Agus air teachd do là iomchaidh, rinn Herod, air co‑ainm an là anns an do rugadh e, suipear da uaislean agus da àrd-cheannardan, agus do mhaithean Ghalile:
Agus dh’fhuathaich Esau Iàcob airson a’ bheannachaidh leis an do bheannaich a athair e: agus thubhairt Esau na chridhe, Tha làithean a’ bhròin airson m’athar am fagas, agus an sin marbhaidh mi mo bhràthair Iàcob.
Agus air an treas là, co‑ainm là‑breithe Phàraoh, rinn e cuirm da sheirbhisich uile: agus thog e suas ceann an àrd-bhuidealair, agus ceann an àrd-fhuineadair am measg a sheirbhiseach.
An sin rinn an rìgh fleadh mòr da uachdarain uile agus da sheirbhisich, fleadh Esteir: agus thug e saorsa do na mòr-roinnean, agus thug e seachad tìodhlacan, mar a bu chubhaidh don rìgh.
Anns a’ chiad mhìos (is e sin mìos Nisain) anns an dara-bliadhna-deug de rìgh Ahasuerus, thilgeadh Pur, is e sin an crannchur, an làthair Hàmain, o là gu là, agus o mhìos gu mìos, gus an dara-mìos-deug, is e sin mìos Adair.
A‑nis anns a’ chòigeamh-bliadhna-deug de ìmpireachd Thiberiuis Chèasair, air bhith do Phontias Pilat na uachdaran air Iudèa, agus Herod na thetrarc air Galile, agus Philip a bhràthair na thetrarc air Iturèa agus dùthaich Thrachonitis, agus Lisanias na thetrarc air Abilene,
Uime sin air an là màireach, nuair a thàinig Agripa, agus Bernice, le mòr-ghreadhnachas, agus a chaidh iad a‑steach maille ris na h‑àrd-cheannardan agus prìomh-dhaoine na cathrach don ionad-èisdeachd, air do Fhestus àithne a thoirt, thugadh Pòl an làthair.
Oir is leòr dhuinn a’ chuid a chaidh seachad de aimsir ar beatha gu toil nan Cinneach a dhèanamh, nuair a shiubhail sinn ann am macnas, ann an ana-miannan, ann an anabarr fìona, ann an geòcaireachd, ann am pòiteireachd, agus ann an iodhal-adhradh ain-dligheach:
Agus nì luchd-àiteachaidh na talmhainn gàirdeachas os an cionn, agus bidh iad subhach, agus cuiridh iad tìodhlacan a dh’ionnsaigh a chèile; do bhrìgh gun do phian an dà fhàidh seo iadsan a bha a chòmhnaidh air an talamh.