Agus bidh e dhut na fhear ath-nuadhachadh do bheatha, agus na fhear-altraim do sheann aois, oir is i do bhan-chliamhainn, aig a bheil gràdh dhut, as fheàrr dhut na seachd mic, a rug e.
Agus beathaichidh mise thu an sin (oir fhathast bidh còig bliadhna gorta ann), air eagal gun tig thu fhèin agus do theaghlach, agus gach nì a tha agad, gu bochdainn.
Eadhon gu ur seann aois, agus gu ur falt liath, is mise fhèin an tì a ghiùlaineas sibh; is mi a rinn, agus giùlainidh mi; iomchairidh mi, agus tèarnaidh mi.
An sin thubhairt Elcanah a fear rithe, A Hanah, carson a tha thu a’ gul? Agus carson a tha do chridhe air a chràdh? Nach fheàrr mise dhut na deich mic?
Iadsan a bha làn, airson arain thuarasdalaich iad iad fhèin; agus iadsan a bha acrach, sguir iad de bhith mar sin: ise a bha roimhe neo-thorrach, rug i seachdnar; agus ise aig an robh mòran cloinne, dh’fhàs i fann.