شُله رسولا 1 - Peymana Nû (Încîl)

Bona Rʼuhʼê Pîrozî sozdayî

¹ Tʼêyofîloyê xweyîqedir, min kʼitêba xweye pêşinda derheqa wan hʼemû tiştada nivîsî, çi ku Îsa kir û hîn kir, ji sêrîda

² hʼeta wê rʼoja ku berbi eʼzmên hate hilatinê. Lê hê berî eʼzmên hilatinê Ewî bi Rʼuhʼê Pîroz tʼemî li şandîyêd Xweye bijartî kir.

³ Pey wan cefayêd Xwerʼa Ewî gelek cara Xwe nîşanî wan dida, rʼast dida îzbatkirinê ku Ew sax e. Navbera çil rʼojîda wanva xuya dibû û derheqa Pʼadşatîya Xwedêda wanarʼa xeber dida.

⁴ Carekê gava Ewî tʼevî wan nan dixwar, tʼemî da wan û got: «Ji Orşelîmê dernekʼevin, lê belê hîvîya sozê Bavê bisekinin, bona kʼîjanî we ji Min bihîst.

⁵ Yûhʼenna bi avê nixumand, lê hûnê çend rʼoja şûnda bi Rʼuhʼê Pîroz bêne nixumandinê».

Jorhilatina Îsa

⁶ Gava şagirt hevrʼa cîkî bûn, ji Îsa pirsîn û gotinê: «Xudan, vî zemanîda Tê Pʼadşatîya Îsraêlê li wan vegerʼînî?»

⁷ Ewî li wan vegerʼand û got: «Ew ne îşê we ye ku hûn wan wext û zemana bizanibin yêd ku Bavê bi hʼukumê Xwe kʼifş kirine.

⁸ Lê gava Rʼuhʼê Pîroz bê ser we, hûnê qewatê bistînin û ji Orşelîmêda girtî tʼemamîya Cihûstanê, Sameryayê û hʼeta serê dinê jî bibine şeʼdêd Min».

⁹ Gava ev yek got, ber çʼeʼvê wan berbi eʼzmên hate hilatinê û eʼwrekî ji ber çʼeʼvê wan Ew veşart.

¹⁰ Ew hê zûrʼ bibûn li çûyîna Wîye eʼzmên dinihêrʼîn, va du merivêd kʼincsipî cem wan sekinîn

¹¹ û gotin: «Gelî celîlîya! Hûn çima usa sekinî ne û li eʼzmên dinihêrʼin? Ew Îsayê ku ji nav we hate hilatinê, wê usa jî bê, çawa we dît Ew çû eʼzmên».

Bijartina Matîyo dewsa Cihûdayê Îsxeryotî

¹² Hingê ewana ji çʼîyayê Zeytʼûnê vegerʼîyane Orşelîmê, ku rʼîya rʼojeke şemîyê dûrî Orşelîmê bû.

¹³ Gava hatine bajêr, çûne oda mezine jorin, ew cîyê ku Petrûs û Yûhʼenna, Aqûb, Endrawis, Fîlîpo, Tʼûma, Bertolomeyo, Metta, Aqûbê Halfawo, Şimhʼûnê welatpʼarist û Cihûdayê Aqûb têda diman.

¹⁴ Van hʼemûya her gav hevrʼa tʼevî kʼulfeta û Meryema dîya Îsa û birayêd Wî dua dikirin.

¹⁵ Wan rʼojada Petrûs nava bawermendada rʼabû, (ku li wir qasî sed bîst merivî bûn) û got:

¹⁶ «Gelî bira! Gerekê ev nivîsara bihata sêrî, çawa ku berî vê yekê Rʼuhʼê Pîroz bi devê Dawid bona Cihûda gotibû, ku ew bû rʼêberê wan, yêd ku Îsa girtin.

¹⁷ Ew tʼevî me nav hʼesabê meda bû û pʼara wî jî nava vî qulixîda bû».

¹⁸ (Ewî bi heqê kirê xweyî neheq eʼrdek stand û li wir ser sêrî kʼet, zik lê qelişî dil-hʼinavê wî hʼemû rʼijîyan.

¹⁹ Eva yeka hʼemû binelîyêd Orşelîmêva eʼyan bû, hʼeta bi zimanê xwe jî wî eʼrdîrʼa Heqildima gotin, awa gotî «Eʼrdê xûnê».)

²⁰ Petrûs dûmayî kir got: «Çawa kʼitêba Zebûrada jî nivîsar e: ‹De bira mala wî xirabe be, kesek têda nemîne› û: ‹De bira qulixê wîyî serwêrtîyê yekî din bistîne›.

²¹ Awa gerekê yek ji wan mêra be, kʼîjan ku tʼemamîya wî wextî tʼevî me bûne gava Xudan Îsa tʼevî me diçû dihat,

²² ji nixumandina Yûhʼennada girtî hʼeta wê rʼoja ku Ew ji nav me berbi eʼzmên hate hilatinê. Ew gerekê tʼevî me bibe şeʼdê rʼabûna Wîye ji mirinê».

²³ Du merî dane sekinandinê, yek Ûsivê ku jêrʼa Barsabo digotin (ku navê wî danîbûn Yûsto) û yê din Matîyo.

²⁴ Dua kirin û gotin: «Xudan, Tu ku dilê her kesî zanî, ji van her duya kʼîjanî ku Tu dibijêrî bide kʼifşê,

²⁵ wekî evî qulixê şandîtîyê bistîne, ji kʼîjanî Cihûda jê kʼet ku herʼe cîyê xwe».

²⁶ Pʼeşk ser wan avîtin, pʼara Matîyo kʼet û ew ser hʼesabê yanzdeh şandîyada zêde bû.