isaia 15 - Libra të Dhiatës së Vjetër të përkthyera në dialektin tosk nga Konstandin Kristoforidhi në 1884 (tra

Të faniturit’ e Moabësë.

¹ Sepse Ara e Moabit u prish natënë, edhe u shua, sepse Qira e Moabit u prish natënë, edhe u shua,

² hipi ndë shtëpit, edhe ndë Dibon, ndër vënde të lartë, që të klante. Moabi do të klanjë me ulërimë për Nebojënë, edhe për Medebajënë; gjithë krerëvet do t’u bienë leshratë, ç’do miekrë do të rruhetë.

³ Ndëpër udhët të tyre do të jenë ngjeshurë me thasë; mbi dhomat’ e tyre, e ndëpër rrugat’ e tyre të gjithë do të ulërinjënë me të klarë të math.

⁴ Edhe Heshbona do të klëthasë, edhe Elealeha; klithma e atyreve do të dëgjonetë gjer ndë Jahazë, përandaj burrat’ e armatosurë të Moabit do të klanjënë me ulurimë, shpirti i atyreve do të klanjë me ulërimë për ata.

⁵ Zemëra ime do të klëthasë për Moabinë; të prishurit’ e ati (do të sulenë) gjer ndë Zoarë posi një mushqerrë tri vieç, sepse tuke klarë do të ngjitenë përpietë Luithësë, sepse ndë udhët të Horonaimësë do të ngrerë zë prishëje,

⁶ sepse ujërat’ e Nimrimësë do të shtronjënë, sepse bari u tha, barishtë s’mbeti, s’ka fare bar të ngjomë.

⁷ Përandaj të plotët’ e atyreve që mbëlothnë, edhe ajo që u vu mbë-nj’-anë, do të bihetë ndë grykët të shelqevet.

⁸ Sepse zëri harriu përqark malevet Moabit, të klarët’ e asaj gjer ndë Egllaim, edhe të klarët’ e asaj ndë Beer-elim.

⁹ Sepse ujërat’ e Dimonit do të mbushenë me gjak, sepse do të bie mbi Dimonë edhe më (të këqia), leonë mbi atë që shpëtoi nga Moabi, edhe mbi të mbeturat të vëndit.