Agus thubhairt Ioab, Mar as beò Dia, mura biodh tu air labhairt, gu deimhinn an sin anns a’ mhadainn rachadh an sluagh suas gach fear o leantainn a bhràthar.
Agus thubhairt Eliah an Tisbitheach, a bha de luchd-àiteachaidh Ghilead, ri Ahab, Mar as beò an Tighearna Dia Israeil, an làthair a bheil mise am sheasamh, cha bhi anns na bliadhnachan seo drùchd no uisge ann ach a rèir m’fhacail-sa.
Agus nuair a thàinig i a dh’ionnsaigh an duine le Dia a‑chum an t‑slèibh, rug i air a chasan; ach thàinig Gehasi am fagas gus a cur air falbh. Agus thubhairt an duine le Dia, Leig dhi, oir tha a h‑anam air a chràdh innte; agus cheil an Tighearna ormsa e, agus cha d’innis e dhomh.
Cia uime a their thusa, O Iàcoib, agus a labhras tu, O Israeil, Tha mo shlighean falaichte on Tighearna, tha mo chòir air a leigeadh air dearmad lem Dhia?
Agus tàrlaidh, ma dh’fhòghlaimeas iad da‑rìribh slighean mo shluaigh-sa, gu mionnachadh air m’ainm, mar as beò Iehòbhah, amhail a theagaisg iadsan dom shluagh-sa mionnachadh air Bàal, an sin daingichear iad ann am meadhon mo shluaigh.
Ach mionnaichidh tu, Mar as beò an Tighearna, ann am fìrinn, ann am breitheanas, agus ann an ionracas: agus beannaichidh na cinnich iad fhèin annsan, agus annsan nì iad uaill.
Abair riu, Mar as beò mise, deir an Tighearna Dia, chan eil tlachd air bith agamsa ann am bàs an aingidh; ach gun tilleadh an t‑aingidh o a shlighe, agus gum biodh e beò: tillibh, tillibh, o ur droch shlighean, carson a bhàsaicheas sibh, O thaigh Israeil?
Fan a‑nochd, agus anns a’ mhadainn ma nì e riut dlighe fir-dàimh, tha sin gu math, dèanadh e dlighe fir-dàimh; ach mura bi e toileach dlighe fir-dàimh a dhèanamh riut, an sin nì mise dlighe fir-dàimh riut, mar as beò an Tighearna: laigh sìos gu madainn.
Agus thubhairt an sluagh ri Saul, Am faigh Ionatan bàs, a dh’obraich an t‑saorsa mhòr seo ann an Israel? Nar leigeadh Dia: mar as beò an Tighearna, cha tuit aon ròineag de fhalt a chinn gu làr; oir maille ri Dia dh’obraich e an‑diugh. Uime sin shaor an sluagh Ionatan, agus cha d’fhuair e bàs.
Agus, feuch, cuiridh mi òganach uam, ag ràdh, Falbh, faigh a‑mach na saighdean. Ma their mi gu cinnteach ris an òganach, Feuch, tha na saighdean air an taobh seo dhìot, gabh iad; an sin thig thusa: oir tha sìth ann dhut, agus chan eil olc sam bith, mar as beò an Tighearna.
A‑nis uime sin, mo thighearna, mar as beò an Tighearna, agus mar as beò d’anam, a chionn gun do chùm an Tighearna thusa o theachd a dhòrtadh fala, agus o thu fhèin a dhìoladh led làimh fhèin; a‑nis uime sin mar Nàbel biodh do naimhdean, agus iadsan a dh’iarras olc dom thighearna.
Oir gu deimhinn, mar as beò an Tighearna Dia Israeil, a chùm mise o chron a dhèanamh ort, mura biodh tu air dèanamh cabhaig, agus air teachd am choinneamh, gu cinnteach chan fhàgte do Nàbel gu solas na maidne neach sam bith a nì uisge ri balla.