isaia 3 - Libra të Dhiatës së Vjetër të përkthyera në dialektin tosk nga Konstandin Kristoforidhi në 1884 (tra

¹ Sepse na Zoti, Zoti i ushtërivet tek do të heqë pshtetëjen’ e ndihmënë nga Jerusalima e nga Judha, gjithë pshtetëjen’ e bukësë, edhe gjithë pshtetëjen’ e ujit,

² të fortinë, e luftëtarinë, gjukatësinë, e profitinë, e të mënçëminë, e plakunë,

³ krye-pesë-dhietëshinë, e të nderëshiminë, këshillëtarinë, e mieshtrin’ e mënçim, e shortëtarin’ e urtë.

⁴ Edhe do t’u ap atyre çuna të vegjëlë për të parë, edhe foshnjetë do të zotëronjënë mbi ata.

⁵ Edhe gjëndëja do të shtrëngonetë: njeriu nga njeriu, edhe gjithë-se-cili nga i afërmi ti. I riu do të madhështonetë te plaku, edhe i poshtri te i nderëshimi.

⁶ Ndë zëntë njeri të vëllanë prej shtëpisë t’et, (e t’et i thotë): Qe rrobë, bënu i parë ndër një, edhe këjo prishëje (le të jetë) ndënë dorënë tënde.

⁷ Atë ditë do të bënjë be, e do të thotë: Nukë do të bënem miekës sepse ndë shtëpit t’ime s’kam as bukë, as rrobë. Mos më bëni të parin’ e gjëndëjesë,

⁸ sepse u prish Jerusalima, edhe Judha ra, sepse gluha e atyreve, edhe punët’ e atyreve (janë) kundrë Zotit, që të ndesnjënë syt’ e lavdis’ ati.

⁹ Të parët’ e faqes’ atyre deshmon kundrë atyreve, edhe leçitnjënë falin’ e tyre, posi Sodhomatë, nuk’ e fshehënë. Mjer shpirti i atyreve! Sepse i shpaguanë të këqia vetëhesë tyre.

¹⁰ Thoni të drejtit, se mirë (do të jetë për atë), sepse do të hajë pemën’ e duaret tia.

¹¹ Mjer i paudhi! Keq (do të jetë për atë), sepse shpagimi i duaret ati do t’i bënetë.

¹² Gjëndëjenë t’ime e shtrëngonjënë çuna të vegjëlë, edhe gratë zotëronjënë mbi atë. O gjëndëja ime, udhë-heqësit’ e tu të bënjënë të sillesh andej e këtej, edhe të prishnjën’ udhën’ e çapavet tua.

¹³ Zoti ngrihetë për të bërë gjyq, edhe rri për të gjukuarë gjëndëjetë.

¹⁴ Zoti do të hynjë ndë gjyq bashkë me pleqt’ e gjëndëjesë ti, edhe me të parët’ e asaj, sepse ju hëngrëtë vështinë; plaçkat’ e të vobegut (janë) ndër shtëpit tuaja.

¹⁵ Përse shtrënguatë gjëndëjenë t’ime, edhe bluatë faqet’ e të vobegjet - thotë Zoti Perëndia i ushtërivet.

¹⁶ Edhe Zoti thotë: Sepse bilat e Sionësë u madhështuanë, edhe ecënjënë me qafë të dreitë, e me sy të gënjyershim, ecënjënë butë, edhe ngërcëllonjënë me këmbët’ e tyre,

¹⁷ përandaj Zoti do të bënjë t’u bierë lesht’ e majësë kresë të bilavet Sionësë, edhe Zoti do të sbulonjë turpërin’ e atyreve.

¹⁸ Atë ditë Zoti do të heqë lavdin’ e stolivet që tringëllinjënë, edhe gërshetetë, e gjysma-hënëzatë,

¹⁹ qaforetë, e rrathët’ e duaret, e napatë,

²⁰ kësulat’ e gërshetuara, e kofsharëtë, e lidhëjet’ e kresë, e kopëzat’ e erëravet, e vathëtë,

²¹ unazatë, e hundaretë,

²² stolit’ e larme, e rrobat’ e sipërme, e mbulesatë, e kuletatë,

²³ pasqyratë, e të lintat’ e holla, e mitratë, e rrobat’ e verësë.

²⁴ Edhe ndë vënt të erësë mirë, do të jetë qelbësirë; edhe ndë vënt të brezit, litar; edhe ndë vënt të komit bukurë, të rënë leshi; edhe ndë vënt të krahëroresë, të ngjeshurë thesi; të diegurë dielli, ndë vënt të bukurisë.

²⁵ Burrat’ e tu do të therenë me thikë, edhe fuqia jote (do të mbesë) ndë luftë.

²⁶ Edhe dyert’ e asaj do të psherëtinjënë e do të vajtonjënë, edhe ajo do të dirgjetë mbi truallt e shkretuarë.