inni natomiast zostali zamęczeni, nie przyjąwszy uwolnienia, aby dostąpić lepszego zmartwychwstania.

³⁶ Drudzy z kolei przeszli próbę zniewag i biczowań, a ponadto kajdan i więzienia;

³⁷ byli kamienowani, przerzynani, pomarli przez ścięcie mieczem, błąkali się w owczych, w kozich skórach, wynędzniali, uciskani, poniewierani;

³⁸ ci, których świat nie był godzien, tułali się po pustkowiach i górach, po jaskiniach i rozpadlinach ziemi.

³⁹ I ci wszyscy, którzy z powodu wiary otrzymali [dobre] świadectwo, nie otrzymali tego, co głosiła obietnica,

⁴⁰ gdyż Bóg ze względu na nas przewidział coś lepszego – tak by [oni] bez nas nie zostali doprowadzeni do celu.