Apokalipsa 12 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Wizja kobiety

¹ I został na niebie pokazany wielki znak: Kobieta odziana w słońce, księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z dwunastu gwiazd;

² jest w ciąży i w bólach porodowych, i w męce rodzenia krzyczy.

³ I pokazany został inny znak na niebie: Oto wielki, ognisty smok, ma siedem głów, dziesięć rogów, a na jego głowach siedem diademów;

⁴ jego ogon zmiótł trzecią część gwiazd nieba i zrzucił je na ziemię. Smok stanął przed kobietą, która miała urodzić, aby – gdy urodzi – pożreć jej dziecko.

⁵ I urodziła Syna, Mężczyznę, który wszystkie narody ma paść żelazną laską – i jej Dziecko zostało porwane do Boga i do Jego tronu.

⁶ A kobieta uciekła na pustkowie, tam gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga, aby ją tam karmiono przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni.

⁷ I wybuchła bitwa w niebie: Michał i jego aniołowie stoczyli bój ze smokiem. I walczył smok oraz jego aniołowie,

⁸ lecz nie przemógł i już nie znalazło się dla nich miejsce w niebie.

⁹ I zrzucony został wielki smok, wąż starodawny, zwany diabłem i szatanem, który zwodzi cały zamieszkały świat – zrzucony został na ziemię, a z nim zrzuceni zostali jego aniołowie.

¹⁰ I usłyszałem donośny głos w niebie: Teraz nastało zbawienie i moc, i Królestwo Boga naszego oraz władza Jego Chrystusa, gdyż zrzucony został oskarżyciel naszych braci, który dniem i nocą oskarża ich przed naszym Bogiem.

¹¹ A oni zwyciężyli go przez krew Baranka i przez słowo świadectwa swojego, i nie pokochali swojej duszy aż do śmierci.

¹² Dlatego weselcie się, niebiosa, i wy, którzy w nich mieszkacie. Biada ziemi i morzu, gdyż zstąpił do was diabeł, mając wielki gniew, świadom, że czasu ma niewiele.

¹³ A gdy smok zobaczył, że został zrzucony na ziemię, zaczął prześladować kobietę, która urodziła Mężczyznę.

¹⁴ I dano kobiecie dwa skrzydła wielkiego orła, aby leciała na pustkowie, do swojego miejsca, tam, gdzie jest karmiona przez czas i czasy, i pół czasu, z dala od węża.

¹⁵ A wąż ze swojej paszczy wyrzucił za kobietą wodę jak rzekę, aby ją nurt uniósł.

¹⁶ Lecz ziemia przyszła na pomoc kobiecie: ziemia otworzyła swoją gardziel i wchłonęła rzekę, którą smok wyrzucił ze swojej paszczy.

¹⁷ I rozgniewał się smok na kobietę, i odszedł, aby podjąć walkę z resztą jej nasienia, które strzeże przykazań Boga i ma świadectwo Jezusa.

¹⁸ I stanął na piasku morza.