Ezechiela 2 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Powołanie

¹ I powiedział do mnie: Synu człowieczy! Stań na swoje nogi, a będę z tobą rozmawiał!

² I wstąpił we mnie Duch, gdy rozmawiał ze mną, i postawił mnie na nogi, i słyszałem zwracającego się do mnie.

³ I powiedział do mnie: Synu człowieczy! Posyłam Ja cię do synów Izraela, do narodu buntowników, którzy zbuntowali się przeciwko Mnie – oni i ich ojcowie – odstąpili ode Mnie [i trwają w tym] aż do dnia dzisiejszego,

⁴ i do synów o hardej twarzy i upartym sercu – do nich Ja cię posyłam, a ty mów do nich: Tak mówi Pan JHWH!

⁵ A oni, czy będą słuchać, czy przestaną – gdyż są oni domem buntu – poznają, że prorok był pośród nich.

⁶ A ty, synu człowieczy, nie bój się ich i nie bój się ich słów, gdyż z tobą ciernie i osty, i przebywasz wśród skorpionów. Nie bój się ich słów i nie drżyj przed ich twarzami, gdyż to dom buntu!

⁷ Lecz oznajmiaj im moje słowa – czy będą słuchać, czy przestaną – gdyż są zbuntowani.

⁸ Ty więc, synu człowieczy, słuchaj, co Ja ci oznajmiam. Nie bądź zbuntowany jak dom buntu. Otwórz swoje usta i zjedz, co ci podaję!

⁹ A gdy spojrzałem, oto ręka była wyciągnięta do mnie, i oto w niej zwój księgi.

¹⁰ I rozwinął go przede mną. Był on zapisany z jednej i z drugiej strony. Były zaś na nim wypisane skargi, żal i biadanie.