Agus ghlac mi an leabhran à làimh an aingil, agus dh’ith mi suas e; agus bha e nam bheul milis mar mhil; agus nuair a dh’ith mi e, rinneadh mo bhrù searbh.
Agus thubhairt e rium, A mhic an duine, thoir air do bhroinn ithe, agus lìon do chom leis an ròla seo a bheir mi dhut. An sin dh’ith mi, agus bha e ann am bheul mar mhil air mhìlsead.
Agus chaidh mi a dh’ionnsaigh an aingil, agus thubhairt mi ris, Thoir dhòmhsa an leabhran: agus thubhairt esan rium, Glac, agus ith suas e; agus nì e do bhroinn searbh, ach bidh e nad bheul milis mar mhil.