ലൂക്കോശ് 15 - പുതുവൻ ചേതി

അറന്തെ ആട്

¹ ഒരുനാ കരമെ പിരിക്കിനെ കനേകംവേരാളും പാപികളും ഏശു ചൊന്നതെ കോപ്പേക്ക് തൻകാക്ക് വന്തെ.

² “ഇം മനിശൻ പാപികളെ ഏത്തെടുത്ത് അവറെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് തിന്നെ” ഒൺ പരീശരുകാടും മതപണ്ടിതരുകാടും കുശുകുശുത്ത് ചൊല്ലിയെ.

³ പിന്നെ ഏശു അവറകാൽ കതേ പേരേത്തി ചൊല്ലിയത്,

⁴ “നിങ്കെ കൂട്ടത്തിലൊരാക്ക് നൂറ് ആടുകാട് ഒള്ളതൊൺ ഇരുക്കട്ടെ. അത്തിൽ ഒൺ അറന്തേയതൊണ്ണാ അവൻ തൊണ്ണൂത്തിയൊമ്പത് ആടുകാടാം പുൽ മന്തേൽ വുട്ട് അറന്തെ ആടെ തേടി കണ്ടു പുടിയ്‌ക്കിനതുവരേക്ക് നോയ്‌ക്കി നടകാതിരുക്കുമീ?

⁵ അതെ കണ്ടു കിടച്ചാ പിരിയമാ മെപ്പിൽ എടുത്തുവച്ചി കൂരേക്ക് കൊണ്ടോകും.

⁶ പിന്നെ ഇണങ്കരാം കിട്ടെ കൂരേലവേരാളാം വുളിച്ചെടുത്ത്, ‘അറന്തെ എൻ ആടെ കണ്ടു കിടച്ചതുനാലെ ഏനും മത്തും ചേന്ത് പിരിയമോറിൻ’ ഒൺ അവറകാൽ ചൊല്ലും.

⁷ അകനതാൻ മിന്നമേ മനശെ തിരുപ്പി നീതിമാൻമാരായെ തൊണ്ണൂത്തിയൊമ്പത് വേരാളക്കാട്ടിലും ഇപ്പെ മനം തിരുപ്പിനെ ഒരു പാപിയെചൊല്ലി മേലോകത്തിൽ ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമോറും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.

അറന്തെ അണപ്പത്തിലെ കതെ

⁸ അതുവോലെ, ഒരു പെൺ പുള്ളേക്ക് പത്ത് വെള്ളി അണപ്പത്തുകാട് ഒണ്ടൊൺ ഇരുക്കട്ടെ; അത്തിൽ ഒരു അണപ്പത്ത് അറന്തേയതൊണ്ണാ അപ്പിൺ വിളക്കെ കത്തി കൂരയകമെല്ലാം നന്തി അടിച്ച് തുവുത്ത് അത് കിടയ്‌ക്കിനതുവരേക്ക് നന്തി തേടാതിരുക്കുമീ?

⁹ അപ്പിണുക്ക് അത് കിടച്ചേയതൊണ്ണാ ഇണങ്കരാം കിട്ടെ കൂരേലെ പെണ്ണാളാം വുളിച്ച്, ‘അറന്തെ എൻ അണപ്പത്ത് കിടച്ചതുനാലെ ഏനും മത്തും പിരിയമോറിൻ’ ഒൺ ചൊല്ലും.

¹⁰ അകനതാൻ പാപത്തിൽ നുൺ മനം തിരുപ്പി വരിനെ ഒരാളെചൊല്ലി തെയ്‌വത്തിലെ തൂതര് കൂട്ടത്തിൽ ചരിയാനെ പിരിയമൊണ്ടാകും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”

അറന്തെ മകൻ കതെ

¹¹ പിന്നേം ഏശു അവറകാക്ക്, “ഒരു മനിശനുക്ക് ഇരണ്ട് ആൺമക്കകാട് ഇരുന്തെ.

