1 Samuela 21 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

¹ Potem [Dawid] wstał i poszedł. Jonatan zaś wszedł do miasta.

Dawid u Achimeleka

² Dawid przyszedł do Nob, do Achimeleka, kapłana, a Achimelek przestraszył się, kiedy spotkał Dawida, i powiedział do niego: Dlaczego ty jesteś sam i nie ma z tobą nikogo?

³ A Dawid odpowiedział Achimelekowi, kapłanowi: Król zlecił mi pewną sprawę i powiedział do mnie: Niech nikt nic nie wie o tej sprawie, z którą ja cię wysyłam i którą ci zleciłem. Wojowników też umówiłem w pewnym ustronnym miejscu.

⁴ A teraz, co masz pod ręką? Pięć chlebów? Daj mi [je] w rękę – albo cokolwiek się znajdzie.

⁵ Kapłan zaś odpowiedział Dawidowi: Nie mam pod ręką zwyczajnego chleba, jest tylko chleb poświęcony. Czy na pewno wojownicy wstrzymywali się od kobiet?

⁶ Dawid odezwał się do kapłana i powiedział mu: Tak! Kobieta była nam niedostępna już nawet wcześniej, gdy wychodziłem, a [już wtedy] członki wojowników były poświęcone – była to zaś zwykła droga – tym bardziej dziś [każdy] poświęcił się, jeśli chodzi o członka.

⁷ I dał mu kapłan to, co poświęcone, gdyż nie było tam innego chleba, jak tylko chleb oblicza, usunięty sprzed oblicza JHWH, aby w dniu jego zabierania położyć chleb gorący.

⁸ Był tam jednak tego dnia człowiek spośród sług Saula, zamknięty przed obliczem JHWH, a na imię miał Doeg, Edomita, przełożony pasterzy Saula.

⁹ Dawid tymczasem zapytał Achimeleka: A czy nie masz tu pod ręką jakiejś włóczni albo miecza? Bo nawet mojego miecza ani sprzętów nie wziąłem do ręki przez to, że sprawa króla była tak nagląca.

¹⁰ A kapłan powiedział: Miecz Goliata, Filistyna, którego powaliłeś w dolinie Ela – oto on [leży] zawinięty w szatę za efodem. Jeśli chcesz go sobie wziąć, to weź, bo nie ma innego oprócz tego. Dawid powiedział: Żaden nie jest taki, jak ten. Daj mi go.

Dawid w Gat

¹¹ Wstał więc Dawid i uciekł tego dnia sprzed Saula, a przybył do Akisza, króla Gat.

¹² Wówczas słudzy Akisza powiedzieli do niego: Czy to nie Dawid, król tej ziemi? Czy to nie o nim odpowiadano sobie w tańcach: Pobił Saul gromady, a Dawid – miriady?

¹³ Dawid wziął sobie te słowa do serca i bardzo bał się Akisza, króla Gat.

¹⁴ I odmienił swe zachowanie w ich oczach – udawał obłąkanego, [kiedy był] w ich rękach, robił znaki na drzwiach bramy i puszczał ślinę na swoją brodę.

¹⁵ Wtedy Akisz powiedział do swoich sług: Oto widzicie człowieka w obłędzie. Dlaczego przyprowadziliście go do mnie?

¹⁶ Czy brak mi obłąkanych, że przyprowadziliście [jeszcze] tego, aby poszalał sobie przy mnie? Czy ten [też] ma wejść do mojego domu?