1 Koryntów 9 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Prawa apostoła

¹ Czy nie jestem wolny? Czy nie jestem apostołem? Czy nie widziałem Jezusa, naszego Pana? Czy wy nie jesteście moim dziełem w Panu?

² Jeśli nawet dla innych nie jestem apostołem, to dla was jestem; pieczęcią mojego apostolstwa wy jesteście w Panu.

³ Moja obrona przeciw tym, którzy mnie oskarżają, jest taka:

⁴ Czy nie mamy prawa jeść i pić?

⁵ Czy nie mamy prawa brać z sobą siostry – kobiety, jak i pozostali apostołowie i bracia Pana oraz Kefas?

⁶ Czy tylko ja i Barnaba nie mamy prawa nie pracować?

⁷ Kto kiedy pełni służbę żołnierską na własny koszt? Kto zasadza winnicę i nie je jej owocu? Albo kto pasie stado i nie spożywa mleka ze stada?

⁸ Czy mówię to tylko po ludzku? Czy i Prawo tego nie mówi?

⁹ Bo to w Prawie Mojżesza jest napisane: Młócącemu bydlęciu nie zawiążesz pyska. Czy Bóg troszczy się tylko o bydlęta?

¹⁰ Czy nie mówi tego przede wszystkim ze względu na nas? Ze względu na nas bowiem jest napisane, że oracz winien orać w nadziei, a młocarz [młócić] w nadziei udziału [w plonach].

¹¹ Jeśli my wam posialiśmy [dobra] duchowe, to cóż wielkiego, jeśli my wasze cielesne zbierzemy?

¹² Jeśli inni w waszym prawie uczestniczą, dlaczego nie tym bardziej my? Nie skorzystaliśmy jednak z tego prawa, ale wszystko znosimy, aby żadnej przeszkody nie czynić ewangelii Chrystusa.

¹³ Czy nie wiecie, że ci, którzy przy poświęconych pracują, to, co ze świątyni, jedzą, [a] ci, którzy przy ołtarzu służą, w ołtarzu mają udział?

¹⁴ Tak też i Pan zarządził, aby ci, którzy ewangelię głoszą, z ewangelii żyli.

¹⁵ Ja jednak nie skorzystałem z żadnej z tych rzeczy. Nie piszę zaś tego, aby tak stało się ze mną; bo wolałbym raczej umrzeć, niż… – mojej chluby nikt mnie nie pozbawi.

¹⁶ Jeśli bowiem głoszę ewangelię, nie jest to moją chlubą – spoczywa na mnie powinność; biada mi bowiem, jeślibym ewangelii nie głosił.

¹⁷ Bo jeśli czynię to ochotniczo, mam zapłatę; jeśli zaś nieochotniczo, to sprawuję powierzony mi zarząd.

¹⁸ W czym więc ta moja zapłata? [W tym], że głosząc za darmo, czynię wkład w tę ewangelię przez niekorzystanie z mojego prawa [do udziału] w ewangelii.

¹⁹ Bo jako wolny od wszystkich, uczyniłem się niewolnikiem wszystkich, abym tym liczniejsze grono pozyskał.

²⁰ I stałem się dla Żydów jak Żyd, aby Żydów pozyskać; dla tych, którzy są pod Prawem, jak ten, który jest pod Prawem – choć sam nie jestem pod Prawem – aby tych, którzy są pod Prawem, pozyskać.

²¹ Dla tych, którzy są bez Prawa, jak ten, który jest bez Prawa – choć nie jestem bez Prawa Bożego, lecz pod Prawem Chrystusa – aby tych, którzy są bez Prawa, pozyskać.

²² Dla słabych stałem się słaby, aby słabych pozyskać; dla wszystkich stałem się wszystkim, żeby przynajmniej niektórych zbawić.

²³ A wszystko to czynię dla ewangelii, aby stać się jej współuczestnikiem.

²⁴ Czy nie wiecie, że biegacze na stadionie wprawdzie wszyscy biegną, ale tylko jeden zdobywa nagrodę? Tak biegnijcie, abyście [ją] zdobyli.

²⁵ A każdy zawodnik wszystko w sobie opanowuje, tamci wprawdzie, aby zdobyć zniszczalny wieniec, my zaś niezniszczalny.

²⁶ Ja – zgodnie z tym – tak biegnę, nie jakby bez celu, tak boksuję, nie jakbym okładał powietrze;

²⁷ ale podbijam moje ciało i biorę je w niewolę, abym w jakiś sposób ogłosiwszy innym, sam nie okazał się niewypróbowany.