¹² അത്തിൽ കുഞ്ചാ തന്താരുകാക്ക്, ‘അപ്പാ, ചൊത്ത് ചുമുത്തിരത്തിൽ എനക്കൊള്ളെ പങ്കെ തരോണും’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ; തന്താര് അവറാത്തുക്ക് ചൊത്തെ പയ്‌ങ്കി കൊടുത്തെ.

¹³ കൊഞ്ചനായോഞ്ചതും ഒശുവി കുണേൻ ഉടയാക്ക് കിടച്ചെ പങ്കെല്ലാം വിത്ത് കിടച്ചെ അണയെ എടുത്ത് അങ്ക് നുൺ തുലേലെ ഒരു ഇടത്തുക്ക് പോയ് നിച്ചംകെട്ട് പിശച്ച് അണകാടെ ബൂറാ ചെയ് ചപ്പടിച്ചെ.

¹⁴ അവൻ കയ്യിലെ അണകാടു ബൂറാ ഓഞ്ചവോളെ അവ്വിടത്തിൽ ചരിയാനെ പഞ്ചകാലം വന്തുറയ്‌ങ്കി അവനുക്ക് തിൻബേക്ക് കൂടി ഒണ്ണും നാതയായെ.

¹⁵ അതുനാലെ അവൻ അവ്വിടത്തിലെ ഒരാകാൽ വേലേക്ക് പോയെ. അമ്പാൾ അവനെ പണ്ണിയെ മേയ്‌ക്കുവെ കടത്തിവുട്ടെ.

¹⁶ പണ്ണീക്ക് കൊടുക്കിനെ തവിടെ തുൺ പഞ്ചമെ മാത്തുകേക്ക് നിനച്ചെ. ഒണ്ണാ ആരും അവനുക്ക് അതെ കൊടുത്തതില്ലെ.

¹⁷ അമ്പോളെ അവാളേക്ക് പുത്തിവന്ത് ഉടയാളെ ചൊല്ലിയത്, ‘എൻ തന്താര് കൂരേലെ കൂലി വേലക്കാറാ തുൺ തീനെ എത്തിനാരത്തിൽ മീതീ വരുത്തിനെ; ഏൻ ഇങ്ക് പഞ്ചത്തുക്ക് കിടന്തു ചാനെ.

¹⁸ ഏൻ എന്തി അപ്പൻകാക്ക് പോയ്, അപ്പാ, ഏൻ തെയ്‌വത്തുകാലും നിൻകാലും പാപമെ ചെയ് ഇരുക്കിനെ.

¹⁹ ഇനി നിൻ മകനൊൺ വുളിപ്പേക്ക് ഏൻ ഓയ്‌ക്കിയം നാത്താ; നിൻ വേലക്കാറാളിൽ ഒരാളവോലെ എന്നെ ആക്കോണും ഒൺ ചൊല്ലും’.

²⁰ അകനെ അവൻ എന്തി തന്താര് കൂരേക്ക് പോയെ. അവൻ വരിനതെ തുലേൽ നുണ്ണേ തന്താര് കണ്ടതും മനശിരങ്കി ഓടി പോയി അവൻ കയ്‌ത്തമേ അപ്പി പുടിച്ച് നൊത്തിയെ.

²¹ അകനയവൻ തന്താരുകാൽ പോയി, ‘അപ്പാ ഏൻ തെയ്‌വത്തുകാക്കും നിൻകാക്കും പാപമെ ചെയ് ഇരുക്കിനെ; ഉണ്ണേക്കിരുന്ത് ഏൻ നിൻ മകനൊൺ കേൾവി കോപ്പേക്ക് ഓയ്‌ക്കിയം നാത്തെ’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²² ഒണ്ണാ അവൻ തന്താര് വേലക്കാറൻകാൽ, ‘പുടീയൊൺ ചന്തമാനെ ഒരു അങ്കിയെ കുടത്ത് ഇടെ വയ്യിൻ; അവൻ വിരളുക്ക് മോതിരമാം കാലുക്ക് ചെരുപ്പാം ഇടെ വയ്യിൻ.

