Eisd, O ar Dia, oir tha tàir air a dhèanamh oirnn, agus tionndaidh am masladh air an ceann fhèin, agus tabhair iad nan cobhartach ann an tìr a’ bhraighdeanais:
Agus thubhairt Daibhidh ris na daoine a sheas làimh ris, ag ràdh, Ciod a nìthear don duine a mharbhas am Philisteach seo, agus a bheir air falbh am masladh o Israel? Oir cò e am Philisteach neo-thimcheall-gheàrrte seo, gun tugadh e dùbhlan do armailtean an Dè bheò?
Mar an ceudna thubhairt mi, Cha mhath an nì a tha sibh a’ dèanamh: nach buineadh dhuibh gluasad ann an eagal ar Dè, airson masladh nan cinneach, ar naimhdean?
Thigeadh an aingidheachd uile fad chomhair; agus dèan riu mar a rinn thu riumsa airson m’uile lochdan: oir tha m’osnaidhean lìonmhor, agus mo chridhe lag.