Biblia Todo Logo
Iomraidhean Croise

- Sanasan -



Iob 5:5

Am Bìoball Gàidhlig 1992

Agus ithidh an t‑acrach suas a fhogharadh, agus eadhon as na drisean gabhaidh e e: sluigidh an creachadair suas am maoin.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

20 Iomraidhean Croise  

Uime sin thug an Tighearna orra ceannardan feachd rìgh Asiria: agus ghlac iad Manaseh ann an droighnich, agus cheangail iad e le slabhraidhean, agus thug iad leo e gu Bàbilon.

Agus leum na Sabèanaich orra, agus thug iad leo iad, agus mharbh iad na h‑òglaich le faobhar a’ chlaidheimh: agus thàinig mise am aonar as, a dh’innse dhut.

Nuair a bha e fhathast a’ labhairt, thàinig mar an ceudna fear eile, agus thubhairt e, Rinn na Caldèanaich suas trì buidhnean, agus thug iad ionnsaigh air na càmhail, agus thug iad leo iad, agus mharbh iad na h‑òglaich le faobhar a’ chlaidheimh; agus thàinig mise am aonar a dh’innse dhut.

Sìochail bidh pàilleanan chreachadairean; agus tèarainte bidh iadsan a bhrosnaicheas Dia; don tug Dia nì nan làimh.

Agus thubhairt an Tighearna ri Sàtan, An tug thu fa‑near m’òglach Iob, nach eil neach ann cosmhail ris air an talamh, duine coileanta agus dìreach, air a bheil eagal Dhè, agus a’ seachnadh uilc? Agus fhathast tha e a’ gleidheadh a ionracais, ged ghluais thusa mi na aghaidh a‑chum a sgrios gun adhbhar.

Shluig e sìos beartas, agus sgeithidh e a‑nìos e: tilgidh Dia a‑mach as a bhroinn e.

Ann an iomlaine a’ phailteis bidh e ann an teanntachd: thig gach adhbhar dragha air.

Air an adhbhar sin mun cuairt ort bha ribeachan, agus ghlac geilt obann thu;

Glacadh fear nam fiach gach nì a tha aige, agus creachadh coigrich a shaothair.

Mhionnaich an Tighearna air a làimh dheis, agus air a ghàirdean cumhachdach, Cha tabhair mi nas mò d’arbhar mar lòn dod naimhdean; cha mhò a dh’òlas clann a’ choigrich d’fhìon nuadh, airson an do shaothraich thu:

Dh’ith Nebuchadnesar rìgh Bhàbiloin suas sinn, chaith e sinn, rinn e sinn nar soitheach falamh; shluig e suas sinn mar dhràgon; lìon e a bhrù le ar nithean blasda, thilg e a‑mach sinn.

Agus bheir mise breitheanas air Bel ann am Bàbilon, agus bheir mi a‑mach as a bheul an nì sin a shluig e; agus cha chruinnich na cinnich an ceann a chèile thuige nas mò; thuit fòs balla Bhàbiloin.

Dh’fhosgail do naimhdean uile am beul ad aghaidh: rinn iad sgeig is gìosgan fhiacal; thubhairt iad, Shluig sinn suas i; gu cinnteach is e seo an là ri an robh ar sùil: fhuair sinn e, chunnaic sinn e.

Bha an Tighearna mar nàmhaid: shluig e suas Israel, shluig e suas a àrois uile; sgrios e a dhaingnichean làidir, agus mheudaich e ann an nighean Iùdah bròn agus caoidh.

Oir chuir iad a’ ghaoth, agus buainidh iad a’ chuairt-ghaoth: chan eil toradh air an dèis; cha toir i uaipe min; no, ma bheir, sluigidh coigrich suas i.

Toradh d’fhearainn, agus do shaothair uile, ithidh cinneach suas nach b’aithne dhut; agus bidh tu a‑mhàin fo fhòirneart agus air do bhruthadh an còmhnaidh:

Agus ithidh e toradh do sprèidhe, agus toradh d’fhearainn, gus an sgriosar thu: neach nach fàg agad arbhar, fìon, no ola, fàs do chruidh, no treudan do chaorach, gus an cuir e as dhut.

Agus thàinig aingeal an Tighearna agus shuidh e fo dharaig a bha ann an Ophrah, a bhuin do Iòas an t‑Abiesrach: agus bha a mhac Gideon a’ bualadh arbhair ann an amar-bruthaidh an fhìona, ga fhalach o na Midianaich.




Lean sinn:

Sanasan


Sanasan