²³ ഒരു നയമാനെ കാളെ കുഞ്ചിയെ കുടത്ത് കൊൺ വിരുന്തിട്ട് പിരിയമടയാം.

²⁴ എൻ മകൻ ചത്താതാൻ; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ അവൻ ഉശിരോടിരുക്കിനെ; അവൻ അറന്താതാൻ ഒണ്ണാ കണ്ടു കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ; അകനെ അവറെ തുൺ കുടിച്ച് പിരിയമോറുകേക്ക് തുടയ്‌ങ്കെ.

²⁵ അമ്പോളെ അവൻ വലിയെ മകൻ ഉശത്തിൽ വേലേ ചെയ്‌മെ; അവൻ കൂരേകാൽ വന്തവോളെ ചരിയാനെ ആട്ടുപ്പാട്ടു ചത്തം കേട്ടെ.

²⁶ അവൻ പണ്ണക്കാറാളിൽ ഒരാളെ വുളിച്ച് ‘അങ്ക് എന്തു നടക്കിനെ?’ ഒൺ കേട്ടെ.

²⁷ വേലക്കാറൻ ചൊല്ലിയത്, ‘നിൻ നുമ്പി തിരുമ്പി വന്തേയെ; അവനുക്ക് നോയ്‌പേയ് ചീക്ക് ഒണ്ണും തട്ടാതെ തിരുപ്പി കിടച്ചതുനാലെ നിൻ നിന്താര് എപ്പേരുപ്പട്ടെ കാളെ കുഞ്ചിയെ അറുത്ത് വിരുന്തെ ഇട്ടെ’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁸ ഇതെ കേട്ടാലെ വലിയെ മകനുക്ക് കൂശു കനത്തെ, കൂരയകത്തുക്ക് ഓറുവെ മനശുനാതെ നുണ്ണവോളെ തന്താര് കൂരേക്ക് ഓറി വരുകേക്ക് കെഞ്ചി വുളിച്ചെ.

²⁹ ഒണ്ണാ വലിയെ മകൻ തന്താരുകാക്ക്, ‘ഏൻ ഇത്തിനെ നാളായ് നിൻ ഉശത്തിൽ വേലേ ചെയ്യിനെ; നിൻ ചൊല്ലെ ഏൻ മീരിയതുമില്ലെ; ഏൻ എൻ ഇണങ്കരും മത്തും തുൺ പിരിയമടേകേക്ക് ഒരു ആട്ടുക്കുഞ്ചിയെ കൂടി നീ എനക്ക് തന്തതില്ലെ.

³⁰ ഒണ്ണാ എടാൺ എടുപെൺ കിടന്തു നടക്കിനെ പെണ്ണാളും മത്തും ചെൻ നിൻ ചൊത്തെ തുൺ തുലച്ചെ; നിൻ ഇം മകൻ തിരുമ്പി വന്തവോളെ നീ അവനുക്കുചൂട്ടി ഒരു നയമാനെ കാളക്കുഞ്ചിയെ അറുത്തതാനെ?’ ഒൺ കേട്ടെ.

³¹ തന്താര് അവൻകാക്ക്, ‘മകനേ, നീ എപ്പണും എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒള്ളെ; എനക്കിരുക്കിനതെല്ലാം നിനക്കൊള്ളതാൻ.

³² ഒണ്ണാ ഇം നിൻ നുമ്പി ചത്താതാൻ; ഇപ്പെ അവൻ ഉശിരോടിരുക്കിനെ; അവൻ അറന്ത് പോയാ താൻ; ഇപ്പെ അവനെ കണ്ടു കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ. അതുനാലെ നിച്ചമാ നങ്കെ പിരിയമടേളതാൻ.’”