Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Taisbeanadh 2:14

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Gidheadh, tha beagan agam ad aghaidh, do bhrìgh gu bheil agad an sin an dream a tha a’ cumail teagasg Bhalàaim, a theagaisg do Bhalac ceap-tuislidh a chur ro chloinn Israeil, a‑chum nithean a dh’ìobradh do iodhalan ithe, agus strìopachas a dhèanamh.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

30 Iomraidhean Croise  

An sin their mi, Tilgibh suas, tilgibh suas; ullaichibh an t‑slighe; thugaibh air falbh gach ceap-tuislidh à rathad mo shluaigh.

Air an adhbhar sin mar seo deir an Tighearna, Feuch, leagaidh mi ceapan-tuislidh an rathad an t‑sluaigh seo, agus tuitidh na h‑athraichean agus na mic orra; an coimhearsnach agus a charaid bàsaichidh le chèile.

A‑rìs, nuair a thilleas fìrean o a fhìreantachd, agus a chuireas e an gnìomh peacadh, agus a chuireas mise ceap-tuislidh fa a chomhair, gheibh e bàs; a chionn nach tug thusa dha rabhadh, na pheacadh gheibh e bàs, agus cha chuimhnichear a fhìreantachd a rinn e; ach iarraidh mise a fhuil air do làimh-sa.

A chionn gun do rinn iad frithealadh dhaibh ann an làthair an iodhalan, agus gun tug iad air taigh Israeil tuiteam gu aingidheachd; uime sin thog mise suas mo làmh nan aghaidh, tha an Tighearna Iehòbhah ag ràdh, agus giùlainidh iad an aingidheachd.

Agus a‑nis, feuch, tha mi a’ dol a dh’ionnsaigh mo dhaoine fhèin: thig uime sin, bheir mi rabhadh dhut, ciod a nì an sluagh seo air do shluagh-sa anns na làithean deireannach.

Feuch, thug iad sin air cloinn Israeil, le comhairle Bhalàaim, peacachadh an aghaidh an Tighearna ann an adhbhar Pheoir; agus bha plàigh air feadh co‑chruinneachadh an Tighearna.

Agus mharbh iad rìghrean Mhidiain, a thuilleadh air a’ chuid eile dhiubh a mharbhadh; eadhon Ebhi, agus Recem, agus Sur, agus Hur, agus Reba, còig rìghrean Mhidiain: Balàam mac Bheoir mar an ceudna mharbh iad leis a’ chlaidheamh.

Is an‑aoibhinn don t‑saoghal airson oilbheuman: oir is èiginn do oilbheuman teachd; ach is an‑aoibhinn don duine sin tron tig an oilbheum.

Sibh a sheachnadh nithean a chaidh ìobradh do iodhalan, agus fala, agus nì tachdte, agus strìopachais: uapa seo ma choimheadas sibh sibh fhèin, nì sibh gu math. Slàn leibh.

Ach mu thimcheall nan Cinneach a chreid, sgrìobh sinne, agus b’i ar breith gun iad a ghleidheadh aon de na nithean sin, ach a‑mhàin iad fhèin a choimhead o nithean a chaidh ìobradh do iodhalan, agus o fhuil, agus o nì tachdte, agus o strìopachas.

Agus tha Daibhidh, ag ràdh, Biodh am bòrd mar ribe, agus mar inneal-glacaidh, agus mar cheap-tuislidh, agus mar dhìol-thuarasdail dhaibh:

Uime sin na tugamaid breith air a chèile nas mò: ach gum b’fheàrr leibh a’ bhreith seo a thoirt, gun adhbhar tuiteim no oilbheim a thoirt do bhràthair.

Is math an nì gun fheòil ithe, no fìon òl, no nì air bith a dhèanamh leis am faigh do bhràthair tuisleadh no oilbheum, no leis an dèanar lag e.

Carson? A chionn nach ann o chreideamh, ach mar gum b’ann o obraichean an lagha a dh’iarr iad i: oir thuislich iad air a’ chloich-thuislidh sin;

Ach tha sinne a’ searmonachadh Chrìosd air a cheusadh, na cheap-tuislidh do na h‑Iùdhaich, agus do na Greugaich na amaideachd;

Gidheadh, a‑chum strìopachas a sheachnadh, biodh a bhean fhèin aig gach fear, agus aig gach mnaoi a fear fhèin.

Tha am pòsadh urramach anns na h‑uile, agus an leabaidh neo-shalach: ach air luchd-strìopachais agus adhaltranais bheir Dia breith.

An sin dh’èirich Balac mac Shipoir, rìgh Mhòaib, agus chog e an aghaidh Israeil, agus chuir e fios, agus ghairm e Balàam mac Bheoir, a‑chum sibhse a mhallachadh.

Agus clach-thuislidh, agus carraig-oilbheim dhaibhsan a thuislicheas air an fhacal, air dhaibh a bhith eas-umhail, a‑chum mar an ceudna an d’òrdaicheadh iad.

A thrèig an t‑slighe dhìreach, agus a chaidh air seachran, a’ leantainn slighe Bhalàaim mhic Bhosoir, a ghràdhaich duais na h‑eucoir;

Is an‑aoibhinn dhaibh! Oir dh’imich iad ann an slighe Chàin, agus ruith iad gu togarrach ann an seachran Bhalàaim air ghaol tuarasdail, agus sgriosadh iad ann an ana-cainnt cheannaircich Chore.

Gidheadh, tha agam beagan de nithean ad aghaidh, gu bheil thu a’ fulang don mhnaoi sin Iesebel, a tha ag ràdh gur ban-fhàidh i fhèin, mo sheirbhisich a theagasg agus a mhealladh a‑chum strìopachas a dhèanamh, agus nithean, a dh’ìobradh do iodhalan, ithe.

Gidheadh, tha nì‑eigin agam ad aghaidh, do bhrìgh gun do thrèig thu do chiad ghràdh.

Ach aig an dream sin a tha gealtach, agus mì‑chreidmheach, agus gràineil, agus aig luchd-mort, agus strìopachais, agus draoidheachd, agus iodhal-adhraidh, agus aig na h‑uile bhreugairean, bidh an cuibhreann anns an loch a tha a’ dearg-lasadh le teine agus pronnasg, nì as e an dara bàs.

Oir an taobh a‑muigh tha madaidhean, agus luchd-draoidheachd, agus luchd-strìopachais, agus luchd-mort, agus luchd-iodhal-adhraidh, agus gach neach a ghràdhaicheas, agus a nì, breug.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan