Efezów 4 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Zachęta do życia godnego powołania

¹ Zachęcam was zatem ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, w którym zostaliście powołani,

² z wszelką pokorą i łagodnością, z cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości,

³ usilnie starając się zachować jedność Ducha w spójni pokoju:

⁴ jedno ciało i jeden Duch, jak też zostaliście powołani w jednej nadziei waszego powołania –

⁵ jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest;

⁶ jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.

⁷ Każdemu zaś z nas dana została łaska według miary daru Chrystusa.

⁸ Dlatego powiedziano: Gdy wstąpił na wysokość, powiódł za sobą jeńców, rozdał ludziom dary.

⁹ A to, że wstąpił, cóż innego oznacza niż to, że i zstąpił do niższych części ziemi?

¹⁰ Ten, który zstąpił, jest Tym samym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby wszystko wypełnić.

¹¹ On sam też ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a innych pasterzami i nauczycielami,

¹² aby wyposażyć świętych do dzieła posługi, do budowania ciała Chrystusa,

¹³ aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do męskiej doskonałości, do miary dorosłości pełni Chrystusowej,

¹⁴ abyśmy już nie byli dziećmi, rzucanymi [przez fale] i unoszonymi wokoło przez każdy wiatr nauki, w ludzkim oszustwie, w podstępie błędnych metod,

¹⁵ ale we wszystkim, jako prawdomówni w miłości, rośli w Niego, który jest Głową, w Chrystusa,

¹⁶ z którego całe ciało, spajane i wiązane przez każde wzmacniające [je] ścięgno – zgodnie z działaniem w mierze [właściwej dla] każdej części – przyczynia się do wzrostu ciała dla własnego zbudowania w miłości.

¹⁷ To więc mówię i nalegam w Panu, abyście już więcej nie postępowali tak, jak postępują poganie w próżności swego umysłu,

¹⁸ ociemniali w rozumowaniu, z dala od życia Bożego przez nieświadomość, która jest w nich, przez niewrażliwość ich serca.

¹⁹ Oni to, wyzuwszy się z uczuć, oddali się rozpuście w [pełnej] chciwości pogoni za wszelką nieczystością.

²⁰ Wy jednak nie tak nauczyliście się Chrystusa,

²¹ kiedy o Nim usłyszeliście i w Nim zostaliście pouczeni – jako że prawda jest w Jezusie –

²² że macie zdjąć z siebie starego człowieka z jego wcześniejszym postępowaniem, niszczonego według zwodniczych żądz,

²³ a poddawać się odnowie w duchu waszego umysłu –

²⁴ i oblec się w nowego człowieka, stworzonego według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.

²⁵ Dlatego odrzućcie kłamstwo i mówcie prawdę, każdy ze swoim bliźnim, gdyż jesteśmy członkami jedni drugich.

²⁶ Gniewajcie się – lecz nie grzeszcie; niech słońce nie zachodzi nad waszym gniewem

²⁷ ani nie dawajcie miejsca diabłu.

²⁸ Kto kradnie, niech kraść przestanie, a raczej niech się trudzi, wypracowując własnymi rękami dobra, aby miał z czego udzielać potrzebującemu.

²⁹ Niech żadne zepsute słowo nie wychodzi z waszych ust, ale tylko dobre, dla zbudowania, gdy trzeba, dla udzielenia łaski słuchającym.

³⁰ I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym zostaliście zapieczętowani na dzień odkupienia.

³¹ Wszelka gorycz i gwałt, i gniew, i krzyk, i oszczerstwo niech będą usunięte spośród was wraz z wszelką złośliwością.

³² Bądźcie zaś jedni dla drugich mili, serdeczni, przebaczający sobie nawzajem, jak i wam Bóg przebaczył w Chrystusie.