Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Nehemiah 1:3

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Agus thubhairt iad rium, Tha am fuidheall a dh’fhàgadh den bhraighdeanas an sin anns a’ mhòr-roinn ann an àmhghar mòr agus ann am mì‑chliù; agus bhriseadh balla Ierusaleim sìos, agus loisgeadh a geatachan le teine.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

33 Iomraidhean Croise  

An sin gearraidh mise Israel as bhàrr aghaidh an fhearainn a thug mi dhaibh: agus an taigh seo a naomhaich mi dom ainm fhèin, tilgidh mi as mo shealladh, agus bidh Israel na ghnàth-fhacal agus na leth-fhacal am measg nan uile shluagh:

Agus leag uile armailt nan Caldèanach, a bha maille ri ceannard an fhreiceadain, sìos ballachan Ierusaleim mun cuairt.

Agus loisg iad taigh Dhè, agus bhris iad sìos balla Ierusaleim, agus loisg iad a lùchairtean uile le teine, agus mhill iad a shoithichean taitneach uile.

Agus is iad seo clann na mòr-roinne, a chaidh suas de na braighdean, dhiubhsan a thugadh air falbh, a thug Nebuchadnesar rìgh Bhàbiloin air falbh leis do Bhàbiloin, agus a thill gu Ierusalem agus Iùdah, gach fear da bhaile fhèin;

Biodh fios aig an rìgh gun deachaidh sinn gu mòr-roinn Iudèa, a dh’ionnsaigh taigh an Dè mhòir, a tha ga thogail le clachan mòra, agus tha fiodh air a chur anns na ballachan, agus tha an obair seo a’ dol gu luath air a h‑aghaidh, agus a’ soirbheachadh nan làmhan.

Agus is iad seo cinn na mòr-roinne, a chòmhnaich ann an Ierusalem, agus ann am bailtean Iùdah: ghabh gach aon còmhnaidh na sheilbh fhèin, nam bailtean, na h‑Israelich, na sagartan, agus na Lèbhithich, agus na Netinich, agus mic seirbhisich Sholaimh.

Agus chaidh mi a‑mach anns an oidhche air geata a’ ghlinne, agus fa chomhair tobar an dràgoin, agus gu geata an aolaich, agus ghabh mi sealladh de bhallachan Ierusaleim, a bha air am briseadh sìos, agus de a geatachan a bha air an caitheamh le teine.

Agus thubhairt mi riu, Tha sibh a’ faicinn a’ chruaidh-chàis anns a bheil sinn, mar a tha Ierusalem air a fàsachadh, agus a geatachan air an losgadh le teine: thigibh agus togamaid balla Ierusaleim, a‑chum is nach bi sinn nas mò nar masladh.

Agus thubhairt mi ris an rìgh, Gum maireadh an rìgh gu bràth: carson nach biodh mo ghnùis dubhach, nuair a tha am baile, àit-adhlacaidh m’athraichean, air fhàsachadh, agus a gheatachan air an caitheamh le teine?

Is iad seo clann na mòr-roinne, a chaidh suas de na braighdean, dhiubhsan a thugadh air falbh, a thug Nebuchadnesar rìgh Bhàbiloin air falbh leis, agus a thill gu Ierusalem agus gu Iùdah, gach fear da bhaile fhèin:

A‑nis ann an làithean Ahasueruis (is e seo an t‑Ahasuerus a rìghich o India gu ruig Etiopia, os cionn ceud agus seachd-ar‑fhichead mòr-roinn);

Tha sinn nar masladh dar coimhearsnaich, nar n‑adhbhar fanaid agus magaidh dhaibhsan a tha mun cuairt oirnn.

Mar mhòr-bhaile briste sìos gun bhalla, tha am fear aig nach eil ceannsal air a spiorad fhèin.

Uime sin sgar mi a‑mach uachdarain an ionaid naoimh; agus thug mi thairis Iàcob a‑chum mallachaidh, agus Israel a‑chum maslaidh.

Agus a‑nis thigibh, nochdaidh mise dhuibh ciod a nì mi rim fhìonlios; bheir mi air falbh a challaid, agus ithear suas e; brisidh mi a bhalla, agus bidh e air a shaltairt sìos.

Bheir eadhon mise thairis iad gu bhith air an luasgadh air feadh uile rìoghachdan an domhain, a‑chum an aimhleis; gu bhith nan cùis-fhanaid, agus nan gnàth-fhacal, agus nam ball-magaidh, agus nam mallachadh, anns a h‑uile àite gus am fògair mi iad.

Agus dian-ruaigidh mi iad leis a’ chlaidheamh, leis a’ ghort, agus leis a’ phlàigh; agus bheir mi thairis iad gu bhith air an luasgadh air feadh uile rìoghachdan an domhain, gu bhith nam mallachadh, agus nan uamhas, agus nan sgeig, agus nam masladh, am measg nan uile chinneach gus am fògair mi iad.

Agus loisg na Caldèanaich taigh an rìgh, agus taighean an t‑sluaigh le teine, agus bhris iad sìos ballachan Ierusaleim.

Oir mar seo deir Tighearna nan sluagh, Dia Israeil, Mar a bha m’fhearg agus mo chorraich air a dòrtadh a‑mach air luchd-àiteachaidh Ierusaleim, is amhlaidh a bhios mo chorraich air a dòrtadh a‑mach oirbhse an tràth thèid sibh a‑steach don Eiphit: agus bidh sibh nur mallachadh, agus nur n‑uamhas, agus nur mallachd, agus nur masladh; agus chan fhaic sibh an t‑àite seo nas mò.

Rachaibh-se suas air a ballachan, agus sgriosaibh; ach na dèanaibh crìoch iomlan: thugaibh air falbh a daingnichean, oir cha bhuin iad don Tighearna.

Agus bhris uile fheachd nan Caldèanach, a bha le ceannard an fhreiceadain, ballachan Ierusaleim sìos air gach taobh.

Chuimhnich Ierusalem ann an là a h‑àmhghair, agus a truaighe, air a h‑uile nithean sòlasach a bha aice anns na làithean o shean; an tràth thuit a daoine ann an làimh an nàmhaid, agus nach do rinn neach a cuideachadh; chunnaic na naimhdean, agus rinn iad fanaid air a sàbaidean.

Tha a geatachan air dol sìos anns an talamh; mhill agus bhris e a croinn-dhruididh; tha a rìghrean agus a h‑uachdarain am measg nan cinneach; an lagh chan eil ann; aig a fàidhean fòs chan eil sealladh air bith on Tighearna.

Chuala tu am masladh, O Thighearna, an uile innleachdan ann am aghaidh;

Cuimhnich, O Thighearna, ciod a thàinig oirnn: thoir fa‑near, agus faic ar masladh.

Agus cuiridh mi ur bailtean fàs, agus bheir mi lom-sgrìob air ur n‑ionadan naomha, agus cha ghabh mi fàile ur boltraich chùbhraidh.

Agus sgapaidh mi sibh am measg nan cinneach agus tàirngidh mi claidheamh nur dèidh; agus bidh ur fearann creachte, agus ur bailtean fàs.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan