Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Isaiah 8:7

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Uime sin, feuch, bheir an Tighearna a‑nìos orra uisgeachan na h‑aibhne, làidir agus lìonmhor, eadhon rìgh Asiria agus a uile ghreadhnachas; agus èiridh e os cionn a chlaisean uile, agus thèid e thar a uile bhruachan.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

38 Iomraidhean Croise  

Oir is e an Tighearna Iehòbhah, Dia nan sluagh, a bheanas ris an fhearann, agus leaghaidh e; agus nì na h‑uile a tha a chòmhnaidh ann caoidh; agus èiridh e suas gu h‑iomlan mar thuil, agus bàthar e, mar gum b’ann le abhainn na h‑Eiphit.

Nach criothnaich am fearann airson seo? Agus nach dèan gach duine a tha a chòmhnaidh ann caoidh? Agus nach èirich amhail tuil thar an iomlan dheth? Nach tilgear a‑mach, agus nach bàthar e, mar gum b’ann le abhainn na h‑Eiphit?

Anns an là sin lomaidh an Tighearna le ealtainn thuarasdail, leis an t‑sluagh air taobh thall na h‑aibhne, le rìgh Asiria, an ceann agus fionnadh nan casan; agus bearraidh i eadhon an fheusag.

Bheir an Tighearna ortsa, agus air do shluagh, agus air taigh d’athar, làithean nach robh an leithidean ann on là anns an do dhealaich Ephraim ri Iùdah; eadhon rìgh Asiria.

Agus, feuch, bheir mise, eadhon mise, dìle uisgeachan air an talamh, a sgrios gach uile fheòla, anns a bheil anail na beatha fo nèamh; agus gheibh gach nì a tha air an talamh bàs.

Agus thubhairt e rium, Na h‑uisgeachan a chunnaic thu, far a bheil an strìopach na suidhe, is slòigh, agus coitheanail, agus cinnich, agus teangan iad.

Ach le tuil a’ ruith thairis bheir e crìoch iomlan air an dream a dh’èireas na aghaidh; agus ruaigidh dorchadas a naimhdean.

Agus gàirdeanan na tuile bàthar as an làthair, agus brisear iad: seadh, fòs prionnsa a’ choicheangail.

Ach bidh a mhic air an dùsgadh suas, agus cruinnichidh iad sluagh de fheachdan mòra; agus thig aon gu deimhinn, agus sgaoilidh e thairis, agus imichidh e troimhe: an sin tillidh e, agus dùisgear suas e, gu ruig a dhaingnich.

Agus an ceann nan trì-fichead agus dà sheachdain, gearrar Mesiah as, ach chan ann air a shon fhèin: agus sgriosaidh sluagh a’ phrionnsa a thig a’ chathair, agus an naomh-ionad; agus bidh a chrìoch sin le tuil, agus gu deireadh a’ chogaidh tha lèirsgrios air òrdachadh.

Mar sin bheir iadsan on iar urram do ainm an Tighearna; agus iadsan o èirigh na grèine da ghlòir; nuair a thig an nàmhaid mar thuil, togaidh Spiorad an Tighearna suas bratach na aghaidh.

Agus tomhaisidh mise a‑mach breitheanas leis an riaghailt, agus ceartas leis an t‑sreing-thomhais; agus sguabaidh a’ chlach-mheallain air falbh an dìdein-bhrèige, agus còmhdaichidh na h‑uisgeachan an t‑àite-falaich.

Agus bidh uachdaranachd aige o fhairge gu fairge, agus on abhainn gu ruig crìochan na talmhainn.

Is cosmhail e ri duine a thog taigh, agus a chladhaich domhain, agus a chuir a’ bhunait air carraig: agus nuair a thàinig an tuil, bhuail an sruth gu dian air an taigh sin, agus cha b’urrainn e a charachadh; oir bha e air a shuidheachadh air carraig.

Agus a’ chuid eile de na cinnich a thug Asnapar mòr agus urramach a‑nall, agus a shuidhich e ann am bailtean Shamaria, agus a’ chuid eile air an taobh seo den abhainn, agus ann a leithid seo de àm.

Uime sin mar seo tha an Tighearna ag ràdh mu thimcheall rìgh Asiria, Cha tig e don bhaile seo, agus cha tilg e saighead ann, agus cha tig e fa chomhair le sgèith agus cha chuir e suas tòrr na aghaidh.

Ho, Asirianaich, slat mo chorraich; agus am bata nan làimh is e sin m’fhearg.

Air an adhbhar sin cuiridh an Tighearna, Tighearna nan sluagh, caoile air a’ mhuinntir reamhair; agus fo a òirdheirceas fadaidh e losgadh, mar losgadh teine.

Agus millidh an Tighearna teanga na fairge Eiphitich, agus crathaidh e a làmh os cionn na h‑aibhne le a ghaoith làidir; agus buailidh e i na seachd sruthan agus bheir e orra imeachd troimhpe le casan tioram.

Feuch, tha aig an Tighearna fear cumhachdach agus làidir, mar stoirm mheallain, mar dhoininn mhilltich, mar thuil uisgeachan mòra a’ taomadh thairis, a thilgeadh sìos a‑chum an làir le a làimh.

Nuair a shiùbhlas tu tro na h‑uisgeachan bidh mise maille riut; agus tro na h‑aibhnichean cha tig iad tharad; nuair a dh’imicheas tu tron teine, cha loisgear thu, agus cha dèan an lasair greim ort.

Mar seo deir an Tighearna, Feuch, tha uisgeachan a’ teachd a‑nìos on àird a tuath, agus fàsaidh iad nan tuil a thig thairis, agus a chòmhdaicheas am fearann, agus gach nì a tha ann; a’ chathair, agus iadsan a tha ga h‑àiteachadh: agus èighidh na daoine gu h‑àrd, agus nì uile luchd-àiteachaidh na tìre tuireadh.

Thàinig an fhairge a‑nìos air Bàbilon: tha i air a còmhdach le lìonmhorachd a tonnan.

Oir mar seo tha an Tighearna Dia ag ràdh, Nuair a nì mise dhìot cathair fhàs, mar na cathraichean nach eil air an àiteachadh, nuair a bheir mi a‑nìos ort an doimhne, agus a thig na tuiltean mòra os do chionn;

Oir tha a creuchd do‑leigheas, oir thàinig i gu Iùdah; thàinig i gu geata mo shluaigh-sa, gu Ierusalem.

Agus bidh esan na shìth. Nuair a thig an t‑Asirianach dar tìr, agus a shaltras e nar lùchairtean, an sin togaidh sinn na aghaidh seachd buachaillean, agus ochd cinn-fheadhna sluaigh.

Tha abhainn ann, agus nì a sruthan cathair Dhè ait; naomh-ionad pàilleanan an Tì as àirde.

A chionn gun dubhairt sibh, Dhaingnich sinn coicheangal ris a’ bhàs, agus ris an uaigh rinn sinn còrdadh; nuair a shiùbhlas a’ phlàigh thairis mar thuil, cha ruig i sinne; oir ghabh sinn a’ bhreug mar ar dìdein, agus fo cheilg dh’fhalaich sinn sinn fhèin.

Agus seasaidh e, agus ionaltraidh e a threud ann an neart an Tighearna; ann am mòrachd ainm an Tighearna a Dhia; agus bidh iadsan air an iompachadh: oir a‑nis bidh esan mòr gu ruig crìochan na talmhainn.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan