isaia 4 - Libra të Dhiatës së Vjetër të përkthyera në dialektin tosk nga Konstandin Kristoforidhi në 1884 (tra

¹ Edhe atë ditë shtatë gra do të zënë një burrë, e t’i thonë: Do të hamë bukënë t’onë, edhe do të veshëmë rrobatë t’ona, vetëmë le të thërritet’ emëri yt mbi një, që të heqsh turpërinë prej nesh.

² Atë ditë deg’ e Zotit do të jet’ e bukurë edhe e lavduarë, edhe pem’ e dheut e sgjedhur’ edhe e pëlqyerë për ata që shpëtuanë nga Israili.

³ Edhe kush mbeti ndë Sionë, e kush mbeti ndë Jerusalimë do të kluhetë shënjt, gjith’ ata që janë shkruarë ndë mest të gjallëvet ndë Jerusalimë,

⁴ kur të shpërlanjë Zoti ndyrësirën’ e të bilavet Jerusalimësë, edhe të qëronjë gjakun’ e Jerusalimësë nga mesi i asaj me frymë gjyqi e me frymë të dieguri.

⁵ Edhe Zoti do të krionjë mbë ç’do vënt të malit Sionësë, edhe ndër mbëledhëjet të asaj, re e tym ditënë, edhe natënë, të ndriturë zjarri që bën flakë, (sepse) mbi gjithë lavdinë do të jetë mbulesë,

⁶ edhe do të jetë një tendë, që të lëshonjë hie nga vapa ditënë, edhe të jetë mpshtetëje e mbulesë nga er’ e fortë e nga shiu.