Cha labhair mo bhilean aingidheachd, agus cha chan mo theanga cealg.
An labhair sibh gu h‑aingidh airson Dhè? Agus air a shon-san an labhair sibh gu cealgach?
Chan ann airson euceirt am làmhan: mar an ceudna tha m’ùrnaigh glan.
Agus mura eil e mar sin a‑nis, cò a nì breugaire dhìom, agus a bheir gu neoni mo chainnt?
O ionracas mo chridhe thig mo bhriathran; agus labhraidh mo bhilean eòlas gu soilleir.
Ann am bhreitheanas tha mi air mo mhealladh: tha mo lot do‑leighis, as eugmhais easaontais.
A‑nis, uime sin, mas toil leibh, amhaircibh orm; agus bidh e soilleir dhuibh ma nì mi breug.
Gidheadh cha do ghabh sibh eòlas air; ach tha eòlas agamsa air: agus nan abrainn nach aithne dhomh e, bhithinn cosmhail ribhse ann am bhreugaire: ach is aithne dhomh e, agus tha mi a’ coimhead a fhacail.
Mar a tha fìrinn Chrìosd annam, cha chumar an uaill seo uam ann an crìochan Achaia.