Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Marcus 6:20

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Oir bha eagal Eòin air Herod, air dha fios a bhith aige gum bu duine ceart agus naomh e, agus thug e fa‑near e; agus nuair a chuala e e, rinn e mòran de nithean air a chomhairle, agus dh’èisd e ris gu toileach.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

21 Iomraidhean Croise  

Agus thubhairt Ahab ri Eliah, An d’fhuair thu mi, O mo nàmhaid? Agus thubhairt esan, Fhuair mi thu; a chionn gun do reic thu thu fhèin a dhèanamh uilc ann an sùilean an Tighearna.

A‑nis bha Elisa tinn de a thinneas de an d’fhuair e bàs, agus thàinig Iòas rìgh Israeil a‑nuas da ionnsaigh, agus ghuil e os a chionn, agus thubhairt e, O athair, athair, carbad Israeil agus a mharc-shluagh!

Agus thubhairt rìgh Israeil ri Elisa, nuair a chunnaic e iad, Am buail, am buail mi iad, athair?

Agus rinn Iòas an nì a bha ceart ann an sùilean an Tighearna rè uile làithean Iehoiada an sagart.

Agus dh’iarr e Dia ann an làithean Shechariah, a theagaisg e ann an eagal Dhè: agus fhad is a dh’iarr e an Tighearna, thug Dia air soirbheachadh.

Agus thug an Tighearna deagh-ghean don t‑sluagh ann an sùilean nan Eiphiteach. Mar an ceudna, bha an duine Maois ro‑mhòr ann an tìr na h‑Eiphit, ann an sùilean seirbhisich Phàraoh, agus ann an sùilean an t‑sluaigh.

Agus, feuch, tha thusa dhaibh mar òran ro‑thaitneach duine aig a bheil guth binn, agus a chluicheas gu math air inneal-ciùil: oir tha iad ag èisdeachd do bhriathran, ach chan eil iad gan dèanamh.

Am bruadar seo chunnaic mise Nebuchadnesar an rìgh: a‑nis, O Bheltesasair, foillsich thusa a bhrìgh, a chionn nach eil uile dhaoine glice mo rìoghachd comasach air fios a thoirt dhomh air a bhrìgh: ach tha thusa comasach, oir tha spiorad nan diathan naomha annad.

Uime sin, O rìgh, biodh mo chomhairle-sa taitneach leat, agus bris air falbh do pheacaidhean le fìreantachd, agus d’euceartan le tròcair a nochdadh do na bochdan, a dh’fheuchainn am buanaichear do shìochaint.

An sin fhreagair Daniel, agus thubhairt e an làthair an rìgh, Biodh do thìodhlacan agad fhèin, agus thoir do dhuaisean do neach eile; gidheadh leughaidh mise an sgrìobhadh don rìgh, agus leigidh mi ris a bhrìgh dha.

Agus nuair a bu mhiann leis a chur gu bàs, bha eagal a’ phobaill air, oir bha meas fàidh aca air.

Ach ma their sinn, O dhaoine, tha eagal a’ phobaill oirnn; oir tha meas fàidh aig gach uile dhuine air Eòin.

Agus chuala na sgrìobhaichean agus na h‑àrd-shagartan seo, agus dh’iarr iad cionnas a dh’fhaodadh iad esan a mhilleadh: oir bha a eagal-san orra, do bhrìgh gu robh an sluagh uile fo iongantas mòr ra theagasg.

Agus is iad seo iadsan mar an ceudna a chuireadh air fearann creagach; muinntir, nuair a chluinneas iad am facal, a ghabhas e air ball le gàirdeachas:

B’esan an lòchran lasrach agus dealrach: agus bha sibhse toileach car tamaill gàirdeachas a dhèanamh na sholas.

Agus bha iad uile fo uamhas, agus ann an ioma-chomhairle, ag ràdh gach aon ri chèile, Ciod as ciall dha seo?

A‑nis nuair a chuala an t‑àrd-shagart, agus ceannard an teampaill, agus uachdarain nan sagart, na briathran seo, bha iad fo amharas mun timcheall ciod gus an tigeadh seo.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan